اسکارلاتی، دومنیکو (۱۶۸۵ـ۱۷۵۷): تفاوت میان نسخه‌ها

آهنگ‌ساز ایتالیایی. پسر بزرگ [[اسکارلاتی ، آلساندرو (۱۶۶۰ـ۱۷۲۵)|آلساندرو اسکارلاتی]]<ref>Alessandro Scarlatti  

</ref>، که بیشتر عمر خود را در [[اسپانیا]] و [[پرتغال]] در خدمت ملکۀ اسپانیا<ref>Queen of Spain </ref> سپری کرد. بیش از ۵۰۰ سونات برای [[هارپسیکورد]]، و قطعه‌های کوتاه به فرم دوتایی ساخت که نشان‌دهندۀ آزادی‌های تازه‌ای در آهنگ‌سازی برای ساز کلاویه‌دار بودند و از سبک موسیقی اسپانیا متأثرند. اسکارلاتّی معروف‌ترین هارپسیکوردنواز دوران خود بود، و موسیقی او پایه‌های تکنیک مدرن پیانو را بنا کرد. اسکارلاتی در [[ناپل]] به دنیا آمد، و از پدرش تعلیم گرفت. در ۱۷۰۱ ارگ‌نواز و آهنگ‌ساز دربار ناپل شد، و در آن‌جا اپراهای ''اُتّاویای تاج و تخت پس‌گرفته''<ref>''L’Ottavia restituita al trono'' </ref> و ''ایل جوستینو (ژوستینیَن)''<ref>''Il Giustino'' </ref> خود را در ۱۷۰۳ به روی صحنه برد. از ۱۷۰۹ تا ۱۷۱۴ مائسترو کاپِلای ملکۀ لهستان، ماریا کازیمیرا<ref>Maria Casimira </ref> در رم بود، و هفت اپرا برای او ساخت، که یکی از آن‌ها ''آمبلِتو (هملت)''<ref>(Ambleto (Hamlet</ref> نام داشت. از ۱۷۱۳ رهبر جانشین در کاپِلا جولیا<ref>Cappella Giulia </ref>، کلیسای سان پیِترو<ref>St. Peter </ref> در رم بود، و از ۱۷۱۴ تا ۱۷۱۹ مائِسترو دی کاپِلای این مرکز شد. در [[لیسبون]] به خدمت دربار پرتغال درآمد. در این دوران گاهی به [[ایتالیا]] سفر می‌کرد، و در ۱۷۲۹ همراه ماریا باربارا<ref>Maria Barbara </ref>، شاهزاده خانم پرتغالی، که با ولیعهد اسپانیا ازدواج کرده بود به مادرید رفت. بیشتر موسیقی هارپسیکورد خود را برای همین شاهزاده خانم ساخت، که شامل بیش از ۵۵۰ «تمرین» بود که اکنون سونات نامیده می‌شوند و رهیافتی اصیل به هارمونی را ارائه می‌کنند و اجرای بیشتر آن‌ها مهارت بسیار زیادی می‌طلبد. ازجمله آثار اوست: اپرا ''لا سیلیویا''<ref>''La Silvia''</ref> (۱۷۱۰)، ''تولومِئو و آلِسّاندرو''<ref>''Tolomeo ed Alessandro''</ref> (۱۷۱۱)، ''اورلاندو''<ref>''L’Orlando'' </ref> (۱۷۱۱)، ''تِتیس در سیراکوز''<ref>''Tetide in Sciro''</ref>، ''ایفی‌گنیا در آئولید''<ref>''Ifgenia in Aulide'' </ref> (۱۷۱۳)، ''ایفی‌گنیا در تائورید''<ref>''Ifgenia in Tauride'' </ref> (۱۷۱۳)، ''عشقِ یک سایه''<ref>''Amor d’un ‘ombra'' </ref>. موسیقی مجلسی حدود ۶۰۰ قطعه برای هارپسیکورد (۳۰ قطعه از آن‌ها در دوران حیاتش تحت عنوان ''تمرین‌ها''<ref>''Esserciz''</ref> منتشر شدند)، اکنون آن‌ها را سونات می‌نامند. کُرال موسیقی کلیسایی؛ کانتات‌ها؛ اوراتوریوها.