شیخ غالب محمد اسعد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


شیخ غالب محمد اسعد (استانبول ۱۱۷۱ـ۱۲۱۳ق)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=شیخ غالب محمد اسعد|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=غالب دده|نام مستعار=|لقب=|زادروز=استانبول ۱۱۷۱|تاریخ مرگ=۱۲۱۳ق|دوره زندگی=|ملیت=عثمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر، صوفی و موسیقی‌دان|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=دیوان اشعار؛ شرح جزیرۀ مثنوی؛ الصُحبةالصّفیّه|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}شیخ غالب محمد اسعد (استانبول ۱۱۷۱ـ۱۲۱۳ق)<br>
(یا: غالب دده) شاعر، صوفی و موسیقی‌دان عثمانی. در دیوان همایون (دربار) به‌کار مشغول بود. پیرو طریقت مولویه بود و به مقام پیر طریقت در مولوی‌خانۀ غَلَطِه رسید. آخرین شاعرِ نامی شعر قدمایی ترک است. در اثر معروفش ''حسنُ عشق''، از عشق الهی و رنج‌هایی که باید متحمل شود حکایت می‌کند. این اثر آخرین و زیباترین مثنوی زبان ترکی است. آثارش ساده و مردم‌پسند است. شیخ غالب ذوق موسیقی نیز داشت و آهنگ‌هایی تصنیف می‌کرد که به‌صورت جزئی از میراث فرهنگی ترکیه درآمده است. از دیگر آثارش: ''دیوان اشعار''؛ ''شرح جزیرۀ مثنوی''؛'' الصُحبةالصّفیّه''.
(یا: غالب دده) شاعر، صوفی و موسیقی‌دان عثمانی. در دیوان همایون (دربار) به‌کار مشغول بود. پیرو طریقت [[مولویه]] بود و به مقام پیر طریقت در مولوی‌خانۀ غَلَطِه رسید. آخرین شاعر نامی شعر قدمایی ترک است. در اثر معروفش ''حسنُ عشق''، از عشق الهی و رنج‌هایی که باید متحمل شود حکایت می‌کند. این اثر آخرین و زیباترین مثنوی زبان ترکی است. آثارش ساده و مردم‌پسند است. شیخ غالب ذوق موسیقی نیز داشت و آهنگ‌هایی تصنیف می‌کرد که به‌صورت جزئی از میراث فرهنگی ترکیه درآمده است. از دیگر آثارش: ''دیوان اشعار''؛ ''شرح جزیرۀ مثنوی''؛'' الصُحبةالصّفیّه''.
<br><!--26180100-->
<br><!--26180100-->
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]
[[رده:ادبیات سایر کشورها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۲

شیخ غالب محمد اسعد
زادروز استانبول ۱۱۷۱
درگذشت ۱۲۱۳ق
ملیت عثمانی
شغل و تخصص اصلی شاعر، صوفی و موسیقی‌دان
آثار دیوان اشعار؛ شرح جزیرۀ مثنوی؛ الصُحبةالصّفیّه
گروه مقاله موسیقی

شیخ غالب محمد اسعد (استانبول ۱۱۷۱ـ۱۲۱۳ق)

(یا: غالب دده) شاعر، صوفی و موسیقی‌دان عثمانی. در دیوان همایون (دربار) به‌کار مشغول بود. پیرو طریقت مولویه بود و به مقام پیر طریقت در مولوی‌خانۀ غَلَطِه رسید. آخرین شاعر نامی شعر قدمایی ترک است. در اثر معروفش حسنُ عشق، از عشق الهی و رنج‌هایی که باید متحمل شود حکایت می‌کند. این اثر آخرین و زیباترین مثنوی زبان ترکی است. آثارش ساده و مردم‌پسند است. شیخ غالب ذوق موسیقی نیز داشت و آهنگ‌هایی تصنیف می‌کرد که به‌صورت جزئی از میراث فرهنگی ترکیه درآمده است. از دیگر آثارش: دیوان اشعار؛ شرح جزیرۀ مثنوی؛ الصُحبةالصّفیّه.