اطلسی، سیامک: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Mohammadi3 صفحهٔ اطلسی، سیامک (ارومیه ۱۳۲۵ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به اطلسی، سیامک منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
[[پرونده:2042162840.png|جایگزین=سیامک اطلسی|بندانگشتی|سیامک اطلسی]]
[[پرونده:2042162840.png|جایگزین=سیامک اطلسی|بندانگشتی|سیامک اطلسی]]
سیامک اطلسی (ارومیه 4 تیر 1315ش- تهران 4 مهر 1400ش)
سیامک اطلسی (ارومیه 4 تیر ۱3۲5ش- تهران 4 مهر ۱4۰۰ش)


(نام اصلی: عزت اطلسی‌فر) بازیگر و صداپیشۀ تلویزیون و سینمای ایران. فارغ‌التحصیل دورۀ متوسطه بود. وی از سال 1343 از طريق انجمن گويندگان کار هنری خود را شروع کرد و از ۱۳۵۰ با بازی در فیلم ''مردان خشن'' (ساختۀ [[رهبر، صابر (آستارا ۱۳۱۴ش)|صابر رهبر]]) به بازیگری هم روی آورد. سیامک اطلسی علاوه بر بازیگری و گویندگی، نگارش چند فیلمنامه و کارگردانی سه فیلم سینمایی را نیز در کارنامه‌اش داشت. وی در سال 1356 با بازی در مجموعۀ تلویزیونی ''غارتگران'' ([[محمد متوسلانی]]) بازی در تلویزیون را نیز تجربه کرد و پس از آن بازی‌های ماندگاری در سریال‌هایی چون ''[[هشت بهشت (تلویزیون)|هشت بهشت]]، مسافران دره انار، [[پدرسالار (مجموعه تلویزیونی)|پدرسالار]]، [[مختارنامه (تلویزیون)|مختارنامه]] و معمای شاه'' از خود به یادگار گذاشت. اطلسی بازی در تئاتر را هم سال 1371 با نمایش ''پیروزی در شیکاگو'' (به کارگردانی [[داود رشیدی|داوود رشیدی]]) تجربه کرده است. وی در همان سال به پاس بازی در فیلم‌های ''مسافران درۀ انار'' و د''وران سربی'' برندۀ جایزۀ ویژۀ داوران ششمین دورۀ جشنوارۀ هنری روستا شد و در [[پانزدهمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|پانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر]] برای بازی در فیلم ''سفر پرماجرا'' (ساختۀ خودش) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد بود.  
(نام اصلی: عزت اطلسی‌فر) بازیگر و صداپیشۀ تلویزیون و سینمای ایران. فارغ‌التحصیل دورۀ متوسطه بود. وی از سال 1343ش از طريق انجمن گويندگان کار هنری خود را شروع کرد و از ۱۳۵۰ش با بازی در فیلم ''مردان خشن'' (ساختۀ [[رهبر، صابر (آستارا ۱۳۱۴ش)|صابر رهبر]]) به بازیگری هم روی آورد. سیامک اطلسی علاوه بر بازیگری و گویندگی، نگارش چند فیلمنامه و کارگردانی سه فیلم سینمایی را نیز در کارنامه‌اش داشت. وی در سال 1356 با بازی در مجموعۀ تلویزیونی ''غارتگران'' ([[محمد متوسلانی]]) بازی در تلویزیون را نیز تجربه کرد و پس از آن بازی‌های ماندگاری در سریال‌هایی چون ''[[هشت بهشت (تلویزیون)|هشت بهشت]]، مسافران دره انار، [[پدرسالار (مجموعه تلویزیونی)|پدرسالار]]، [[مختارنامه (تلویزیون)|مختارنامه]] و معمای شاه'' از خود به یادگار گذاشت. اطلسی بازی در تئاتر را هم سال 1371 با نمایش ''پیروزی در شیکاگو'' (به کارگردانی [[داود رشیدی|داوود رشیدی]]) تجربه کرده است. وی در همان سال به پاس بازی در فیلم‌های ''مسافران درۀ انار'' و د''وران سربی'' برندۀ جایزۀ ویژۀ داوران ششمین دورۀ جشنوارۀ هنری روستا شد و در [[پانزدهمین دوره‌ جشنواره‌ فیلم فجر|پانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر]] برای بازی در فیلم ''سفر پرماجرا'' (ساختۀ خودش) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد بود.  


اطلسی جز گویندگی به جای بازیگران ایرانی (در سینما و تلویزیون)، در مجموعه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی‌ای چون ''افسانۀ جومونگ، شجاع‌دل، رابین‌ هود، پرنده‌باز آلکاتراز و جنگوی آزادشده به عنوان صداپیشه در نقش شخصیت‌های فرعی حضور داشته است.''  
اطلسی جز گویندگی به جای بازیگران ایرانی (در سینما و تلویزیون)، در مجموعه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی‌ای چون ''افسانۀ جومونگ، شجاع‌دل، رابین‌ هود، پرنده‌باز آلکاتراز و جنگوی آزادشده به عنوان صداپیشه در نقش شخصیت‌های فرعی حضور داشته است.''  

