بری، چاک (۱۹۲۶): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=میسوری | |زادروز=سنت لوئیس، میسوری ۱۹۲۶م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ= | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:Berry, Chuck.jpg|بندانگشتی|چاک بری]] | |||
(نام اصلی: چارلز ادوارد اَندرسون بِری<ref>Charles Edward Anderson Berry</ref>) خوانندۀ راک اند رول<ref>rock-and-roll singer </ref>، ترانهسرا، و | بِری، چاک (۱۹۲۶- 2017م)(Berry, Chuck)<br/> | ||
</ref>های گیتاریاش، موضوع اصلی موسیقی راک اند رول شدند، و از منظومههای طنزآلودش بسیار تقلید شد. در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ تعدادی آواز بسیار موفق و پرفروش روانۀ بازار کرد که | |||
</ref> مینواخت. موفقترین | (نام اصلی: چارلز ادوارد اَندرسون بِری<ref>Charles Edward Anderson Berry</ref>) خوانندۀ [[راک اند رول]]<ref>rock-and-roll singer </ref>، ترانهسرا، و گیتارنواز امریکایی. ریف<ref>riff | ||
</ref>های گیتاریاش، موضوع اصلی موسیقی راک اند رول شدند، و از منظومههای طنزآلودش بسیار تقلید شد. در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ تعدادی آواز بسیار موفق و پرفروش روانۀ بازار کرد که نخستین آنها Maybellene (۱۹۵۵) بود که امروزه به یک اثر کلاسیک در تاریخ موسیقی راک اند رول بدل شده است. در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بسیار محبوب بود و در ۱۹۸۶ نخستین کسی بود که به جرگۀ جاودانگان راک اند رول<ref>Rock’n’ Roll Hall of Fame </ref> پیوست. بِری در [[سنت لوییس|سنت لوئیس]]<ref>St Louis </ref> [[میسوری، ایالت|میسوری]] بهدنیا آمد و در باشگاههای محلی، گیتار [[بلوز]]<ref>blues guitar | |||
</ref> مینواخت. موفقترین اثر چاک بِری آوازی است با عنوان My Ding A Ling (۱۹۷۲) که مخاطبان فراوانی میان نوجوانان یافت. فعالیتهای بعدی بِری بهعلت مشکلات قانونی با مانع روبهرو شد، و او از آن پس علاقۀ خود را به حرفهاش ازدست داد. | |||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۱
چاک بری Chuck Berry | |
---|---|
زادروز |
سنت لوئیس، میسوری ۱۹۲۶م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | خواننده راک اند رول |
آثار | Maybellene؛ My Ding A Ling |
گروه مقاله | موسیقی |
بِری، چاک (۱۹۲۶- 2017م)(Berry, Chuck)
(نام اصلی: چارلز ادوارد اَندرسون بِری[۱]) خوانندۀ راک اند رول[۲]، ترانهسرا، و گیتارنواز امریکایی. ریف[۳]های گیتاریاش، موضوع اصلی موسیقی راک اند رول شدند، و از منظومههای طنزآلودش بسیار تقلید شد. در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ تعدادی آواز بسیار موفق و پرفروش روانۀ بازار کرد که نخستین آنها Maybellene (۱۹۵۵) بود که امروزه به یک اثر کلاسیک در تاریخ موسیقی راک اند رول بدل شده است. در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ بسیار محبوب بود و در ۱۹۸۶ نخستین کسی بود که به جرگۀ جاودانگان راک اند رول[۴] پیوست. بِری در سنت لوئیس[۵] میسوری بهدنیا آمد و در باشگاههای محلی، گیتار بلوز[۶] مینواخت. موفقترین اثر چاک بِری آوازی است با عنوان My Ding A Ling (۱۹۷۲) که مخاطبان فراوانی میان نوجوانان یافت. فعالیتهای بعدی بِری بهعلت مشکلات قانونی با مانع روبهرو شد، و او از آن پس علاقۀ خود را به حرفهاش ازدست داد.