راین ـ ماین ـ دانوب، آبراه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
(یا: کانال اروپا<ref>Europa Canal | (یا: کانال اروپا<ref>Europa Canal | ||
</ref>) آبراهی مصنوعی در ایالت [[باواریا]]<ref>Bavaria</ref> در جنوب [[آلمان]]<ref>Germany</ref> (تکمیل در ۱۹۹۲). بخشی از این آبراه که رودهای [[ماین، رود|ماین]] و [[دانوب]]<ref>Danube</ref> را به‌هم وصل می‌کند ۱۷۱ کیلومتر طول دارد، اما طول کل آبراه از محل تلاقی رودهای ماین و [[راین]] تا رود دانوب در [[پاسایو|پاسائو]]<ref> Passau </ref> ۶۷۷ کیلومتر است. آبراه مزبور [[دریای شمال]]<ref>North Sea</ref> را به [[دریای سیاه]]<ref> Black Sea</ref> متصل می‌کند و از چندین کشور اروپایی می‌گذرد. این آبراه شانزده آب‌بند دارد و حداکثر ارتفاع آن در جنوب [[نورمبرگ]]<ref> Nuremberg </ref> در آلپ‌های سوابیا<ref>Swabian Alps </ref> به ۴۰۶ متر می‌رسد. در ۷۹۳م به‌دستور [[شارلمانی]]<ref>Charlemagne</ref>، پادشاه فرانک‌ها، کانالی بین دو رود ماین و دانوب حفر شد، اما بارش شدید باران از ادامه کار جلوگیری کرد. در زمان حکومت [[لودویگ اول]]<ref> Ludwig I </ref> (۱۸۳۷) کار احداث کانال بین [[بامبرگ]]<ref>Bamberg </ref> و کلهایم<ref>Kelheim </ref> ادامه یافت. از کانال لودویگ<ref>Ludwig Canal</ref> تا زمان [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> استفاده می‌شد. در ۱۹۲۱، با موافقت دولت آلمان و ایالت باواریا شرکتی جهت طولانی‌تر کردن آبراه ماین ـ دانوب تشکیل شد؛ بخش عمده عملیات ساخت کانال بین ۱۹۲۲ و ۱۹۶۰ صورت گرفت. | </ref>) آبراهی مصنوعی در ایالت [[باواریا]]<ref>Bavaria</ref> در جنوب [[آلمان]]<ref>Germany</ref> (تکمیل در ۱۹۹۲). بخشی از این آبراه که رودهای [[ماین، رود|ماین]]<ref>Mayenne</ref> و [[دانوب]]<ref>Danube</ref> را به‌هم وصل می‌کند ۱۷۱ کیلومتر طول دارد، اما طول کل آبراه از محل تلاقی رودهای ماین و [[راین]]<ref>Rhine</ref> تا رود دانوب در [[پاسایو|پاسائو]]<ref> Passau </ref> ۶۷۷ کیلومتر است. آبراه مزبور [[دریای شمال]]<ref>North Sea</ref> را به [[دریای سیاه]]<ref> Black Sea</ref> متصل می‌کند و از چندین کشور اروپایی می‌گذرد. این آبراه شانزده آب‌بند دارد و حداکثر ارتفاع آن در جنوب [[نورمبرگ]]<ref> Nuremberg </ref> در آلپ‌های سوابیا<ref>Swabian Alps </ref> به ۴۰۶ متر می‌رسد. در ۷۹۳م به‌دستور [[شارلمانی]]<ref>Charlemagne</ref>، پادشاه فرانک‌ها، کانالی بین دو رود ماین و دانوب حفر شد، اما بارش شدید باران از ادامه کار جلوگیری کرد. در زمان حکومت [[لودویگ اول]]<ref> Ludwig I </ref> (۱۸۳۷) کار احداث کانال بین [[بامبرگ]]<ref>Bamberg </ref> و کلهایم<ref>Kelheim </ref> ادامه یافت. از کانال لودویگ<ref>Ludwig Canal</ref> تا زمان [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref> استفاده می‌شد. در ۱۹۲۱، با موافقت دولت آلمان و ایالت باواریا شرکتی جهت طولانی‌تر کردن آبراه ماین ـ دانوب تشکیل شد؛ بخش عمده عملیات ساخت کانال بین ۱۹۲۲ و ۱۹۶۰ صورت گرفت. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۳
راین ـ ماین ـ دانوب، آبراه (Rhine-Main-Danube Canal)
(یا: کانال اروپا[۱]) آبراهی مصنوعی در ایالت باواریا[۲] در جنوب آلمان[۳] (تکمیل در ۱۹۹۲). بخشی از این آبراه که رودهای ماین[۴] و دانوب[۵] را به‌هم وصل می‌کند ۱۷۱ کیلومتر طول دارد، اما طول کل آبراه از محل تلاقی رودهای ماین و راین[۶] تا رود دانوب در پاسائو[۷] ۶۷۷ کیلومتر است. آبراه مزبور دریای شمال[۸] را به دریای سیاه[۹] متصل می‌کند و از چندین کشور اروپایی می‌گذرد. این آبراه شانزده آب‌بند دارد و حداکثر ارتفاع آن در جنوب نورمبرگ[۱۰] در آلپ‌های سوابیا[۱۱] به ۴۰۶ متر می‌رسد. در ۷۹۳م به‌دستور شارلمانی[۱۲]، پادشاه فرانک‌ها، کانالی بین دو رود ماین و دانوب حفر شد، اما بارش شدید باران از ادامه کار جلوگیری کرد. در زمان حکومت لودویگ اول[۱۳] (۱۸۳۷) کار احداث کانال بین بامبرگ[۱۴] و کلهایم[۱۵] ادامه یافت. از کانال لودویگ[۱۶] تا زمان جنگ جهانی دوم[۱۷] استفاده می‌شد. در ۱۹۲۱، با موافقت دولت آلمان و ایالت باواریا شرکتی جهت طولانی‌تر کردن آبراه ماین ـ دانوب تشکیل شد؛ بخش عمده عملیات ساخت کانال بین ۱۹۲۲ و ۱۹۶۰ صورت گرفت.