وین ویلیامز، رالف (۱۸۷۲ـ۱۹۵۸): تفاوت میان نسخه‌ها

Ralph Vaughan Williams
رالف وُئَن ویلیامز; Ralph Vaughan Williams
زادروز	داون اِمپنی، گلاسترشر۱۸۷۲م;
درگذشت	۱۹۵۸م
ملیت	انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل	مدرسۀ چارترهاوس و کالج ترینیتیِ، کیمبریج کالج سلطنتی موسیقی لندن
شغل و تخصص اصلی	آهنگ‌ساز
آثار	فانتازیا برمبنای تِمی از تامس تالیس (۱۹۱۰) برای ارکستر، اپرای سِر جان عاشق (۱۹۲۹) از میان منطقۀ ناشناخته
گروه مقاله	موسیقی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۲۱

وُئَن ویلیامز، رالف (۱۸۷۲ـ۱۹۵۸)(Vaughan Williams, Ralph)

آهنگ‌ساز انگلیسی. سبک او تونال^[۱] بود و اغلب به‌سبب استفاده از تِم‌های محلی^[۲] و عامیانه رنگ‌و‌بوی روستاهای انگلیسی را داشت. ازجمله آثار اوست: فانتازیا برمبنای تِمی از تامس تالیس^[۳] (۱۹۱۰) برای ارکستر، اپرای سِر جان عاشق^[۴] (۱۹۲۹)، بازسازی ترانۀ الیزابتی «گرین‌اسلیوز^[۵]»، و نُه سمفونی (۱۹۰۹ـ۱۹۵۷). وئن ویلیامز در داون اِمپنی^[۶]، گلاسترشر^[۷]، به‌دنیا آمد و پسر یک واعظ روحانی بود. از ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۰ در مدرسۀ چارترهاوس^[۸] و از ۱۸۲۹ تا ۱۸۹۵ در کالج ترینیتیِ^[۹]، کیمبریج، تحصیل کرد، و سال‌های بین آن را به تحصیل در کالج سلطنتی موسیقی^[۱۰] لندن گذراند. در ۱۹۰۴ به انجمن ترانۀ محلی^[۱۱] (تأسیس ۱۸۹۸) پیوست و فعالانه مشارکت خود را در بهبود و بررسی نغمه‌های قدیمی روستایی آغاز کرد، و در نورفوک^[۱۲] به گردآوری برخی از آن‌ها پرداخت؛ در ۱۹۳۲ این انجمن با انجمن رقص محلی انگلیسی^[۱۳] ادغام شد و انجمن رقص و آواز محلی انگلیسی^[۱۴] را پدید آورد، که وئن ویلیامز ریاست آن را برعهده گرفت. نخستین موفقیت فراگیر او با از میان منطقۀ ناشناخته^[۱۵] در جشنوارۀ لیدز^[۱۶] ۱۹۰۷ به‌دست‌آمد و پس از آن در ۱۹۰۹ نوبت به نخستین ساخته‌های بزرگ و شاخص او، اوورتور زنبورها^[۱۷]، دورۀ ترانۀ بر پرتگاه وِنلاک^[۱۸]، و یک سمفونی دریایی^[۱۹] (اولین سمفونی‌ای که در سراسر آن کُر به‌کار رفته بود) رسید. وئن ویلیامز در جنگ جهانی اول در مقدونیه^[۲۰]، فرانسه، سرباز بود و بعد به درجۀ افسری رسید. بعد از جنگ استاد آهنگ‌سازی کالج سلطنتی موسیقی شد. سنّت پاستورال انگلیسی در سمفونی سوم (۱۹۲۱) او بار دیگر به‌کار رفت و منبع الهام کمال‌گرایانه و روشن‌بینانۀ وی در آثار مذهبی‌ای همچون مس در سل مینور، سانکتا چیویتاس^[۲۱]، و بِنِدیچیته^[۲۲] نوسازی شد. دو سمفونی مشهورش، شماره‌های ۴ و ۵، در ۱۹۳۴ و ۱۹۴۳ ساخته‌ شدند؛ چهار سمفونی آخر دنبالۀ کندوکاو روحی آهنگ‌ساز برشمرده می‌شدند، که در سلوک زائر^[۲۳] آغاز شده بود. هرچند ساخته‌های وئن ویلیامز به‌سبب استفاده از ملودی‌های محلی، یا دست‌کم جنبه‌های تغزلی و اغلب سرمشق‌وار این‌گونه ملودی‌ها، معمولاً تا حد زیادی در زمرۀ آثار شبانی قرار می‌گیرند، او از پیشرفت‌های موسیقایی معاصر نیز آگاه بود و در آثار آخر خود اغلب مقدار بیشتری نامطبوع وارد کار می‌کرد.

