وود، هنری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه|عنوان=هنری وود|نام=Henry Wood|نام دیگر=|نام اصلی=هنری جوزف وود|نام مستعار=|لقب=|زادروز=1869م|تاریخ مرگ=1944م|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی‌|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=آکادمی‌ سلطنتی‌ موسیقی‌|شغل و تخصص اصلی=رهبر ارکستر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=رهبر کنسرت‌های‌ پرامنِید لندن‌ (1895 تا پایان‌ عمر)|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
{{جعبه زندگینامه|عنوان=هنری وود|نام=Henry Wood|نام دیگر=|نام اصلی=هنری جوزف وود|نام مستعار=|لقب=|زادروز=1869م|تاریخ مرگ=1944م|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی‌|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=آکادمی‌ سلطنتی‌ موسیقی‌|شغل و تخصص اصلی=رهبر ارکستر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=رهبر کنسرت‌های‌ پرامنِید لندن‌ (1895 تا پایان‌ عمر)
سرپرست کنسرت‌های‌ پرامنِید در کویینز هال‌|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:2042154252.jpg|جایگزین=هنری وود|بندانگشتی|هنری وود]]
[[پرونده:2042154252.jpg|جایگزین=هنری وود|بندانگشتی|هنری وود]]
وود، هنری (1869ـ 1944) Wood, Henry
وود، هنری (1869ـ 1944)


(نام کامل: هنری جوزف وود) رهبر ارکستر انگلیسی‌. او از 1895 تا پایان‌ عمر رهبری‌ کنسرت‌های‌ پرامنِید لندن‌ را، که‌ به نام‌ او خوانده‌ می‌شدند، برعهده‌ داشت‌. او به‌ ترویج‌ موسیقی‌ ملی‌ می‌پرداخت‌ و از آهنگسازان‌ جوان‌ پشتیبانی‌ می‌کرد. ماندگارترین‌ اثر او در آهنگسازی‌، فانتزی‌ بر مبنای‌ ترانه‌های‌ دریایی‌ بریتانیا (1905) است‌، که‌ در پایان‌ هرفصل‌ از کنسرت‌های‌ پرامنِید اجرا می‌شود. وود کودکی‌ بااستعداد (به خصوص‌ در ارگ‌نوازی) بود و در همان‌ دوران‌ رسیتال‌ اجرا می‌کرد و در کلیساهای‌ مختلف‌ شغل‌ ارگ‌نوازی‌ به دست‌ می‌آورد. او در آکادمی‌ سلطنتی‌ موسیقی‌ تحصیل‌ کرد و در 1889 نخستین‌ تجربۀ‌ خود را در مقام‌ رهبری‌ ارکستر به دست‌ آورد، و طی‌ چند سال‌ بعدی‌ به عنوان‌ رهبر ارکستر اپرا به‌ گشت‌ هنری‌ رفت‌. او رهبر نخستین‌ اجرای‌ بریتانیایی‌ اپرای یفگِنی‌ آنیه‌گین‌ (چایکوفسکی‌) در 1892 بود. در 1895 رابرت‌ نیومن‌ او را برای‌ سرپرستی‌ کنسرت‌های‌ پرامنِید در کویینز هال‌ تازه تأسیس‌ استخدام‌ کرد و او 50 سال‌ این‌ مسئولیت‌ را برعهده‌ داشت‌؛ جشن‌ پنجاهمین‌ سالگرد فعالیت‌ این‌ ارکستر کمی‌ پیش‌ از مرگ‌ او برگزار شد. درآغاز با فروتنی‌ کار را با برنامه‌های‌ مردم‌پسند شروع‌ کرد، اما چیزی‌ نگذشت‌ که‌ بسیاری‌ از آخرین‌ ساخته‌های‌ آهنگسازان‌ انگلیسی‌ و خارجی‌ وارد برنامۀ‌ او شدند؛ در 1912 نخستین‌ اجرای‌ پنج‌ قطعۀ‌ ارکستری‌ شونبرگ‌ را رهبری‌ کرد و اولین‌ کسی‌ بود که‌ سمفونی‌های‌ اول‌، چهارم‌، هفتم‌، و هشتم‌ مالر را در بریتانیا به اجرا درآورد. آثاری‌ از بارتوک‌، اشتراوس‌، سیبلیوس‌، و اسکریابین‌ را اجرا کرد و رهبری‌ بسیاری‌ جشنواره‌های‌ موسیقی‌ و نخستین‌ اجراهای‌ آثار دلیوس‌ و وون‌ ویلیامز را برعهده‌ داشت‌.
Wood, Henry
 
