شالیاپین، فیودور (۱۸۷۳ـ۱۹۳۶): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فیودور شالیاپین|نام=Feodor Chaliapin|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=قازان ۱۸۷۳م|تاریخ مرگ=۱۹۳۶م|دوره زندگی=|ملیت=روسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=خواننده باس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=هنرنمایی او در اپراهایی چون بوریس گودونف اثر مودست موسورگسکی، و سادکو اثر نیکلای ریمسکی ـ کورساکوف برای او شهرت به‌ارمغان آورد|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:Chaliapin, Feodor.jpg|بندانگشتی|فیودور شالیاپین]] | |||
شالیاپین، فیودور (۱۸۷۳ـ۱۹۳۶)(Chaliapin, Feodor) | شالیاپین، فیودور (۱۸۷۳ـ۱۹۳۶)(Chaliapin, Feodor) | ||
خوانندۀ باس<ref>bas</ref> روس. در خانواده‌ای فقیر در قازان<ref>Kazan</ref> به‌دنیا آمد. به گروه خوانندگان اپرایی محلی پیوست. در ۱۸۹۲ به تفلیس<ref>Tiflis</ref> رفت و در اپراهای تفلیس به‌کار مشغول شد. دو سال بعد به مسکو آمد و در اپراهای آن شهر و سن‌پترزبورگ<ref>Saint Petersburg</ref> ایفای نقش کرد. هنرنمایی او در اپراهایی چون ''بوریس گودونف''<ref>''Boris Godunov''</ref> اثر مودست موسورگسکی<ref>Modest Mussorgsky</ref>، و ''سادکو''<ref>Sadko</ref> اثر نیکلای ریمسکی ـ کورساکوف<ref>Nikolay Rimsky-Korsakov</ref> برای او شهرت به‌ارمغان آورد. در سالن‌های اپرای مشهور جهان، ازجمله میلان (۱۹۰۱ـ۱۹۰۴)، نیویورک (۱۹۰۷)، و لندن (۱۹۱۳) برنامه اجرا کرد. پس از انقلاب بلشویکی<ref>Bolshevik Revolution</ref> روسیه را ترک کرد. در اپراهای بسیار ازجمله ''مفیستوفله''<ref>''Mefistofele''</ref> اثر آریگو بوئیتو<ref>Arrigo Boito</ref> و ''دون کارلوس''<ref>''Don Carlos''</ref> اثر جوزپّه وردی<ref>Giuseppe Verdi</ref> ایفای نقش کرد. از ۱۸۹۸ تا ۱۹۳۶ حدود ۲۰۰ صفحه از آوازهای او تهیه شد. زندگی‌نامۀ خودنوشت او در دو کتاب ''صفحاتی از زندگی من''<ref>''Pages From my life''</ref> (۱۹۲۷) و ''آدم و ماسک''<ref>''Man and Mask''</ref> (۱۹۳۲) آمده است. | خوانندۀ باس<ref>bas</ref> روس. در خانواده‌ای فقیر در [[قازان|قازان]]<ref>Kazan</ref> به‌دنیا آمد. به گروه خوانندگان اپرایی محلی پیوست. در ۱۸۹۲ به [[تفلیس]]<ref>Tiflis</ref> رفت و در اپراهای تفلیس به‌کار مشغول شد. دو سال بعد به [[مسکو، شهر|مسکو]] آمد و در اپراهای آن شهر و [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]]<ref>Saint Petersburg</ref> ایفای نقش کرد. هنرنمایی او در اپراهایی چون ''[[گودونف، بوریس (۱۵۵۲ـ۱۶۰۵)|بوریس گودونف]]''<ref>''Boris Godunov''</ref> اثر [[موسورگسکی ، مودست (۱۸۳۹ـ۱۸۸۱)|مودست موسورگسکی]]<ref>Modest Mussorgsky</ref>، و ''سادکو''<ref>Sadko</ref> اثر [[ریمسکی کورساکوف، نیکلای (۱۸۴۴ـ۱۹۰۸)|نیکلای ریمسکی ـ کورساکوف]]<ref>Nikolay Rimsky-Korsakov</ref> برای او شهرت به‌ارمغان آورد. در سالن‌های اپرای مشهور جهان، ازجمله میلان (۱۹۰۱ـ۱۹۰۴)، نیویورک (۱۹۰۷)، و لندن (۱۹۱۳) برنامه اجرا کرد. پس از انقلاب بلشویکی<ref>Bolshevik Revolution</ref> [[روسیه]] را ترک کرد. در اپراهای بسیار ازجمله ''مفیستوفله''<ref>''Mefistofele''</ref> اثر [[بوییتو، آریگو (۱۸۴۲ـ۱۹۱۸)|آریگو بوئیتو]]<ref>Arrigo Boito</ref> و ''دون کارلوس''<ref>''Don Carlos''</ref> اثر [[وردی، جوزپه (۱۸۱۳ـ۱۹۰۱)|جوزپّه وردی]]<ref>Giuseppe Verdi</ref> ایفای نقش کرد. از ۱۸۹۸ تا ۱۹۳۶ حدود ۲۰۰ صفحه از آوازهای او تهیه شد. زندگی‌نامۀ خودنوشت او در دو کتاب ''صفحاتی از زندگی من''<ref>''Pages From my life''</ref> (۱۹۲۷) و ''آدم و ماسک''<ref>''Man and Mask''</ref> (۱۹۳۲) آمده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۵
| فیودور شالیاپین Feodor Chaliapin | |
|---|---|
| زادروز |
قازان ۱۸۷۳م |
| درگذشت | ۱۹۳۶م |
| ملیت | روسی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده باس |
| آثار | هنرنمایی او در اپراهایی چون بوریس گودونف اثر مودست موسورگسکی، و سادکو اثر نیکلای ریمسکی ـ کورساکوف برای او شهرت به‌ارمغان آورد |
| گروه مقاله | موسیقی |
شالیاپین، فیودور (۱۸۷۳ـ۱۹۳۶)(Chaliapin, Feodor)
خوانندۀ باس[۱] روس. در خانواده‌ای فقیر در قازان[۲] به‌دنیا آمد. به گروه خوانندگان اپرایی محلی پیوست. در ۱۸۹۲ به تفلیس[۳] رفت و در اپراهای تفلیس به‌کار مشغول شد. دو سال بعد به مسکو آمد و در اپراهای آن شهر و سن‌پترزبورگ[۴] ایفای نقش کرد. هنرنمایی او در اپراهایی چون بوریس گودونف[۵] اثر مودست موسورگسکی[۶]، و سادکو[۷] اثر نیکلای ریمسکی ـ کورساکوف[۸] برای او شهرت به‌ارمغان آورد. در سالن‌های اپرای مشهور جهان، ازجمله میلان (۱۹۰۱ـ۱۹۰۴)، نیویورک (۱۹۰۷)، و لندن (۱۹۱۳) برنامه اجرا کرد. پس از انقلاب بلشویکی[۹] روسیه را ترک کرد. در اپراهای بسیار ازجمله مفیستوفله[۱۰] اثر آریگو بوئیتو[۱۱] و دون کارلوس[۱۲] اثر جوزپّه وردی[۱۳] ایفای نقش کرد. از ۱۸۹۸ تا ۱۹۳۶ حدود ۲۰۰ صفحه از آوازهای او تهیه شد. زندگی‌نامۀ خودنوشت او در دو کتاب صفحاتی از زندگی من[۱۴] (۱۹۲۷) و آدم و ماسک[۱۵] (۱۹۳۲) آمده است.