ویتس‌، تام‌: تفاوت میان نسخه‌ها

(نام کامل: توماس آلن ویتس) خواننده‌، ترانه‌سرا، نوازنده‌، و بازیگر امریکایی‌. صدای‌ بَم‌ و گرفته‌اش‌ بسیار شاخص است‌. آوازهایش‌ به‌ صحنه‌های‌ زندگی‌ شهری‌ مرتبط‌‌اند و آرایمانِ آن‌ها رنگ‌ و بوی‌ موسیقی‌ جاز<ref>jazz</ref> دارد، مثل‌ آلبوم ‌Rain Dogs (1985). برای‌ چند فیلم‌ موسیقی‌ نوشت‌ و در چند فیلم‌ از جمله ''گرفتار قانون''<ref>''Down by Law''</ref> (1986) اثری از [[جارموش، جیم (۱۹۵۳)|جیم‌ جارموش]]<ref>Jim Jarmusch</ref>‌ و ''میان‌برها''<ref>''Short Cuts''</ref> (1993) نیز ظاهر شده‌ است. ویتس‌ در آلبوم‌های‌ نخستین خود ''Closing Time'' (1973)، ''Nighthawks at the Diner'' (1976) و Small Change ''(1977)'' با آوازهایی‌ مانند The Piano Has Been Drinking و Tom Traubert's Blues، نقاب آدم آوارۀ هیپی‌ را بر چهره‌ می‌زد. آثار بعدی او حس نوعی جاز رنگ‌باخته و تغیرشکل‌یافته را به نمایش‌ می‌گذارند و متأثر از ترانه‌سرای‌ آلمانی‌ کورت‌ وایل<ref>Kurt Weill</ref>‌ است، همچون در ''Swordfishtrombones'' (1983) و ''Bone Machine'' (1992). ویتس‌ در دو فیلم با نام‌های ''از صمیم قلب'' (1982) ساختۀ [[کاپولا، فرانسیس (۱۹۳۹)|فرانسیس‌ فورد کاپولا]]، و ''آیرنوید<ref>Ironweed</ref>'' (1987) ساختۀ هکتور بابنکو بازی کرده است. او علاوه بر این‌ فعالیت‌ها با [[باروز، ویلیام (۱۹۱۴ـ۱۹۹۷)|ویلیام‌ باروزِ]] نویسنده،‌ و رابرت‌ ویلسونِ‌ آهنگ‌ساز، بر روی‌ اپرای‌ Black Ride (1992) همکاری‌ داشته است‌. آخرین‌ آلبوم ویتس‌ در‌ 1999 با عنوان‌ ''واریاسیون‌های گنگ''<ref>Mute Variations</ref> روانۀ بازار شد.