ویل، کورت یولیان (۱۹۰۰ـ۱۹۵۰): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


وِیل، کورْت یولیان (۱۹۰۰ـ۱۹۵۰)(Weill, Kurt Julian)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=کورت یولیان وِیل|نام=Kurt Julian Weill|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۰۰م|تاریخ مرگ=۱۹۵۰م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپرای سه‌پولی (۱۹۲۸)، ظهور و سقوطِ شهر ماهاگونی (۱۹۲۹)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


[[File:40149600.jpg|thumb|وِيل، کورْت يوليان]]
وِیل، کورت یولیان (۱۹۰۰ـ۱۹۵۰)


آهنگ‌ساز آلمانی، که از ۱۹۴۳ شهروند امریکا شد. موسیقی مجلسی و ارکستری می‌ساخت و در ساخت اپراهایی همچون ''اپرای سه‌پولی''<ref>''Die Dreigroschenoper/The Threepenny Opera''
(Weill, Kurt Julian)


</ref> (۱۹۲۸) و ''ظهور و سقوطِ شهر ماهاگونی''<ref>''Aufstieg and Fall der Stadt Mahagonny/The Rise and Fall of the City of Mahagonny ''</ref> (۱۹۲۹) با برتولت برشت<ref>Bertolt Brecht </ref> همکاری داشت، که هر دوی این آثار از فساد اجتماعی انتقاد می‌کردند (''ماهاگونی''، که هجو ارزش‌های امریکایی بود، در نخستین شب اجرای خود در لایپزیگ<ref>Leipzig </ref> آشوبی به‌پا کرد). کوشید با استفاده از موضوع‌های زمان خود و با ساده‌ترین ابزارهای موسیقایی، شکل نوینی از موسیقی تئاتر<ref>music theatre </ref> را پدید آورد. در ۱۹۳۵ با استقرار در امریکا، تعدادی از موفق‌ترین نمایش‌های برادوی<ref>Broadway </ref> را آهنگ‌سازی کرد، از‌جمله موزیکال ضد جنگ ''جانی جانسون''<ref>''Johnny Johnson ''</ref> (۱۹۳۶)،&nbsp;''تعطیلات نیکربوکر''<ref>''Knickerbocker Holiday ''</ref> (۱۹۳۸، شامل قطعۀ معروف «ترانۀ سپتامبر<ref>''September Song ''</ref>»)، و ''صحنۀ خیابان''<ref>''Street Scene''</ref> (۱۹۴۷)، بر‌مبنای نمایش‌نامه‌ای از اِلمر رایس<ref> Elmer Rice </ref> که در دوران رکود اقتصادی امریکا اتفاق می‌افتد. نمایش موزیکال&nbsp;''زندگی عشقی''<ref>''Love Life''</ref> (۱۹۴۸)، با اشعاری از آلن جِی لرنِر<ref> Alan Jay Lerner</ref>، نمونۀ یک زوج امریکایی را در دورۀ ۱۵۰ ساله از تاریخ امریکا نشان می‌دهد، و به بیانِ ‌آمیزۀ ویل از شگفت‌زدگی و دل‌زدگی دربرابر «رویای امریکایی» می‌پردازد.
[[File:40149600.jpg|thumb|کورت یولیان ویل]]
 