(نام کامل: هنری جوزف وود) رهبر ارکستر انگلیسی‌. او از 1895 تا پایان‌ عمر رهبری‌ کنسرت‌های‌ پرامنِید لندن‌ را، که‌ به نام‌ او خوانده‌ می‌شدند، برعهده‌ داشت‌. او به‌ ترویج‌ موسیقی‌ ملی‌ می‌پرداخت‌ و از آهنگسازان‌ جوان‌ پشتیبانی‌ می‌کرد. ماندگارترین‌ اثر او در آهنگسازی‌، فانتزی‌ بر مبنای‌ ترانه‌های‌ دریایی‌ بریتانیا (1905) است‌، که‌ در پایان‌ هرفصل‌ از کنسرت‌های‌ پرامنِید اجرا می‌شود. وود کودکی‌ بااستعداد (به خصوص‌ در [[ارگ|ارگ‌]]<nowiki/>نوازی) بود و در همان‌ دوران‌ رسیتال‌ اجرا می‌کرد و در کلیساهای‌ مختلف‌ شغل‌ ارگ‌نوازی‌ به دست‌ می‌آورد. او در آکادمی‌ سلطنتی‌ موسیقی‌ تحصیل‌ کرد و در 1889 نخستین‌ تجربۀ‌ خود را در مقام‌ رهبری‌ ارکستر به دست‌ آورد، و طی‌ چند سال‌ بعدی‌ به عنوان‌ رهبر ارکستر اپرا به‌ گشت‌ هنری‌ رفت‌. او رهبر نخستین‌ اجرای‌ بریتانیایی‌ اپرای یفگِنی‌ آنیه‌گین‌ ([[چایکوفسکی، پیوتر ایلیچ (۱۸۴۰ـ۱۸۹۳)|چایکوفسکی‌]]) در 1892 بود. در 1895 رابرت‌ نیومن‌ او را برای‌ سرپرستی‌ کنسرت‌های‌ پرامنِید در کویینز هال‌ تازه تأسیس‌ استخدام‌ کرد و او 50 سال‌ این‌ مسئولیت‌ را برعهده‌ داشت‌؛ جشن‌ پنجاهمین‌ سالگرد فعالیت‌ این‌ ارکستر کمی‌ پیش‌ از مرگ‌ او برگزار شد. درآغاز با فروتنی‌ کار را با برنامه‌های‌ مردم‌پسند شروع‌ کرد، اما چیزی‌ نگذشت‌ که‌ بسیاری‌ از آخرین‌ ساخته‌های‌ آهنگسازان‌ انگلیسی‌ و خارجی‌ وارد برنامۀ‌ او شدند؛ در 1912 نخستین‌ اجرای‌ پنج‌ قطعۀ‌ ارکستری‌ شونبرگ‌ را رهبری‌ کرد و اولین‌ کسی‌ بود که‌ سمفونی‌های‌ اول‌، چهارم‌، هفتم‌، و هشتم‌ مالر را در [[بریتانیا]] به اجرا درآورد. آثاری‌ از [[بارتوک، بلا (۱۸۸۱ـ۱۹۴۵)|بارتوک‌]]، [[اشتراوس، اسکار (۱۸۷۰ـ۱۹۵۴)|اشتراوس‌]]، [[سیبلیوس ، یان (۱۸۶۵ـ۱۹۵۷)|سیبلیوس‌]]، و [[اسکریابین، الکساندر (۱۸۷۲ـ۱۹۱۵)|اسکریابین‌]] را اجرا کرد و رهبری‌ بسیاری‌ جشنواره‌های‌ موسیقی‌ و نخستین‌ اجراهای‌ آثار [[دلیوس، فردریک (۱۸۶۲ـ۱۹۳۴)|دلیوس‌]] و وون‌ ویلیامز را برعهده‌ داشت‌.
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:کلاسیک جهان]]
[[رده:کلاسیک جهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۱

