وبر، کارل ماریا (۱۷۸۶ـ۱۸۲۶): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}وِبِر، کارْل ماریا (۱۷۸۶ـ۱۸۲۶)(Weber, Carl Maria)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=کارل ماریا وبر|نام=Carl Maria Weber|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۷۸۶م|تاریخ مرگ=۱۸۲۶م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=رهبر موسیقی (رهبر ارشد ارکستر) شهر‌های برِسلاو (۱۸۰۴ـ۱۸۶۰)، پراگ (۱۸۱۳ـ۱۸۱۶)، و درسدن (۱۸۱۶)|جوایز و افتخارات=|آثار=فرایشوتس (تیرانداز ماهر) (۱۸۲۱) و اویریانته (۱۸۲۳)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


[[File:40054900.jpg|thumb|وِبِر، کارْل ماريا]]
وبر، کارل ماریا (۱۷۸۶ـ۱۸۲۶)


آهـنـگ‌ساز آلـمــانی. با اپراهای ''فرایشوتس (تیرانداز ماهر)''<ref>''Der Freischütz/The Marksman''
(Weber, Carl Maria)
 
[[پرونده:Weber, Carl Maria1.jpg|بندانگشتی|کارل ماریا وبر]]
</ref> (۱۸۲۱) و ''اویـریـانـته''<ref>''Euryanthe''
آهنگ‌ساز آلمانی. با اپراهای ''فرایشوتس (تیرانداز ماهر)''<ref>''Der Freischütz/The Marksman''
 
</ref> (۱۸۲۱) و ''اویریانته''<ref>''Euryanthe''
</ref> (۱۸۲۳)، مکتب رُمانتیک اپرا را پایه‌گــــذاری کرد. وبر، رهـبـر موسیقی<ref> kapellmeister</ref> (رهبر ارشد ارکستر) شهر‌های برِسلاو<ref> Breslau</ref> (۱۸۰۴ـ۱۸۶۰)، پراگ<ref> Prague </ref> (۱۸۱۳ـ۱۸۱۶)، و درسدن<ref>Dresden </ref> (۱۸۱۶) بود. برای اجرای اپرای ''اوبرون''<ref>''Oberon'' </ref> (۱۸۲۶)، که برای تئاتر کاونت گاردن<ref>Covent Garden Theatre</ref> ساخته بود به لندن رفت و در همان شهر درگذشت. وبر در ۱۰سالگی شاگرد میشائل هایدن<ref> Michael Hayden </ref> شد. پس از مرگ مادرش در ۱۷۹۸ او را به وین<ref>Vienna</ref> و مونیخ بردند. در آن‌جا زیر‌نظر جووانّی والِزی<ref> Giovanni Valesi </ref> و یوهان کالشر<ref>Johann Kalcher </ref> به تحصیل پرداخت، و در سیزده‌سالگی به چنان مهارتی در نوازندگی پیانو رسید که می‌توانست کنسرت بدهد. تا ۱۸۰۰ آهنگ‌های بسیاری برای جوانان ساخت و از زِنِفلدِر<ref>Senefelder </ref>، گراورسازِ اتریشی، لیتوگرافی یاد گرفت. در ۱۸۰۳ در آوگسبورگ<ref>Augsburg</ref> موفق شد، اپرای ''پیتر اشمُل و همسایه‌اش''<ref>''Peter Schmoll und seine Nachbarn'' </ref> را به روی صحنه ببرد. در وین بار دیگر (۱۸۰۳ـ۱۸۴۰) از گئورگ فوگلِر<ref>Georg Vogler </ref> تعلیم گرفت، که او را برای احراز مقام رهبری ارکستر در برسلاو توصیه کرد، و وبر در پاییز ۱۸۰۴ به آن شهر رفت. در ۱۸۰۶ موسیقی‌دان خانگی دوک اویگِن<ref>Duke Eugen </ref> حاکم وورتمبرگ<ref>Württemberg </ref> شد. وبر در ۱۸۰۷ در اشتوتگارت مستقر شد. آثار درخشان او برای کلارینت و ارکستر (دو کنسرتو و یک کنسرتینو) تاریخ ۱۸۱۱ را دارند؛ کویینتت<ref>quintet</ref> کلارینت چهار سال بعد ساخته شد.
</ref> (۱۸۲۳)، مکتب رُمانتیک اپرا را پایه‌گذاری کرد. وبر، رهبر موسیقی<ref> kapellmeister</ref> (رهبر ارشد ارکستر) شهر‌های [[برسلاو|برِسلاو]]<ref> Breslau</ref> (۱۸۰۴ـ۱۸۶۰)، [[پراگ]]<ref> Prague </ref> (۱۸۱۳ـ۱۸۱۶)، و [[درسدن]]<ref>Dresden </ref> (۱۸۱۶) بود. برای اجرای اپرای ''اوبرون''<ref>''Oberon'' </ref> (۱۸۲۶)، که برای تئاتر [[کاونت گاردن]]<ref>Covent Garden Theatre</ref> ساخته بود به [[لندن (انگلستان)|لندن]] رفت و در همان شهر درگذشت. وبر در ۱۰سالگی شاگرد میشائل هایدن<ref> Michael Hayden </ref> شد. پس از مرگ مادرش در ۱۷۹۸ او را به [[وین]]<ref>Vienna</ref> و [[مونیخ]] بردند. در آن‌جا زیر‌نظر جووانّی والِزی<ref> Giovanni Valesi </ref> و یوهان کالشر<ref>Johann Kalcher </ref> به تحصیل پرداخت، و در سیزده‌سالگی به چنان مهارتی در نوازندگی [[پیانو]] رسید که می‌توانست کنسرت بدهد. تا ۱۸۰۰ آهنگ‌های بسیاری برای جوانان ساخت و از [[زنفلدر، آلویس (۱۷۷۱ـ۱۸۳۴)|زنفلدر]]<ref>Senefelder </ref>، گراورساز اتریشی، لیتوگرافی یاد گرفت. در ۱۸۰۳ در [[آوگسبورگ]]<ref>Augsburg</ref> موفق شد، اپرای ''پیتر اشمُل و همسایه‌اش''<ref>''Peter Schmoll und seine Nachbarn'' </ref> را به روی صحنه ببرد. در وین بار دیگر (۱۸۰۳ـ۱۸۴۰) از گئورگ فوگلِر<ref>Georg Vogler </ref> تعلیم گرفت، که او را برای احراز مقام رهبری ارکستر در برسلاو توصیه کرد، و وبر در پاییز ۱۸۰۴ به آن شهر رفت. در ۱۸۰۶ موسیقی‌دان خانگی دوک اویگِن<ref>Duke Eugen </ref> حاکم [[وورتمبرگ]]<ref>Württemberg </ref> شد. وبر در ۱۸۰۷ در [[اشتوتگارت]] مستقر شد. آثار درخشان او برای [[کلارینت]] و ارکستر (دو کنسرتو و یک کنسرتینو) تاریخ ۱۸۱۱ را دارند؛ کویینتت<ref>quintet</ref> کلارینت چهار سال بعد ساخته شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۱

