پارسی، شیوه معماری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


پارسی، شیوۀ معماری <br>
پارسی، شیوۀ معماری <br>
براساس یکی از انواع سبک‌شناسی معماری ایرانی، شیوه‌ای که از زمان مادها تا انقراض دولت هخامنشی رایج‌بوده است. مجموعۀ پارسه (تخت جمشید)، کعبۀ زردشت، مجموعۀ پاسارگاد، و مجموعۀ شوش، از مشهورترین بناهای برجامانده از این شیوه‌اند. در این دوره، ابنیۀ مهم را غالباً با سنگ می‌ساخته‌اند.
براساس یکی از انواع سبک‌شناسی معماری ایرانی، شیوه‌ای که از زمان [[ماد|مادها]] تا انقراض دولت هخامنشی رایج‌بوده است. مجموعۀ پارسه ([[تخت جمشید]][[کعبه زردشت|کعبۀ زردشت]]، مجموعۀ [[پاسارگاد]]، و مجموعۀ [[شوش، محوطه باستانی|شوش]]، از مشهورترین بناهای برجامانده از این شیوه‌اند. در این دوره، ابنیۀ مهم را غالباً با سنگ می‌ساخته‌اند.
<br><!--13019700-->
<br><!--13019700-->
[[رده:معماری]]
[[رده:معماری]]
[[رده:اصطلاحات و مفاهیم، سبک ها و تاریخ عمومی]]
[[رده:اصطلاحات و مفاهیم، سبک ها و تاریخ عمومی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۴

پارسی، شیوۀ معماری
براساس یکی از انواع سبک‌شناسی معماری ایرانی، شیوه‌ای که از زمان مادها تا انقراض دولت هخامنشی رایج‌بوده است. مجموعۀ پارسه (تخت جمشیدکعبۀ زردشت، مجموعۀ پاسارگاد، و مجموعۀ شوش، از مشهورترین بناهای برجامانده از این شیوه‌اند. در این دوره، ابنیۀ مهم را غالباً با سنگ می‌ساخته‌اند.