↑ tonal
↑ folk theme
↑ Fantasia on a Theme by Thomas Tallis
↑ Sir John in Love
↑ Greensleeves
↑ Down Ampney
↑ Gloucestershire
↑ Charterhouse School
↑ Trinity College
↑ Royal College of Music
↑ Folk-Song Society
↑ Norfolk
↑ English Folk Dance Society
↑ English Folk Dance and Song Society
↑ Toward the Unknown Region
↑ Leeds Festival
↑ Wasps
↑ On Wenlock Edge
↑ A Sea Symphony
↑ Macedonia
↑ Sancta Civitas
↑ Benedicite
↑ The Pilgrim’s Progress

[1] tonal

[2] theme

[3] Fantasia on a Theme by Thomas Tallis

[4] Sir John in Love

[5] Greensleeves

[6] Down Ampney

[7] Gloucestershire

[8] Charterhouse School

[9] Trinity College

[10] Royal College of Music

[11] Folk-Song Society

[12] Norfolk

[13] English Folk Dance Society

[14] English Folk Dance and Song Society

[15] Toward the Unknown Region

[16] Leeds Festival

[17] Wasps

[18] On Wenlock Edge

[19] A Sea Symphony

[20] Macedonia

[21] Sancta Civitas

[22] Benedicite

[23] The Pilgrim’s Progress

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

[۲۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-وُئَن ویلیامز، رالف (۱۸۷۲ـ۱۹۵۸)(Vaughan Williams, Ralph)
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=رالف وُئَن ویلیامز|نام=Ralph Vaughan Williams|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=داون اِمپنی، گلاسترشر۱۸۷۲م|تاریخ مرگ=۱۹۵۸م|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=مدرسۀ چارترهاوس و کالج ترینیتیِ، کیمبریج
+کالج سلطنتی موسیقی لندن|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=فانتازیا برمبنای تِمی از تامس تالیس (۱۹۱۰) برای ارکستر، اپرای سِر جان عاشق (۱۹۲۹)
-[[File:40166600.jpg|thumb|وُئَن ويليامز، رالف]]
+از میان منطقۀ ناشناخته|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}وُئَن ویلیامز، رالف (۱۸۷۲ـ۱۹۵۸)(Vaughan Williams, Ralph)
+[[پرونده:Vaughan Williams, Ralph.jpg|بندانگشتی|رالف وین ویلیامز]]
 آهنگ‌ساز انگلیسی. سبک او تونال<ref>tonal</ref> بود و اغلب به‌سبب استفاده از تِم‌های محلی<ref>folk theme
-</ref> و عامیانه رنگ‌و‌بوی روستاهای انگلیسی را داشت. ازجمله آثار اوست: ''فانتازیا برمبنای تِمی از تامس تالیس''<ref>''Fantasia on a Theme by Thomas Tallis'' </ref> (۱۹۱۰) برای ارکستر، اپرای ''سِر جان عاشق''<ref>''Sir John in Love''</ref> (۱۹۲۹)، بازسازی ترانۀ الیزابتی «گرین‌اسلیوز<ref> Greensleeves </ref>»، و نُه سمفونی (۱۹۰۹ـ۱۹۵۷). وئن ویلیامز در داون اِمپنی<ref>Down