لیونل باریمور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=لیونل باریمور|نام=Lionel Barrymore|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=پنسیلوانیا ۲۸ آوریل ۱۸۷۸م|تاریخ مرگ=لس آنجلس ۱۵ نوامبر ۱۹۵۴م|دوره زندگی=|ملیت=امریکایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=بازیگر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد (1931م)|آثار=روح آزاد (1931م)، شام ساعت هشت (۱۹۳۳م)، این را نمی‌توانی با خودت ببری (۱۹۳۸م)|خویشاوندان سرشناس=اتل باریمور (خواهر) و جان باریمور (برادر)|گروه مقاله=سینما|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:2042172455.jpg|بندانگشتی|262x262پیکسل|لیونل باریمور]] | |||
لیونل باریمور (پنسیلوانیا ۲۸ آوریل ۱۸۷۸ - لس آنجلس ۱۵ نوامبر ۱۹۵۴م) Lionel Barrymore | لیونل باریمور (پنسیلوانیا ۲۸ آوریل ۱۸۷۸ - لس آنجلس ۱۵ نوامبر ۱۹۵۴م) Lionel Barrymore | ||
بازیگر امریکایی، برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزه اسکار]] بهترین بازیگر مرد در چهارمین دورۀ مراسم اسکار. پدرش، موریس باریمور<ref>Maurice Barrymore</ref>، با اصالتی بریتانیایی و بازیگر تئاتر، مادرش جورجیانا درو باریمور<ref>Georgiana Drew Barrymore </ref> از بزرگ‌ترین کمدین‌های نیمۀ دوم سدۀ 19م تئاتر امریکا خود در خانواده‌ای که بازیگر بودند به دنیا آمد؛ فرزندان این زوج (به | بازیگر امریکایی، برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزه اسکار]] بهترین بازیگر مرد در چهارمین دورۀ مراسم اسکار. پدرش، موریس باریمور<ref>Maurice Barrymore</ref>، با اصالتی بریتانیایی و بازیگر تئاتر، و مادرش جورجیانا درو باریمور<ref>Georgiana Drew Barrymore </ref> از بزرگ‌ترین کمدین‌های نیمۀ دوم سدۀ 19م تئاتر امریکا خود در خانواده‌ای که بازیگر بودند به دنیا آمد؛ فرزندان این زوج (به ترتیبِ سن: لیونل، اتل<ref>Ethel</ref> و جان<ref>John</ref>) نیز از بازیگران برجستۀ تئاتر و سینمای امریکا در چند دهۀ آغازین سدۀ 20م بودند و از این میان، جز لیونل، اتل هم در ۱۹۴۴م جایزۀ اسکار نقش دوم زن را برای فیلم ''تنها قلب بی‌کس''<ref>''None But the Lonely Heart''</ref> به‌دست آورد. فیلم‌هایی که لیونل در دهۀ 1930م بازی کرد، عمدتاً از آثار شاخص آن دهه‌اند. وی در مجموع، طی نیم‌قرنِ ابتدای سدۀ 20م، در حدود 250فیلم بازی کرد. | ||