آهنگ‌ساز آلمانی، که از ۱۹۴۳ شهروند [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] شد. موسیقی مجلسی و ارکستری می‌ساخت و در ساخت اپراهایی همچون ''اپرای سه‌پولی''<ref>''Die Dreigroschenoper/The Threepenny Opera''
</ref> (۱۹۲۸) و ''ظهور و سقوطِ شهر ماهاگونی''<ref>''Aufstieg and Fall der Stadt Mahagonny/The Rise and Fall of the City of Mahagonny ''</ref> (۱۹۲۹) با [[برتولت برشت]]<ref>Bertolt Brecht </ref> همکاری داشت، که هر دوی این آثار از فساد اجتماعی انتقاد می‌کردند (''ماهاگونی''، که هجو ارزش‌های امریکایی بود، در نخستین شب اجرای خود در [[لایپزیگ]]<ref>Leipzig </ref> آشوبی به‌پا کرد). کوشید با استفاده از موضوع‌های زمان خود و با ساده‌ترین ابزارهای موسیقایی، شکل نوینی از موسیقی تئاتر<ref>music theatre </ref> را پدید آورد. در ۱۹۳۵ با استقرار در امریکا، تعدادی از موفق‌ترین نمایش‌های برادوی<ref>Broadway </ref> را آهنگ‌سازی کرد، از‌جمله موزیکال ضد جنگ ''جانی جانسون''<ref>''Johnny Johnson ''</ref> (۱۹۳۶)، ''تعطیلات نیکربوکر''<ref>''Knickerbocker Holiday ''</ref> (۱۹۳۸، شامل قطعۀ معروف «ترانۀ سپتامبر<ref>''September Song ''</ref>»)، و ''صحنۀ خیابان''<ref>''Street Scene''</ref> (۱۹۴۷)، بر‌مبنای نمایش‌نامه‌ای از اِلمر رایس<ref> Elmer Rice </ref> که در دوران رکود اقتصادی امریکا اتفاق می‌افتد. نمایش موزیکال ''زندگی عشقی''<ref>''Love Life''</ref> (۱۹۴۸)، با اشعاری از آلن جِی لرنر<ref> Alan Jay Lerner</ref>، نمونۀ یک زوج امریکایی را در دورۀ ۱۵۰ ساله از تاریخ امریکا نشان می‌دهد، و به بیان ‌آمیزۀ ویل از شگفت‌زدگی و دل‌زدگی دربرابر «رویای امریکایی» می‌پردازد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۸

کورت یولیان وِیل
Kurt Julian Weill
زادروز ۱۹۰۰م
درگذشت ۱۹۵۰م
ملیت آلمانی
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز
آثار اپرای سه‌پولی (۱۹۲۸)، ظهور و سقوطِ شهر ماهاگونی (۱۹۲۹)
گروه مقاله موسیقی

وِیل، کورت یولیان (۱۹۰۰ـ۱۹۵۰)

(Weill, Kurt Julian)

کورت یولیان ویل

آهنگ‌ساز آلمانی، که از ۱۹۴۳ شهروند امریکا شد. موسیقی مجلسی و ارکستری می‌ساخت و در ساخت اپراهایی همچون اپرای سه‌پولی[۱] (۱۹۲۸) و ظهور و سقوطِ شهر ماهاگونی[۲] (۱۹۲۹) با برتولت برشت[۳] همکاری داشت، که هر دوی این آثار از فساد اجتماعی انتقاد می‌کردند (ماهاگونی، که هجو ارزش‌های امریکایی بود، در نخستین شب اجرای خود در لایپزیگ[۴] آشوبی به‌پا کرد). کوشید با استفاده از موضوع‌های زمان خود و با ساده‌ترین ابزارهای موسیقایی، شکل نوینی از موسیقی تئاتر[۵] را پدید آورد. در ۱۹۳۵ با استقرار در امریکا، تعدادی از موفق‌ترین نمایش‌های برادوی[۶] را آهنگ‌سازی کرد، از‌جمله موزیکال ضد جنگ جانی جانسون[۷] (۱۹۳۶)، تعطیلات نیکربوکر[۸] (۱۹۳۸، شامل قطعۀ معروف «ترانۀ سپتامبر[۹]»)، و صحنۀ خیابان[۱۰] (۱۹۴۷)، بر‌مبنای نمایش‌نامه‌ای از اِلمر رایس[۱۱] که در دوران رکود اقتصادی امریکا اتفاق می‌افتد. نمایش موزیکال زندگی عشقی[۱۲] (۱۹۴۸)، با اشعاری از آلن جِی لرنر[۱۳]، نمونۀ یک زوج امریکایی را در دورۀ ۱۵۰ ساله از تاریخ امریکا نشان می‌دهد، و به بیان ‌آمیزۀ ویل از شگفت‌زدگی و دل‌زدگی دربرابر «رویای امریکایی» می‌پردازد.

 


  1. Die Dreigroschenoper/The Threepenny Opera
  2. Aufstieg and Fall der Stadt Mahagonny/The Rise and Fall of the City of Mahagonny
  3. Bertolt Brecht
  4. Leipzig
  5. music theatre
  6. Broadway
  7. Johnny Johnson
  8. Knickerbocker Holiday
  9. September Song
  10. Street Scene
  11. Elmer Rice
  12. Love Life
  13. Alan Jay Lerner