کارل ماریا وبر
Carl Maria Weber
زادروز ۱۷۸۶م
درگذشت ۱۸۲۶م
ملیت آلمانی
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز
آثار فرایشوتس (تیرانداز ماهر) (۱۸۲۱) و اویریانته (۱۸۲۳)
گروه مقاله موسیقی

وبر، کارل ماریا (۱۷۸۶ـ۱۸۲۶)

(Weber, Carl Maria)

کارل ماریا وبر

آهنگ‌ساز آلمانی. با اپراهای فرایشوتس (تیرانداز ماهر)[۱] (۱۸۲۱) و اویریانته[۲] (۱۸۲۳)، مکتب رُمانتیک اپرا را پایه‌گذاری کرد. وبر، رهبر موسیقی[۳] (رهبر ارشد ارکستر) شهر‌های برِسلاو[۴] (۱۸۰۴ـ۱۸۶۰)، پراگ[۵] (۱۸۱۳ـ۱۸۱۶)، و درسدن[۶] (۱۸۱۶) بود. برای اجرای اپرای اوبرون[۷] (۱۸۲۶)، که برای تئاتر کاونت گاردن[۸] ساخته بود به لندن رفت و در همان شهر درگذشت. وبر در ۱۰سالگی شاگرد میشائل هایدن[۹] شد. پس از مرگ مادرش در ۱۷۹۸ او را به وین[۱۰] و مونیخ بردند. در آن‌جا زیر‌نظر جووانّی والِزی[۱۱] و یوهان کالشر[۱۲] به تحصیل پرداخت، و در سیزده‌سالگی به چنان مهارتی در نوازندگی پیانو رسید که می‌توانست کنسرت بدهد. تا ۱۸۰۰ آهنگ‌های بسیاری برای جوانان ساخت و از زنفلدر[۱۳]، گراورساز اتریشی، لیتوگرافی یاد گرفت. در ۱۸۰۳ در آوگسبورگ[۱۴] موفق شد، اپرای پیتر اشمُل و همسایه‌اش[۱۵] را به روی صحنه ببرد. در وین بار دیگر (۱۸۰۳ـ۱۸۴۰) از گئورگ فوگلِر[۱۶] تعلیم گرفت، که او را برای احراز مقام رهبری ارکستر در برسلاو توصیه کرد، و وبر در پاییز ۱۸۰۴ به آن شهر رفت. در ۱۸۰۶ موسیقی‌دان خانگی دوک اویگِن[۱۷] حاکم وورتمبرگ[۱۸] شد. وبر در ۱۸۰۷ در اشتوتگارت مستقر شد. آثار درخشان او برای کلارینت و ارکستر (دو کنسرتو و یک کنسرتینو) تاریخ ۱۸۱۱ را دارند؛ کویینتت[۱۹] کلارینت چهار سال بعد ساخته شد.

 


  1. Der Freischütz/The Marksman
  2. Euryanthe
  3. kapellmeister
  4. Breslau
  5. Prague
  6. Dresden
  7. Oberon
  8. Covent Garden Theatre
  9. Michael Hayden
  10. Vienna
  11. Giovanni Valesi
  12. Johann Kalcher
  13. Senefelder
  14. Augsburg
  15. Peter Schmoll und seine Nachbarn
  16. Georg Vogler
  17. Duke Eugen
  18. Württemberg
  19. quintet