لیونل ابتدا در گروه نمایشی مادربزرگش، لوئیزا لین درو<ref>Louisa Lane Drew</ref>، و جان درو<ref>John Drew</ref>، دایی‌اش، نقش‌هایی فرعی را برعهده می‌گرفت. این بازیگرِ تیپ‌های بسیار محبوب، ماندگارترین نقش‌های خود را در فیلم‌هایی همچون ''شام ساعت هشت''<ref>''Dinner at Eight''</ref> (۱۹۳۳م)، ''این را نمی‌توانی با خودت ببری''<ref>''You Can’t take It With You''</ref> (۱۹۳۸م)، و پانزده فیلم دکتر کیل‌دیر<ref>Dr. Kildare</ref> بازی کرد. در ۱۹۳۱م برای بازی در فیلم ''روح آزاد''<ref>''A Free Soul''</ref> جایزۀ اسکار گرفت. ایفای نقش شخصیت اسکروج<ref>Scrooge</ref> در اجرای رادیویی ''سرود کریسمس''<ref>''Christmas Carol''</ref> اثر [[دیکنز، چارلز (۱۸۱۲ـ۱۸۷۰)|چارلز دیکنز]]، از ۱۹۳۶م طیف گسترده‌ای از شنوندگان را جذب کرد. در سالمندی با وجود فلج‌بودن و وابستگی به صندلی چرخ‌دار، به ایفای نقش‌های مختلف در رادیو پرداخت. او که به هنر و موسیقی بیش از تئاتر عشق می‌ورزید، بیش از صد قطعۀ موسیقی منتشرنشده ساخت و عضو انجمن قلم به‌دستان امریکا<ref>American Society of Etchers</ref> بود. | لیونل ابتدا در گروه نمایشی مادربزرگش، لوئیزا لین درو<ref>Louisa Lane Drew</ref>، و جان درو<ref>John Drew</ref>، دایی‌اش، نقش‌هایی فرعی را برعهده می‌گرفت. در آغاز سدۀ 20م او دیگر بازیگر نقش‌های اصلی در برادوی<ref>Broadway Theatre</ref> بود. در 1903م برای نقاشی، علاقۀ نخست دوران کودکی و نوجوانی‌اش، به پاریس رفت و 4سال بعد به امریکا و کار بازیگری برگشت. از سال‌های 1909 و 1910م نقش‌های اصلی فیلم‌ها به او سپرده شد. این بازیگرِ تیپ‌های بسیار محبوب، ماندگارترین نقش‌های خود را در فیلم‌هایی همچون ''شام ساعت هشت''<ref>''Dinner at Eight''</ref> (۱۹۳۳م)، ''این را نمی‌توانی با خودت ببری''<ref>''You Can’t take It With You''</ref> (۱۹۳۸م)، و پانزده فیلم دکتر کیل‌دیر<ref>Dr. Kildare</ref> بازی کرد. در ۱۹۳۱م برای بازی در فیلم ''روح آزاد''<ref>''A Free Soul''</ref> جایزۀ اسکار گرفت. ایفای نقش شخصیت اسکروج<ref>Scrooge</ref> در اجرای رادیویی ''سرود کریسمس''<ref>''Christmas Carol''</ref> اثر [[دیکنز، چارلز (۱۸۱۲ـ۱۸۷۰)|چارلز دیکنز]]، از ۱۹۳۶م طیف گسترده‌ای از شنوندگان را جذب کرد. در سالمندی و از اواخر دهۀ 1930م با وجود فلج‌بودن و وابستگی به صندلی چرخ‌دار، به ایفای نقش‌های مختلف در رادیو پرداخت. او که به هنر و موسیقی بیش از تئاتر عشق می‌ورزید، بیش از صد قطعۀ موسیقی منتشرنشده ساخت و عضو انجمن قلم به‌دستان امریکا<ref>American Society of Etchers</ref> بود. لیونل باریمور رمانی هم به نام ''آقای کانتون‌واین: یک حکایت اخلاقی''<ref>''Mr. Cantonwine: a Moral Tale''</ref> (۱۹۵۳م) نوشت. | ||
---- | ---- | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:جهان - اشخاص]] | [[رده:جهان - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۸
| لیونل باریمور Lionel Barrymore | |
|---|---|
| زادروز |
پنسیلوانیا ۲۸ آوریل ۱۸۷۸م |
