چاک: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
چاک <br> | چاک <br> | ||
<p>(یا: تخته) از گروه سازهای ایدیوفون یا کوبه‌ای فاقد پوست. این ساز در هرمزگان متداول است و متشکل از دو قطعه تخته است. اندازۀ ثابتی ندارد و در ابعاد و ضخامت‌های مختلف دیده می‌شود. نواختن آن غالباً به‌شکل گروهی است و نوازندگان آن زن‌اند. البته، گه‌گاه، ممکن است مردان و جوانان نیز چاک بنوازند. در مجالس عروسی و شادمانی و «آیین لِیوا» در بندرعباس، نیز نواخته می‌شود. زنان در عروسی‌ها به‌شکل گروهی آواز می‌خوانند و با نواختن چاک، | <p>(یا: تخته) از گروه سازهای [[ایدیوفون]] یا کوبه‌ای فاقد پوست. این ساز در [[هرمزگان، استان|هرمزگان]] متداول است و متشکل از دو قطعه تخته است. اندازۀ ثابتی ندارد و در ابعاد و ضخامت‌های مختلف دیده می‌شود. نواختن آن غالباً به‌شکل گروهی است و نوازندگان آن زن‌اند. البته، گه‌گاه، ممکن است مردان و جوانان نیز چاک بنوازند. در مجالس عروسی و شادمانی و «آیین لِیوا» در [[بندرعباس، شهر|بندرعباس]]، نیز نواخته می‌شود. زنان در عروسی‌ها به‌شکل گروهی آواز می‌خوانند و با نواختن چاک، نوازندگان نی جفتی و [[دهل]] و پیپه و کَسِر را همراهی می‌کنند. در مجلس لیوا، که اهل هوا برگزار می‌کنند، نیز زنان به‌شکل گروهی چاک می‌نوازند، جواب آوازهای مخصوص لیوا را می‌دهند و لیوا (سرنای بزرگ) و ممبرانوفون‌های مخصوص لیوا را همراهی می‌کنند. این ساز در بندرعباس، [[بندر لنگه، شهر|بندر لنگه]] و برخی نقاط دیگر هرمزگان متداول است.</p> | ||
<br><!--17008700--> | <br><!--17008700--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:موسیقی ملل و اقوام]] | [[رده:موسیقی ملل و اقوام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۰
چاک
(یا: تخته) از گروه سازهای ایدیوفون یا کوبه‌ای فاقد پوست. این ساز در هرمزگان متداول است و متشکل از دو قطعه تخته است. اندازۀ ثابتی ندارد و در ابعاد و ضخامت‌های مختلف دیده می‌شود. نواختن آن غالباً به‌شکل گروهی است و نوازندگان آن زن‌اند. البته، گه‌گاه، ممکن است مردان و جوانان نیز چاک بنوازند. در مجالس عروسی و شادمانی و «آیین لِیوا» در بندرعباس، نیز نواخته می‌شود. زنان در عروسی‌ها به‌شکل گروهی آواز می‌خوانند و با نواختن چاک، نوازندگان نی جفتی و دهل و پیپه و کَسِر را همراهی می‌کنند. در مجلس لیوا، که اهل هوا برگزار می‌کنند، نیز زنان به‌شکل گروهی چاک می‌نوازند، جواب آوازهای مخصوص لیوا را می‌دهند و لیوا (سرنای بزرگ) و ممبرانوفون‌های مخصوص لیوا را همراهی می‌کنند. این ساز در بندرعباس، بندر لنگه و برخی نقاط دیگر هرمزگان متداول است.