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۰

سیامک اطلسی
زادروز ارومیه 4 تیر 1315ش
درگذشت تهران 4 مهر 1400ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دیپلم متوسطه
شغل و تخصص اصلی بازیگر
شغل و تخصص های دیگر دوبلور
آثار مسافران درۀ انار (۱۳۷۰)؛ دو فيلم با يك بليت (۱۳۶۹)؛ آن سوی آتش (۱۳۶۶)؛ شايد وقتی ديگر (۱۳۶۶)؛ بی‌بی چلچله (۱۳۶۳)؛ تاتوره (۱۳۶۳)؛ چريكۀ تارا (۱۳۵۷)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات در فیلم سفر پرماجرا، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد
سیامک اطلسی
سیامک اطلسی

سیامک اطلسی (ارومیه 4 تیر ۱3۲5ش- تهران 4 مهر ۱4۰۰ش)

(نام اصلی: عزت اطلسی‌فر) بازیگر و صداپیشۀ تلویزیون و سینمای ایران. فارغ‌التحصیل دورۀ متوسطه بود. وی از سال 1343ش از طريق انجمن گويندگان کار هنری خود را شروع کرد و از ۱۳۵۰ش با بازی در فیلم مردان خشن (ساختۀ صابر رهبر) به بازیگری هم روی آورد. سیامک اطلسی علاوه بر بازیگری و گویندگی، نگارش چند فیلمنامه و کارگردانی سه فیلم سینمایی را نیز در کارنامه‌اش داشت. وی در سال 1356 با بازی در مجموعۀ تلویزیونی غارتگران (محمد متوسلانی) بازی در تلویزیون را نیز تجربه کرد و پس از آن بازی‌های ماندگاری در سریال‌هایی چون هشت بهشت، مسافران دره انار، پدرسالار، مختارنامه و معمای شاه از خود به یادگار گذاشت. اطلسی بازی در تئاتر را هم سال 1371 با نمایش پیروزی در شیکاگو (به کارگردانی داوود رشیدی) تجربه کرده است. وی در همان سال به پاس بازی در فیلم‌های مسافران درۀ انار و دوران سربی برندۀ جایزۀ ویژۀ داوران ششمین دورۀ جشنوارۀ هنری روستا شد و در پانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم سفر پرماجرا (ساختۀ خودش) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم مرد بود.

اطلسی جز گویندگی به جای بازیگران ایرانی (در سینما و تلویزیون)، در مجموعه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی‌ای چون افسانۀ جومونگ، شجاع‌دل، رابین‌ هود، پرنده‌باز آلکاتراز و جنگوی آزادشده به عنوان صداپیشه در نقش شخصیت‌های فرعی حضور داشته است.

سیامک اطلسی به دلیل ابتلا به بیماری کرونا در بیمارستان آپادانای تهران درگذشت.


گزیدۀ کارنامۀ حرفه‌ای

کارگردانی فیلم سینمایی: مشت (۱۳۶۳)؛ سفر پرماجرا (۱۳۷۴)؛ راز شب بارانی (۱۳۷۹)

نویسندگی فیلمنامه: عشق و خشونت (رضا صفایی- ۱۳۵۶)؛ انفجار (ساموئل خاچیکیان- ۱۳۵۹)؛ مشت (سیامک اطلسی- ۱۳۶۳)؛ در انتظار شيطان (حمیدالدین صفایی- ۱۳۶۶)؛ سفر پرماجرا (سیامک اطلسی- ۱۳۷۴)؛ راز شب بارانی (سیامک اطلسی- ۱۳۷۹)

گزیدۀ فیلم‌های سینمایی (بازیگر): آن‌ها (۱۳۹۵)؛ آواز پر جبرائيل (۱۳۹۲)؛ گيرنده (۱۳۹۰)؛ ملک سليمان (۱۳۸۷)؛ دختری بنام تندر (۱۳۷۹)؛ راز شب بارانی (۱۳۷۹)؛ سفر پرماجرا (۱۳۷۴)؛ روز واقعه (۱۳۷۳)؛ سمفونی تهران (۱۳۷۳)؛ اوينار (۱۳۷۰)؛ مسافران درۀ انار (۱۳۷۰)؛ دو فيلم با يک بليت (۱۳۶۹)؛ آن سوی آتش (۱۳۶۶)؛ شايد وقتی ديگر (۱۳۶۶)؛ بی‌بی چلچله (۱۳۶۳)؛ تاتوره (۱۳۶۳)؛ چريکۀ تارا (۱۳۵۷)؛ عروس پابرهنه (۱۳۵۳)؛ کج کلاخان (۱۳۵۲)؛ توبه (۱۳۵۱)؛ مردی در طوفان (۱۳۵۱)

گزیدۀ مجموعه‌های تلویزیونی (بازیگر): غارتگران (محمد متوسلانی- 1356)؛ هشت بهشت (اکبر خواجویی- 1367)؛ عقیق (حمید تمجیدی- 1368)؛ پدرسالار (اکبر خواجویی- 1373)؛ فرار بزرگ (محمدحسین لطیفی- 1383)؛ گلریزان (مسعود رشیدی- 1385)؛ شیخ بهایی (شهرام اسدی- 1387)؛ مختارنامه (داوود میرباقری- 1389)؛ از یادها رفته‌ (بهرام بهرامیان- 1398).