سبک بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سبک بین‌المللی (international style) | سبک بین‌المللی (international style) | ||
[[پرونده:Villa Savoye.jpg|بندانگشتی|ساختمان ویلای ساووی کار لوکوربوزیه]] | |||
[[ | از سبک‌های معماری، و از مراحل آغازین و تأثیرگذار جنبش مدرن<ref>Modern Movement</ref>. در دهۀ ۱۹۲۰ در غرب اروپا پا گرفت، و در دهۀ ۱۹۳۰، به‌ویژه در [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]]، به اوج رسید. چیرگی اشکال هندسی، به‌ویژه مستطیل‌ها، تأکید بر ترکیب‌بندی نامتقارن، صرفِ هزینۀ گزاف برای شیشه‌کاری، و دیوارهای سفیدکاری شده، از مشخصات این شیوه‌اند. نمونه‌های آن عبارت‌اند از ساختمان [[باوهاوس]]<ref>Bauhaus </ref>، کار [[گروپیوس، والتر آدولف (۱۸۸۳ـ۱۹۶۹)|والتر گروپیوس]]<ref>Walter Gropius</ref>، [[دسایو|دسائو]]<ref>Dessau </ref>، [[آلمان]] (۱۹۲۵ـ۱۹۲۶)؛ ویلا ساووی<ref>Villa Savoye</ref>، کار [[لوکوربوزیه]]<ref>Le Corbusier</ref>، در پوئاسی<ref>Poissy</ref>، [[فرانسه]] (۱۹۲۷ـ۱۹۳۱)؛ کتابخانۀ ویپوری<ref>Viipuri Library</ref>، در [[فنلاند]] (اکنون در روسیه)، کار [[آلتو، آلوار (۱۸۹۸ـ۱۹۷۶)|آلوار آلتو]]<ref>Alvar Aalto</ref> (۱۹۲۷ـ۱۹۳۵)؛ و پاویون بارسلون<ref>Barcelona Pavilion</ref>، کار [[میس وان در روهه، لودویگ (۱۸۸۶ـ۱۹۶۹)|میس وان در روهه]]<ref>Mies van der Rohe</ref> (۱۹۲۹). اصطلاح «سبک بین‌المللی» را [[جانسون، فیلیپ (۱۹۰۶ـ ۲۰۰۵)|فیلیپ جانسون]]<ref>Philip Johnson</ref> و آلفرد بار<ref>Alfred Barr</ref> در ۱۹۳۲ برای توصیف کارهای لوکوربوزیه، گروپیوس، و میس وان در روهه، (و دیگران) ابداع کردند. گاهی این اصطلاح در اشاره به کلّ جنبش مدرن نیز استفاده می‌شود. | ||
از سبک‌های معماری، و از مراحل آغازین و تأثیرگذار جنبش مدرن<ref>Modern Movement</ref>. در دهۀ ۱۹۲۰ در غرب اروپا پا گرفت، و در دهۀ ۱۹۳۰، به‌ویژه در امریکا، به اوج رسید. چیرگی اشکال هندسی، به‌ویژه مستطیل‌ها، تأکید بر ترکیب‌بندی نامتقارن، صرفِ هزینۀ گزاف برای شیشه‌کاری، و دیوارهای سفیدکاری شده، از مشخصات این شیوه‌اند. نمونه‌های آن عبارت‌اند از ساختمان باوهاوس<ref>Bauhaus </ref>، کار والتر گروپیوس<ref>Walter Gropius</ref>، دسائو<ref>Dessau </ref>، آلمان (۱۹۲۵ـ۱۹۲۶)؛ ویلا ساووی<ref>Villa Savoye</ref>، کار لوکوربوزیه<ref>Le Corbusier</ref>، در پوئاسی<ref>Poissy</ref>، فرانسه (۱۹۲۷ـ۱۹۳۱)؛ کتابخانۀ ویپوری<ref>Viipuri Library</ref>، در فنلاند (اکنون در روسیه)، کار آلوار آلتو<ref>Alvar Aalto</ref> | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۳
سبک بین‌المللی (international style)
از سبک‌های معماری، و از مراحل آغازین و تأثیرگذار جنبش مدرن[۱]. در دهۀ ۱۹۲۰ در غرب اروپا پا گرفت، و در دهۀ ۱۹۳۰، به‌ویژه در امریکا، به اوج رسید. چیرگی اشکال هندسی، به‌ویژه مستطیل‌ها، تأکید بر ترکیب‌بندی نامتقارن، صرفِ هزینۀ گزاف برای شیشه‌کاری، و دیوارهای سفیدکاری شده، از مشخصات این شیوه‌اند. نمونه‌های آن عبارت‌اند از ساختمان باوهاوس[۲]، کار والتر گروپیوس[۳]، دسائو[۴]، آلمان (۱۹۲۵ـ۱۹۲۶)؛ ویلا ساووی[۵]، کار لوکوربوزیه[۶]، در پوئاسی[۷]، فرانسه (۱۹۲۷ـ۱۹۳۱)؛ کتابخانۀ ویپوری[۸]، در فنلاند (اکنون در روسیه)، کار آلوار آلتو[۹] (۱۹۲۷ـ۱۹۳۵)؛ و پاویون بارسلون[۱۰]، کار میس وان در روهه[۱۱] (۱۹۲۹). اصطلاح «سبک بین‌المللی» را فیلیپ جانسون[۱۲] و آلفرد بار[۱۳] در ۱۹۳۲ برای توصیف کارهای لوکوربوزیه، گروپیوس، و میس وان در روهه، (و دیگران) ابداع کردند. گاهی این اصطلاح در اشاره به کلّ جنبش مدرن نیز استفاده می‌شود.