ویکتوریایی، سبک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:St George’s Hall1.jpg|بندانگشتی|تالار سنت جورج در لیورپول]] | |||
[[پرونده:Houses-of-Parliament.jpg|بندانگشتی|ساختمان پارلمان انگلیس، نمونه‌ای از سبک معماری ویکتوریایی]] | |||
ویکتوریایی، سبک (Victorian) | ویکتوریایی، سبک (Victorian) | ||
سبکی در معماری، مبلمان‌سازی و هنرهای تزئینی که در سراسر دورۀ ویکتوریایی از ۱۸۳۷ تا ۱۹۰۱ رواج داشت. این دوره، از تحولات مهم صنعتی و شهرنشینی و گسترش فزایندۀ امپراتوری بریتانیا متأثر بود. سبک ویکتوریایی بسیار تزئینی بود و به‌ویژه در معماری تجلّی یافت. این سبک از احیای سبک‌های پیشین فراتر رفت، و با رقابتی طولانی بین مکاتب کلاسیک<ref>classic | سبکی در معماری، مبلمان‌سازی و هنرهای تزئینی که در سراسر دورۀ ویکتوریایی از ۱۸۳۷ تا ۱۹۰۱ رواج داشت. این دوره، از تحولات مهم صنعتی و شهرنشینی و گسترش فزایندۀ امپراتوری بریتانیا متأثر بود. سبک ویکتوریایی بسیار تزئینی بود و به‌ویژه در معماری تجلّی یافت. این سبک از احیای سبک‌های پیشین فراتر رفت، و با رقابتی طولانی بین مکاتب کلاسیک<ref>classic | ||
</ref> و گوتیک<ref>Gothic </ref> آغاز شد. جنبش احیای گوتیک<ref>Gothic Revival </ref>، معماری اصیل گوتیکِ قرون وسطا<ref>medieval </ref> را حیاتی دوباره بخشید. قریب به ۱۷۴ کلیسا به سبک گوتیک یا نزدیک به گوتیک ساخته شد، و نزدیک به یک قرن، بیشتر کلیساهای انگلستان در شیوۀ گوتیک بنا می‌شد. سبک‌های رنسانس<ref>Renaissance St George’s Hall Liverpool Birmingham Town Hall John Ruskin Arts and Crafts Movement nostalgia Jacobean Queen Anne</ref> و کلاسیک، علی‌رغم تزیینات افراطی در بناهای عمومی رواج یافت؛ تالار سنت جورج<ref>St George’s Hall </ref> در لیورپول<ref>Liverpool </ref> (۱۸۱۵) و تالار شهرداری بیرمنگام<ref>Birmingham Town Hall </ref> (۵۰ـ۱۸۳۲) از آن جمله‌اند. اتاق‌های به‌دقت تفکیک‌شده، و فضاهای خصوصی و عمومی کاملاً مجزا از مشخصات معماری این دوره است. در سلیقۀ دورۀ ویکتوریایی سطح تمامی اتاق‌ها با اشیایی آکنده می‌شد که نشان‌دهندۀ ذوق و علاقه‌مندی‌های صاحب‌خانه باشد. بسیاری از افراد، همچون جان راسکین<ref>John Ruskin </ref>، به طراحی اشیا و معماریِ مبتنی‌بر عملکرد، و نه صرفاً زیبایی ظاهری، معتقد بودند. در واکنش به افزایش تولید انبوه ماشینی که تهدیدی بر مهارت‌های صنعتگری دستی بود، جنبش هنرها و صنایع دستی<ref>Arts and Crafts Movement </ref> ظهور کرد، که نگاهی نوستالژیک<ref>nostalgia </ref> به‌شیوۀ زندگی قرون وسطایی داشت. در ربع آخر قرن ۱۹، سبک‌های معماری دورۀ جیمز دوم<ref>Jacobean </ref> و سبک ملکه آن<ref>Queen Anne</ref> در معماری رواج یافت. علاوه بر جنبش هنرها و صنایع دستی، در اواخر دورۀ ویکتوریایی جنبش زیبایی‌شناسی و آرنوو نیز پا گرفت. | </ref> و گوتیک<ref>Gothic </ref> آغاز شد. جنبش احیای گوتیک<ref>Gothic Revival </ref>، معماری اصیل گوتیکِ قرون وسطا<ref>medieval </ref> را حیاتی دوباره بخشید. قریب به ۱۷۴ کلیسا به سبک گوتیک یا نزدیک به گوتیک ساخته شد، و نزدیک به یک قرن، بیشتر کلیساهای انگلستان در شیوۀ گوتیک بنا می‌شد. سبک‌های رنسانس<ref>Renaissance St George’s Hall Liverpool Birmingham Town Hall John Ruskin Arts and Crafts Movement nostalgia Jacobean Queen