Ampney</ref>، گلاسترشر<ref> Gloucestershire </ref>، به‌دنیا آمد و پسر یک واعظ روحانی بود. از ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۰ در مدرسۀ چارترهاوس<ref>Charterhouse School </ref> و از ۱۸۲۹ تا ۱۸۹۵ در کالج ترینیتیِ<ref>Trinity College</ref>، کیمبریج، تحصیل کرد، و سال‌های بین آن را به تحصیل در کالج سلطنتی موسیقی<ref> Royal College of Music</ref> لندن گذراند. در ۱۹۰۴ به انجمن ترانۀ محلی<ref> Folk-Song Society</ref> (تأسیس ۱۸۹۸) پیوست و فعالانه مشارکت خود را در بهبود و بررسی نغمه‌های قدیمی روستایی آغاز کرد، و در نورفوک<ref> Norfolk</ref> به گردآوری برخی از آن‌ها پرداخت؛ در ۱۹۳۲ این انجمن با انجمن رقص محلی انگلیسی<ref> English Folk Dance Society </ref> ادغام شد و انجمن رقص و آواز محلی انگلیسی<ref>English Folk Dance and Song Society </ref> را پدید آورد، که وئن ویلیامز ریاست آن را برعهده گرفت. نخستین موفقیت فراگیر او با ''از میان منطقۀ ناشناخته''<ref>''Toward the Unknown Region'' </ref> در جشنوارۀ لیدز<ref>Leeds Festival </ref> ۱۹۰۷ به‌دست‌آمد و پس از آن در ۱۹۰۹ نوبت به نخستین ساخته‌های بزرگ و شاخص او، اوورتور ''زنبورها''<ref>''Wasps'' </ref>، دورۀ ترانۀ ''بر پرتگاه وِنلاک''<ref>''On Wenlock Edge'' </ref>، و ''یک سمفونی دریایی''<ref>''A Sea Symphony'' </ref> (اولین سمفونی‌ای که در سراسر آن کُر به‌کار رفته بود) رسید. وئن ویلیامز در جنگ جهانی اول در مقدونیه<ref>''Macedonia''</ref>، فرانسه، سرباز بود و بعد به درجۀ افسری رسید. بعد از جنگ استاد آهنگ‌سازی کالج سلطنتی موسیقی شد. سنّت پاستورال انگلیسی در سمفونی سوم (۱۹۲۱) او بار دیگر به‌کار رفت و منبع الهام کمال‌گرایانه و روشن‌بینانۀ وی در آثار مذهبی‌ای همچون مس در سل مینور، ''سانکتا چیویتاس''<ref>''Sancta Civitas'' </ref>، و ''بِنِدیچیته''<ref>''Benedicite'' </ref> نوسازی شد. دو سمفونی مشهورش، شماره‌های ۴ و ۵، در ۱۹۳۴ و ۱۹۴۳ ساخته‌ شدند؛ چهار سمفونی آخر دنبالۀ کندوکاو روحی آهنگ‌ساز برشمرده می‌شدند، که در ''سلوک زائر''<ref>''The Pilgrim’s Progress''</ref> آغاز شده بود. هرچند ساخته‌های وئن ویلیامز به‌سبب استفاده از ملودی‌های محلی، یا دست‌کم جنبه‌های تغزلی و اغلب سرمشق‌وار این‌گونه ملودی‌ها، معمولاً تا حد زیادی در زمرۀ آثار شبانی قرار می‌گیرند، او از پیشرفت‌های موسیقایی معاصر نیز آگاه بود و در آثار آخر خود اغلب مقدار بیشتری نامطبوع وارد کار می‌کرد.