| درگذشت | لس آنجلس ۱۵ نوامبر ۱۹۵۴م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | روح آزاد (1931م)، شام ساعت هشت (۱۹۳۳م)، این را نمی‌توانی با خودت ببری (۱۹۳۸م) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | اتل باریمور (خواهر) و جان باریمور (برادر) |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد (1931م) |
لیونل باریمور (پنسیلوانیا ۲۸ آوریل ۱۸۷۸ - لس آنجلس ۱۵ نوامبر ۱۹۵۴م) Lionel Barrymore
بازیگر امریکایی، برندۀ جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد در چهارمین دورۀ مراسم اسکار. پدرش، موریس باریمور[۱]، با اصالتی بریتانیایی و بازیگر تئاتر، و مادرش جورجیانا درو باریمور[۲] از بزرگ‌ترین کمدین‌های نیمۀ دوم سدۀ 19م تئاتر امریکا خود در خانواده‌ای که بازیگر بودند به دنیا آمد؛ فرزندان این زوج (به ترتیبِ سن: لیونل، اتل[۳] و جان[۴]) نیز از بازیگران برجستۀ تئاتر و سینمای امریکا در چند دهۀ آغازین سدۀ 20م بودند و از این میان، جز لیونل، اتل هم در ۱۹۴۴م جایزۀ اسکار نقش دوم زن را برای فیلم تنها قلب بی‌کس[۵] به‌دست آورد. فیلم‌هایی که لیونل در دهۀ 1930م بازی کرد، عمدتاً از آثار شاخص آن دهه‌اند. وی در مجموع، طی نیم‌قرنِ ابتدای سدۀ 20م، در حدود 250فیلم بازی کرد.
لیونل ابتدا در گروه نمایشی مادربزرگش، لوئیزا لین درو[۶]، و جان درو[۷]، دایی‌اش، نقش‌هایی فرعی را برعهده می‌گرفت. در آغاز سدۀ 20م او دیگر بازیگر نقش‌های اصلی در برادوی[۸] بود. در 1903م برای نقاشی، علاقۀ نخست دوران کودکی و نوجوانی‌اش، به پاریس رفت و 4سال بعد به امریکا و کار بازیگری برگشت. از سال‌های 1909 و 1910م نقش‌های اصلی فیلم‌ها به او سپرده شد. این بازیگرِ تیپ‌های بسیار محبوب، ماندگارترین نقش‌های خود را در فیلم‌هایی همچون شام ساعت هشت[۹] (۱۹۳۳م)، این را نمی‌توانی با خودت ببری[۱۰] (۱۹۳۸م)، و پانزده فیلم دکتر کیل‌دیر[۱۱] بازی کرد. در ۱۹۳۱م برای بازی در فیلم روح آزاد[۱۲] جایزۀ اسکار گرفت. ایفای نقش شخصیت اسکروج[۱۳] در اجرای رادیویی سرود کریسمس[۱۴] اثر چارلز دیکنز، از ۱۹۳۶م طیف گسترده‌ای از شنوندگان را جذب کرد. در سالمندی و از اواخر دهۀ 1930م با وجود فلج‌بودن و وابستگی به صندلی چرخ‌دار، به ایفای نقش‌های مختلف در رادیو پرداخت. او که به هنر و موسیقی بیش از تئاتر عشق می‌ورزید، بیش از صد قطعۀ موسیقی منتشرنشده ساخت و عضو انجمن قلم به‌دستان امریکا[۱۵] بود. لیونل باریمور رمانی هم به نام آقای کانتون‌واین: یک حکایت اخلاقی[۱۶] (۱۹۵۳م) نوشت.
- ↑ Maurice Barrymore
- ↑ Georgiana Drew Barrymore
- ↑ Ethel
- ↑ John
- ↑ None But the Lonely Heart
- ↑ Louisa Lane Drew
- ↑ John Drew
- ↑ Broadway Theatre
- ↑ Dinner at Eight
- ↑ You Can’t take It With You
- ↑ Dr. Kildare
- ↑ A Free Soul
- ↑ Scrooge
- ↑ Christmas Carol
- ↑ American Society of Etchers
- ↑ Mr. Cantonwine: a Moral Tale