ماسکانی، پیترو (۱۸۶۳ـ۱۹۴۵م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماسکانی، پیِترو (۱۸۶۳ـ۱۹۴۵)(Mascagni, Pietro)<br/> [[File:38050600.jpg|thumb|پیترو ماسکانی]] | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
آهنگ‌سازی ایتالیایی. اپرای یک‌پرده‌ای ''کاوالَّریا روستیکانا (شهسواران روستایی)''<ref>''Cavalleria rusticana/Rustic Chivalry'' | آهنگ‌سازی ایتالیایی. اپرای یک‌پرده‌ای ''کاوالَّریا روستیکانا (شهسواران روستایی)''<ref>''Cavalleria rusticana/Rustic Chivalry'' | ||
</ref> او نخستین‌بار در ۱۸۹۰ در رم به‌اجرا درآمد و سبک جدید وریسمو یا واقع‌گرایی را داشت. ماسکانی در لیوورنو<ref>Livorno | </ref> او نخستین‌بار در ۱۸۹۰ در رم به‌اجرا درآمد و سبک جدید وریسمو یا واقع‌گرایی را داشت. ماسکانی در [[لیوورنو]]<ref>Livorno | ||
</ref> به‌دنیا آمد؛ پدرش نانوا بود و آرزو داشت که پسرش در رشتۀ حقوق تحصیل کند، اما او پنهانی در انستیتو کروبینی<ref>Instituto Cherubini </ref> تحصیل کرد. بعدها کُنت فلورِستانو دِ لاردِرِل<ref>Count Florestano de Larderel </ref> مخارج تحصیل او را در کنسرواتوار میلان<ref>Milan Conservatory </ref> پرداخت، و یکی از استادانش در آن‌جا پونکیِلّی<ref>Ponchielli </ref> بود. اما ماسکانی که نمی‌خواست وقت خود را فقط صرف آموزش خشک کند، با یک گروه اپرایی سیار فرار کرد. پس از سرگردانی‌های بسیار و ازدواجی که او را ناگزیر از اقامت در چِرینیولا<ref>Cerignola </ref> نزدیک فوجّا<ref>Foggia</ref> کرد و گذراندن یک زندگی محقر از راه تدریس پیانو و رهبری ارکستر محلی، در ۱۸۸۹ با اجرای ''کاوالِّریا روستیکانا'' جایزۀ اول یک مسابقۀ اپرایی را برد؛ سال بعد این اثر را در رم اجرا کرد، هر چند اپراهای فراوان بعدی‌اش هرگز این موفقیت را تکرار نکردند. علاوه‌بر اپرا، تعدادی آثار برای مناسبت‌های مختلف، چند کانتات و موسیقی صحنه‌ای نمایش‌نامۀ ''شهر جاویدان''<ref>''Eternal city'' </ref> اثر | </ref> به‌دنیا آمد؛ پدرش نانوا بود و آرزو داشت که پسرش در رشتۀ حقوق تحصیل کند، اما او پنهانی در انستیتو کروبینی<ref>Instituto Cherubini </ref> تحصیل کرد. بعدها کُنت فلورِستانو دِ لاردِرِل<ref>Count Florestano de Larderel </ref> مخارج تحصیل او را در کنسرواتوار میلان<ref>Milan Conservatory </ref> پرداخت، و یکی از استادانش در آن‌جا پونکیِلّی<ref>Ponchielli </ref> بود. اما ماسکانی که نمی‌خواست وقت خود را فقط صرف آموزش خشک کند، با یک گروه اپرایی سیار فرار کرد. پس از سرگردانی‌های بسیار و ازدواجی که او را ناگزیر از اقامت در چِرینیولا<ref>Cerignola </ref> نزدیک فوجّا<ref>Foggia</ref> کرد و گذراندن یک زندگی محقر از راه تدریس پیانو و رهبری ارکستر محلی، در ۱۸۸۹ با اجرای ''کاوالِّریا روستیکانا'' جایزۀ اول یک مسابقۀ اپرایی را برد؛ سال بعد این اثر را در رم اجرا کرد، هر چند اپراهای فراوان بعدی‌اش هرگز این موفقیت را تکرار نکردند. علاوه‌بر اپرا، تعدادی آثار برای مناسبت‌های مختلف، چند کانتات و موسیقی صحنه‌ای نمایش‌نامۀ ''شهر جاویدان''<ref>''Eternal city'' </ref> اثر هال کِین<ref>''Hall Caine''</ref> را نیز ساخت، که در ۱۹۰۲ در [[لندن (انگلستان)|لندن]] به روی صحنه رفت. ماسکانی در ۱۹۲۹ به عضویت آکادمی ایتالیا<ref> Italian Academy </ref> درآمد. ازجمله آثار اوست: اپرا ''دوست من فریتس''<ref>''L’amico Fritz'' </ref> (۱۸۹۱)، ''خانوادۀ رانتساو''<ref>''I Rantzau'' </ref> (هر دو برمبنای آثار [[ارکمان ـ شاتریان|اِرکمان ـ شاتریان]]<ref>Erckmann-Chatrian </ref>)، ''گولیلمو راتکلیف''<ref>''Guglielmo Ratcliff''</ref> (از روی هاینه<ref> Heine </ref>، ۱۸۹۵)، ''سیلوانو''<ref>''Silvano''</ref>، ''ایزابو''<ref>''Isabeau'' </ref> (۱۹۱۱)، ''زن پاریسی''<ref>''Parisina''</ref> (د آنونتْسیو)، ''کودکی مارا''<ref>''Il Piccolo Marat'' </ref> (۱۹۲۱)، ''پینوتّا''<ref>''Pinotta'' </ref>، ''نرون''<ref>''Nerone'' </ref> (۱۹۳۵)؛ اپرت ''بله''<ref>''Si''</ref>. کانتات برای صدمین سالگرد لئوپاردی<ref> Leopardi </ref> (۱۸۹۸)؛ آهنگی بر ترجمۀ ایتالیایی شعر «چکامۀ شادی<ref>Ode to Joy </ref>» اثر [[شیلر، یوهان (۱۷۵۹ـ۱۸۰۵)|شیلر]]<ref>Schiller</ref> برای کُر و ارکستر. | ||
| | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۶
ماسکانی، پیِترو (۱۸۶۳ـ۱۹۴۵)(Mascagni, Pietro)
| پیترو ماسکانی Pietro Mascagni | |
|---|---|
| زادروز |
لیوورنو ۱۸۶۳م |
| درگذشت | ۱۹۴۵م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در انستیتو کروبینی و کنسرواتوار میلان |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | زن پاریسی (د آنونتسیو)؛ کودکی مارا (۱۹۲۱) |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌سازی ایتالیایی. اپرای یک‌پرده‌ای کاوالَّریا روستیکانا (شهسواران روستایی)[۱] او نخستین‌بار در ۱۸۹۰ در رم به‌اجرا درآمد و سبک جدید وریسمو یا واقع‌گرایی را داشت. ماسکانی در لیوورنو[۲] به‌دنیا آمد؛ پدرش نانوا بود و آرزو داشت که پسرش در رشتۀ حقوق تحصیل کند، اما او پنهانی در انستیتو کروبینی[۳] تحصیل کرد. بعدها کُنت فلورِستانو دِ لاردِرِل[۴] مخارج تحصیل او را در کنسرواتوار میلان[۵] پرداخت، و یکی از استادانش در آن‌جا پونکیِلّی[۶] بود. اما ماسکانی که نمی‌خواست وقت خود را فقط صرف آموزش خشک کند، با یک گروه اپرایی سیار فرار کرد. پس از سرگردانی‌های بسیار و ازدواجی که او را ناگزیر از اقامت در چِرینیولا[۷] نزدیک فوجّا[۸] کرد و گذراندن یک زندگی محقر از راه تدریس پیانو و رهبری ارکستر محلی، در ۱۸۸۹ با اجرای کاوالِّریا روستیکانا جایزۀ اول یک مسابقۀ اپرایی را برد؛ سال بعد این اثر را در رم اجرا کرد، هر چند اپراهای فراوان بعدی‌اش هرگز این موفقیت را تکرار نکردند. علاوه‌بر اپرا، تعدادی آثار برای مناسبت‌های مختلف، چند کانتات و موسیقی صحنه‌ای نمایش‌نامۀ شهر جاویدان[۹] اثر هال کِین[۱۰] را نیز ساخت، که در ۱۹۰۲ در لندن به روی صحنه رفت. ماسکانی در ۱۹۲۹ به عضویت آکادمی ایتالیا[۱۱] درآمد. ازجمله آثار اوست: اپرا دوست من فریتس[۱۲] (۱۸۹۱)، خانوادۀ رانتساو[۱۳] (هر دو برمبنای آثار اِرکمان ـ شاتریان[۱۴])، گولیلمو راتکلیف[۱۵] (از روی هاینه[۱۶]، ۱۸۹۵)، سیلوانو[۱۷]، ایزابو[۱۸] (۱۹۱۱)، زن پاریسی[۱۹] (د آنونتْسیو)، کودکی مارا[۲۰] (۱۹۲۱)، پینوتّا[۲۱]، نرون[۲۲] (۱۹۳۵)؛ اپرت بله[۲۳]. کانتات برای صدمین سالگرد لئوپاردی[۲۴] (۱۸۹۸)؛ آهنگی بر ترجمۀ ایتالیایی شعر «چکامۀ شادی[۲۵]» اثر شیلر[۲۶] برای کُر و ارکستر.
- ↑ Cavalleria rusticana/Rustic Chivalry
- ↑ Livorno
- ↑ Instituto Cherubini
- ↑ Count Florestano de Larderel
- ↑ Milan Conservatory
- ↑ Ponchielli
- ↑ Cerignola
- ↑ Foggia
- ↑ Eternal city
- ↑ Hall Caine
- ↑ Italian Academy
- ↑ L’amico Fritz
- ↑ I Rantzau
- ↑ Erckmann-Chatrian
- ↑ Guglielmo Ratcliff
- ↑ Heine
- ↑ Silvano
- ↑ Isabeau
- ↑ Parisina
- ↑ Il Piccolo Marat
- ↑ Pinotta
- ↑ Nerone
- ↑ Si
- ↑ Leopardi
- ↑ Ode to Joy
- ↑ Schiller