+</ref> و عامیانه رنگ‌و‌بوی روستاهای انگلیسی را داشت. ازجمله آثار اوست: ''فانتازیا برمبنای تِمی از تامس تالیس''<ref>''Fantasia on a Theme by Thomas Tallis'' </ref> (۱۹۱۰) برای ارکستر، اپرای ''سِر جان عاشق''<ref>''Sir John in Love''</ref> (۱۹۲۹)، بازسازی ترانۀ الیزابتی «گرین‌اسلیوز<ref> Greensleeves </ref>»، و نُه سمفونی (۱۹۰۹ـ۱۹۵۷). وئن ویلیامز در داون اِمپنی<ref>Down Ampney</ref>، [[گلاسترشر]]<ref> Gloucestershire </ref>، به‌دنیا آمد و پسر یک واعظ روحانی بود. از ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۰ در مدرسۀ چارترهاوس<ref>Charterhouse School </ref> و از ۱۸۲۹ تا ۱۸۹۵ در کالج ترینیتیِ<ref>Trinity College</ref>، [[کیمبریج]]، تحصیل کرد، و سال‌های بین آن را به تحصیل در کالج سلطنتی موسیقی<ref> Royal College of Music</ref> [[لندن (انگلستان)|لندن]] گذراند. در ۱۹۰۴ به انجمن ترانۀ محلی<ref> Folk-Song Society</ref> (تأسیس ۱۸۹۸) پیوست و فعالانه مشارکت خود را در بهبود و بررسی نغمه‌های قدیمی روستایی آغاز کرد، و در نورفوک<ref> Norfolk</ref> به گردآوری برخی از آن‌ها پرداخت؛ در ۱۹۳۲ این انجمن با انجمن رقص محلی انگلیسی<ref> English Folk Dance Society </ref> ادغام شد و انجمن رقص و آواز محلی انگلیسی<ref>English Folk Dance and Song Society </ref> را پدید آورد، که وئن ویلیامز ریاست آن را برعهده گرفت. نخستین موفقیت فراگیر او با ''از میان منطقۀ ناشناخته''<ref>''Toward the Unknown Region'' </ref> در جشنوارۀ لیدز<ref>Leeds Festival </ref> ۱۹۰۷ به‌دست‌آمد و پس از آن در ۱۹۰۹ نوبت به نخستین ساخته‌های بزرگ و شاخص او، اوورتور ''زنبورها''<ref>''Wasps'' </ref>، دورۀ ترانۀ ''بر پرتگاه وِنلاک''<ref>''On Wenlock Edge'' </ref>، و ''یک سمفونی دریایی''<ref>''A Sea Symphony'' </ref> (اولین سمفونی‌ای که در سراسر آن کُر به‌کار رفته بود) رسید. وئن ویلیامز در [[جنگ جهانی اول]] در [[مقدونیه]]<ref>''Macedonia''</ref>، [[فرانسه]]، سرباز بود و بعد به درجۀ افسری رسید. بعد از جنگ استاد آهنگ‌سازی کالج سلطنتی موسیقی شد. سنّت پاستورال انگلیسی در سمفونی سوم (۱۹۲۱) او بار دیگر به‌کار رفت و منبع الهام کمال‌گرایانه و روشن‌بینانۀ وی در آثار مذهبی‌ای همچون مس در سل مینور، ''سانکتا چیویتاس''<ref>''Sancta Civitas'' </ref>، و ''بِنِدیچیته''<ref>''Benedicite'' </ref> نوسازی شد. دو سمفونی مشهورش، شماره‌های ۴ و ۵، در ۱۹۳۴ و ۱۹۴۳ ساخته‌ شدند؛ چهار سمفونی آخر دنبالۀ کندوکاو روحی آهنگ‌ساز برشمرده می‌شدند، که در ''سلوک زائر''<ref>''The Pilgrim’s Progress''</ref> آغاز شده بود. هرچند ساخته‌های وئن ویلیامز به‌سبب استفاده از ملودی‌های محلی، یا دست‌کم جنبه‌های تغزلی و اغلب سرمشق‌وار این‌گونه ملودی‌ها، معمولاً تا حد زیادی در زمرۀ آثار شبانی قرار می‌گیرند، او از پیشرفت‌های موسیقایی معاصر نیز آگاه بود و در آثار آخر خود اغلب مقدار بیشتری نامطبوع وارد کار می‌کرد.
 &nbsp;