هنری وود
Henry Wood
زادروز 1869م
درگذشت 1944م
ملیت انگلیسی‌
تحصیلات و محل تحصیل آکادمی‌ سلطنتی‌ موسیقی‌
شغل و تخصص اصلی رهبر ارکستر
گروه مقاله موسیقی
هنری وود
هنری وود

وود، هنری (1869ـ 1944)

Wood, Henry

(نام کامل: هنری جوزف وود) رهبر ارکستر انگلیسی‌. او از 1895 تا پایان‌ عمر رهبری‌ کنسرت‌های‌ پرامنِید لندن‌ را، که‌ به نام‌ او خوانده‌ می‌شدند، برعهده‌ داشت‌. او به‌ ترویج‌ موسیقی‌ ملی‌ می‌پرداخت‌ و از آهنگسازان‌ جوان‌ پشتیبانی‌ می‌کرد. ماندگارترین‌ اثر او در آهنگسازی‌، فانتزی‌ بر مبنای‌ ترانه‌های‌ دریایی‌ بریتانیا (1905) است‌، که‌ در پایان‌ هرفصل‌ از کنسرت‌های‌ پرامنِید اجرا می‌شود. وود کودکی‌ بااستعداد (به خصوص‌ در ارگ‌نوازی) بود و در همان‌ دوران‌ رسیتال‌ اجرا می‌کرد و در کلیساهای‌ مختلف‌ شغل‌ ارگ‌نوازی‌ به دست‌ می‌آورد. او در آکادمی‌ سلطنتی‌ موسیقی‌ تحصیل‌ کرد و در 1889 نخستین‌ تجربۀ‌ خود را در مقام‌ رهبری‌ ارکستر به دست‌ آورد، و طی‌ چند سال‌ بعدی‌ به عنوان‌ رهبر ارکستر اپرا به‌ گشت‌ هنری‌ رفت‌. او رهبر نخستین‌ اجرای‌ بریتانیایی‌ اپرای یفگِنی‌ آنیه‌گین‌ (چایکوفسکی‌) در 1892 بود. در 1895 رابرت‌ نیومن‌ او را برای‌ سرپرستی‌ کنسرت‌های‌ پرامنِید در کویینز هال‌ تازه تأسیس‌ استخدام‌ کرد و او 50 سال‌ این‌ مسئولیت‌ را برعهده‌ داشت‌؛ جشن‌ پنجاهمین‌ سالگرد فعالیت‌ این‌ ارکستر کمی‌ پیش‌ از مرگ‌ او برگزار شد. درآغاز با فروتنی‌ کار را با برنامه‌های‌ مردم‌پسند شروع‌ کرد، اما چیزی‌ نگذشت‌ که‌ بسیاری‌ از آخرین‌ ساخته‌های‌ آهنگسازان‌ انگلیسی‌ و خارجی‌ وارد برنامۀ‌ او شدند؛ در 1912 نخستین‌ اجرای‌ پنج‌ قطعۀ‌ ارکستری‌ شونبرگ‌ را رهبری‌ کرد و اولین‌ کسی‌ بود که‌ سمفونی‌های‌ اول‌، چهارم‌، هفتم‌، و هشتم‌ مالر را در بریتانیا به اجرا درآورد. آثاری‌ از بارتوک‌، اشتراوس‌، سیبلیوس‌، و اسکریابین‌ را اجرا کرد و رهبری‌ بسیاری‌ جشنواره‌های‌ موسیقی‌ و نخستین‌ اجراهای‌ آثار دلیوس‌ و وون‌ ویلیامز را برعهده‌ داشت‌.