نیومن، آلفرد (۱۹۰۱ـ۱۹۷۰): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آلفرد نیومن|نام=Alfred Newman|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۰۱م|تاریخ مرگ=۱۹۷۰م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز فیلم|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=برنده چند جایزه اسکار|آثار=آهنگ برنادت (۱۹۴۳)، و عشق چیز باشکوهی است (۱۹۵۵). تمِ محزون نیومن برای فیلم صحنۀ خیابان (۱۹۳۱)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=در استودیوی فاکس قرن بیستم مشغول به کار بود|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}نیومن، آلفرد (۱۹۰۱ـ۱۹۷۰)(Newman, Alfred)<br/> | |||
[[پرونده:Newman, Alfred.jpg|بندانگشتی|آلفرد نیومن]] | |||
آهنگساز امریکایی فیلم. از دهۀ ۱۹۳۰ تا اواخر دهۀ ۱۹۶۰ بسیار پرکار بود، تقریباً برای همه نوع فیلم آهنگ ساخت، و بیست سال در استودیوی فاکس قرن بیستم<ref> Twentieth Century Fox </ref> به این کار اشتغال داشت. برای ساختن موسیقی متن چند فیلم برندۀ جایزۀ اسکار شد، ازجمله ''آهنگ برنادت''<ref>''Song of Bernadette'' </ref> (۱۹۴۳)، و ''عشق چیز باشکوهی است''<ref>''Love Is a Many Splendored Thing'' </ref> (۱۹۵۵). تمِ محزون نیومن برای فیلم ''صحنۀ خیابان''<ref>''Street Scene''</ref> (۱۹۳۱) نقشمایۀ چندین فیلم جنایی فاکس قرن بیستم در دهۀ ۱۹۴۰، بهویژه ''بوسۀ مرگ''<ref>''Kiss of Death''</ref> (۱۹۴۷)، شد. [[فورد، جان (۱۸۷۵ـ۱۹۷۳)|جان فورد]]<ref> John Ford </ref>، کارگردان، از «تِم آن راتلج<ref>Ann Rutledge Theme</ref>»، که نیومن برای فیلم ''آقای لینکلن جوان''<ref>''Young Mr Lincoln'' </ref> (۱۹۳۹) ساخته بود، دوباره در فیلم ''مردی که لیبرتی والانس را کشت''<ref>''The Man Who Shot Liberty Valance''</ref> (۱۹۶۲) استفاده کرد. | |||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۱
آلفرد نیومن Alfred Newman | |
---|---|
زادروز |
۱۹۰۱م |
درگذشت | ۱۹۷۰م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | آهنگساز فیلم |
آثار | آهنگ برنادت (۱۹۴۳)، و عشق چیز باشکوهی است (۱۹۵۵). تمِ محزون نیومن برای فیلم صحنۀ خیابان (۱۹۳۱) |
گروه مقاله | موسیقی |
جوایز و افتخارات | برنده چند جایزه اسکار |
نیومن، آلفرد (۱۹۰۱ـ۱۹۷۰)(Newman, Alfred)
آهنگساز امریکایی فیلم. از دهۀ ۱۹۳۰ تا اواخر دهۀ ۱۹۶۰ بسیار پرکار بود، تقریباً برای همه نوع فیلم آهنگ ساخت، و بیست سال در استودیوی فاکس قرن بیستم[۱] به این کار اشتغال داشت. برای ساختن موسیقی متن چند فیلم برندۀ جایزۀ اسکار شد، ازجمله آهنگ برنادت[۲] (۱۹۴۳)، و عشق چیز باشکوهی است[۳] (۱۹۵۵). تمِ محزون نیومن برای فیلم صحنۀ خیابان[۴] (۱۹۳۱) نقشمایۀ چندین فیلم جنایی فاکس قرن بیستم در دهۀ ۱۹۴۰، بهویژه بوسۀ مرگ[۵] (۱۹۴۷)، شد. جان فورد[۶]، کارگردان، از «تِم آن راتلج[۷]»، که نیومن برای فیلم آقای لینکلن جوان[۸] (۱۹۳۹) ساخته بود، دوباره در فیلم مردی که لیبرتی والانس را کشت[۹] (۱۹۶۲) استفاده کرد.