Anne</ref> و کلاسیک، علی‌رغم تزیینات افراطی در بناهای عمومی رواج یافت؛ تالار سنت جورج<ref>St George’s Hall </ref> در [[لیورپول]]<ref>Liverpool </ref> (۱۸۱۵) و تالار شهرداری بیرمنگام<ref>Birmingham Town Hall </ref> (۵۰ـ۱۸۳۲) از آن جمله‌اند. اتاق‌های به‌دقت تفکیک‌شده، و فضاهای خصوصی و عمومی کاملاً مجزا از مشخصات معماری این دوره است. در سلیقۀ دورۀ ویکتوریایی سطح تمامی اتاق‌ها با اشیایی آکنده می‌شد که نشان‌دهندۀ ذوق و علاقه‌مندی‌های صاحب‌خانه باشد. بسیاری از افراد، همچون [[راسکین، جان (۱۸۱۹ـ۱۹۰۰)|جان راسکین]]<ref>John Ruskin </ref>، به طراحی اشیا و معماریِ مبتنی‌بر عملکرد، و نه صرفاً زیبایی ظاهری، معتقد بودند. در واکنش به افزایش تولید انبوه ماشینی که تهدیدی بر مهارت‌های صنعتگری دستی بود، جنبش هنرها و صنایع دستی<ref>Arts and Crafts Movement </ref> ظهور کرد، که نگاهی نوستالژیک<ref>nostalgia </ref> به‌شیوۀ زندگی قرون وسطایی داشت. در ربع آخر قرن ۱۹، سبک‌های معماری دورۀ جیمز دوم<ref>Jacobean </ref> و سبک ملکه آن<ref>Queen Anne</ref> در معماری رواج یافت. علاوه بر جنبش هنرها و صنایع دستی، در اواخر دورۀ ویکتوریایی جنبش زیبایی‌شناسی و آرنوو نیز پا گرفت. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۸
ویکتوریایی، سبک (Victorian)
سبکی در معماری، مبلمان‌سازی و هنرهای تزئینی که در سراسر دورۀ ویکتوریایی از ۱۸۳۷ تا ۱۹۰۱ رواج داشت. این دوره، از تحولات مهم صنعتی و شهرنشینی و گسترش فزایندۀ امپراتوری بریتانیا متأثر بود. سبک ویکتوریایی بسیار تزئینی بود و به‌ویژه در معماری تجلّی یافت. این سبک از احیای سبک‌های پیشین فراتر رفت، و با رقابتی طولانی بین مکاتب کلاسیک[۱] و گوتیک[۲] آغاز شد. جنبش احیای گوتیک[۳]، معماری اصیل گوتیکِ قرون وسطا[۴] را حیاتی دوباره بخشید. قریب به ۱۷۴ کلیسا به سبک گوتیک یا نزدیک به گوتیک ساخته شد، و نزدیک به یک قرن، بیشتر کلیساهای انگلستان در شیوۀ گوتیک بنا می‌شد. سبک‌های رنسانس[۵] و کلاسیک، علی‌رغم تزیینات افراطی در بناهای عمومی رواج یافت؛ تالار سنت جورج[۶] در لیورپول[۷] (۱۸۱۵) و تالار شهرداری بیرمنگام[۸] (۵۰ـ۱۸۳۲) از آن جمله‌اند. اتاق‌های به‌دقت تفکیک‌شده، و فضاهای خصوصی و عمومی کاملاً مجزا از مشخصات معماری این دوره است. در سلیقۀ دورۀ ویکتوریایی سطح تمامی اتاق‌ها با اشیایی آکنده می‌شد که نشان‌دهندۀ ذوق و علاقه‌مندی‌های صاحب‌خانه باشد. بسیاری از افراد، همچون جان راسکین[۹]، به طراحی اشیا و معماریِ مبتنی‌بر عملکرد، و نه صرفاً زیبایی ظاهری، معتقد بودند. در واکنش به افزایش تولید انبوه ماشینی که تهدیدی بر مهارت‌های صنعتگری دستی بود، جنبش هنرها و صنایع دستی[۱۰] ظهور کرد، که نگاهی نوستالژیک[۱۱] به‌شیوۀ زندگی قرون وسطایی داشت. در ربع آخر قرن ۱۹، سبک‌های معماری دورۀ جیمز دوم[۱۲] و سبک ملکه آن[۱۳] در معماری رواج یافت. علاوه بر جنبش هنرها و صنایع دستی، در اواخر دورۀ ویکتوریایی جنبش زیبایی‌شناسی و آرنوو نیز پا گرفت.
- ↑ classic
- ↑ Gothic
- ↑ Gothic Revival
- ↑ medieval
- ↑ Renaissance St George’s Hall Liverpool Birmingham Town Hall John Ruskin Arts and Crafts Movement nostalgia Jacobean Queen Anne
- ↑ St George’s Hall
- ↑ Liverpool
- ↑ Birmingham Town Hall
- ↑ John Ruskin
- ↑ Arts and Crafts Movement
- ↑ nostalgia
- ↑ Jacobean
- ↑ Queen Anne