ابراهیم، حافظ (دیروط ۱۸۷۲ـ قاهره ۱۹۳۲): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
ابراهیم، حافِظ (دَیْروط ۱۸۷۲ـ قاهره ۱۹۳۲م) (Hafez Ibrahim)<br> | ابراهیم، حافِظ (دَیْروط ۱۸۷۲ـ قاهره ۱۹۳۲م) (Hafez Ibrahim)<br> | ||
<p>شاعر نئوکلاسیک مصری. در مدرسۀ نظام درس خواند (۱۸۹۶م). به [[سودان]] اعزام شد و در شورش مصریان علیه [[بریتانیا]] شرکت جست، اما از ارتش اخراج شد. پس از مدتی بیکاری، مدیر بخش ادبیات کتابخانۀ ملی [[مصر]] شد. نام او بیشتر با نام رقیبش [[شوقی، احمد (۱۸۶۸ـ۱۹۳۲)|احمد شوقی]] توأم است، اما حافظ ابراهیم، به خلاف شوقی اشراف‌زاده، هرگز به کشورهای غربی سفر نکرد و با زبان‌های بیگانه چندان آشنایی نداشت و احتمالاً ترجمۀ ''[[بینوایان]]'' [[هوگو، ویکتور (۱۸۰۲ـ۱۸۸۵)|ویکتور هوگو]] را به یاری دیگری انجام داده است. او و شوقی از ستایشگران شعر محمود سامی بارودی و در سروده‌‌هایشان متأثر از او بودند و هر دو نیز شاعرانی سنت‌گرا بودند. حافظ ابراهیم ''شاعر نیل'' لقب گرفت و شعرهای ادیبانه‌اش ستوده می‌شد. به ملی‌گرایی آوازه داشت، هرچند سروده‌هایش در ستایش سلطان عثمانی تردیدبرانگیز است و مفسران بعدی از او انتقاد کرده‌اند. اثری منثور به سبک مقامه‌نویسی به شیوۀ حدیث ''عیسی بن هشام''، به قلم محمد مُوَیْلِحی نیز نوشته است.</p> | <p>شاعر نئوکلاسیک مصری. در مدرسۀ نظام درس خواند (۱۸۹۶م). به [[سودان]]<ref>Sudan</ref> اعزام شد و در شورش مصریان علیه [[بریتانیا]]<ref>Britannia</ref> شرکت جست، اما از ارتش اخراج شد. پس از مدتی بیکاری، مدیر بخش ادبیات کتابخانۀ ملی [[مصر]]<ref>Egypt</ref> شد. نام او بیشتر با نام رقیبش [[شوقی، احمد (۱۸۶۸ـ۱۹۳۲)|احمد شوقی]] توأم است، اما حافظ ابراهیم، به خلاف شوقی اشراف‌زاده، هرگز به کشورهای غربی سفر نکرد و با زبان‌های بیگانه چندان آشنایی نداشت و احتمالاً ترجمۀ ''[[بینوایان]]''<ref>''Les Miserables''</ref> [[هوگو، ویکتور (۱۸۰۲ـ۱۸۸۵)|ویکتور هوگو]]<ref>Victor Hugo</ref> را به یاری دیگری انجام داده است. او و شوقی از ستایشگران شعر محمود سامی بارودی و در سروده‌‌هایشان متأثر از او بودند و هر دو نیز شاعرانی سنت‌گرا بودند. حافظ ابراهیم ''شاعر نیل'' لقب گرفت و شعرهای ادیبانه‌اش ستوده می‌شد. به ملی‌گرایی آوازه داشت، هرچند سروده‌هایش در ستایش سلطان عثمانی تردیدبرانگیز است و مفسران بعدی از او انتقاد کرده‌اند. اثری منثور به سبک مقامه‌نویسی به شیوۀ حدیث ''عیسی بن هشام''، به قلم [[مویلحی، محمد (۱۸۵۸ـ۱۹۳۰)|محمد مُوَیْلِحی]] نیز نوشته است.</p> | ||
<br><!--11005800--> | <br><!--11005800--> | ||
---- | |||
[[رده:ادبیات عرب]] | [[رده:ادبیات عرب]] | ||
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | [[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷
| حافظ ابراهیم Hafez Ibrahim | |
|---|---|
| زادروز |
دیروط ۱۸۷۲م |
| درگذشت | قاهره ۱۹۳۲م |
| ملیت | مصری |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ نظام (۱۸۹۶م) |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| لقب | شاعر نیل |
| گروه مقاله | ادبیات عرب |
ابراهیم، حافِظ (دَیْروط ۱۸۷۲ـ قاهره ۱۹۳۲م) (Hafez Ibrahim)
شاعر نئوکلاسیک مصری. در مدرسۀ نظام درس خواند (۱۸۹۶م). به سودان[۱] اعزام شد و در شورش مصریان علیه بریتانیا[۲] شرکت جست، اما از ارتش اخراج شد. پس از مدتی بیکاری، مدیر بخش ادبیات کتابخانۀ ملی مصر[۳] شد. نام او بیشتر با نام رقیبش احمد شوقی توأم است، اما حافظ ابراهیم، به خلاف شوقی اشراف‌زاده، هرگز به کشورهای غربی سفر نکرد و با زبان‌های بیگانه چندان آشنایی نداشت و احتمالاً ترجمۀ بینوایان[۴] ویکتور هوگو[۵] را به یاری دیگری انجام داده است. او و شوقی از ستایشگران شعر محمود سامی بارودی و در سروده‌‌هایشان متأثر از او بودند و هر دو نیز شاعرانی سنت‌گرا بودند. حافظ ابراهیم شاعر نیل لقب گرفت و شعرهای ادیبانه‌اش ستوده می‌شد. به ملی‌گرایی آوازه داشت، هرچند سروده‌هایش در ستایش سلطان عثمانی تردیدبرانگیز است و مفسران بعدی از او انتقاد کرده‌اند. اثری منثور به سبک مقامه‌نویسی به شیوۀ حدیث عیسی بن هشام، به قلم محمد مُوَیْلِحی نیز نوشته است.