تالار محراب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:14037700.jpg|جایگزین=نمای ورودی تالار|بندانگشتی|نمای ورودی تالار]] | {{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5|نام=تالار محراب|کشور=ایران|نام لاتین=Mehrab amphitheater|نامهای دیگر=|موقعیت=تهران، تقاطع خیابان امام خمینی - خیابان ولیعصر، مقابل کاخ مرمر|کاربري=آمفیتئاتر|مشخصات معماری=مجموعۀ چند تالار مخصوص اجرا و تمرین|سازنده=|زمان ساخت=۱۳۴۶ش}}[[پرونده:14037700.jpg|جایگزین=نمای ورودی تالار|بندانگشتی|نمای ورودی تالار]] | ||
تالار محراب <br>سالن نمایشی که در ۱۳۶۰ش زیر نظر مرکز هنرهای نمایشی، در تقاطع [[امام خمینی، خیابان|خیابان امام خمینی]] - [[ولی عصر، خیابان|خیابان ولیعصر]]، مقابل [[کاخ مرمر]]، افتتاح شد، و گروههای نمایشی در آنجا برنامه اجرا کردند. ساخت آن در سال ۱۳۴۶ش به پایان رسید. در سال 1352ش با عنوان «کارگاه ساختِ ساز» به مالکیت وزارت فرهنگ و هنر آن زمان درآمد و در سال 1360ش تالار اجراهای موسیقایی (سالن اصلی)، از مجموعه، جدا و به عنوان یک تالار مستقل برای اجراهای نمایشی، زیر نظر مرکز هنرهای نمایشی با عنوان «تالارمحراب» شروع به فعالیت کرد. در سالهای ابتدایی فعالیتش به اجرای تعزیه و نمایشهای آیینی اختصاص داشت. طی سالهای ۱۳۷9 - ۱۳86ش به علت بازسازی ساختمان تعطیل بود، و پس از آن فعالیتش از سر گرفته شد. | تالار محراب (Mehrab amphitheater)<br>سالن نمایشی که در ۱۳۶۰ش زیر نظر مرکز هنرهای نمایشی، در تقاطع [[امام خمینی، خیابان|خیابان امام خمینی]] - [[ولی عصر، خیابان|خیابان ولیعصر]]، مقابل [[کاخ مرمر]]، افتتاح شد، و گروههای نمایشی در آنجا برنامه اجرا کردند. ساخت آن در سال ۱۳۴۶ش به پایان رسید. در سال 1352ش با عنوان «کارگاه ساختِ ساز» به مالکیت وزارت فرهنگ و هنر آن زمان درآمد و در سال 1360ش تالار اجراهای موسیقایی (سالن اصلی)، از مجموعه، جدا و به عنوان یک تالار مستقل برای اجراهای نمایشی، زیر نظر مرکز هنرهای نمایشی با عنوان «تالارمحراب» شروع به فعالیت کرد. در سالهای ابتدایی فعالیتش به اجرای تعزیه و نمایشهای آیینی اختصاص داشت. طی سالهای ۱۳۷9 - ۱۳86ش به علت بازسازی ساختمان تعطیل بود، و پس از آن فعالیتش از سر گرفته شد. | ||
این تالار مدتی به مرکز تئاتر بانوان اختصاص یافت و نمایشنامههایی در آنجا به اجرا درآمد؛ برخی از این نمایشها عبارتند از: ''افسانۀ کچل کفترباز'' از نسیم پلاسعیدی؛ ''سازهای شیشهای''، از امیر جلالالدین انصاری؛ ''سیزوئه بانسی مرده است''، اثر [[فوگارد، آتول (۱۹۳۲)|آتول فوگارد]]؛ ''کنیزک و بانو''، از اعظم بروجردی؛ ''آخرین کوچ''، از حسین محمودوند؛ ''سگ سادهلوح''، از محمد حسینی علایی؛ ''دوستی کلاغ و کبوتر''، از اعظم عطار؛ ''فریاد زنان مسلمان''، اثر امباقر زلزله؛ ''دو دوست''، از هادی شاکری؛ ''سیاهبازی شهر وارونه''، از جواد انصافی؛ سلطان مبدل، از داوود فتحعلیبیگی؛ و ''بازیسازان''، از حسن عظیمی. | این تالار مدتی به مرکز تئاتر بانوان اختصاص یافت و نمایشنامههایی در آنجا به اجرا درآمد؛ برخی از این نمایشها عبارتند از: ''افسانۀ کچل کفترباز'' از نسیم پلاسعیدی؛ ''سازهای شیشهای''، از امیر جلالالدین انصاری؛ ''سیزوئه بانسی مرده است''، اثر [[فوگارد، آتول (۱۹۳۲)|آتول فوگارد]]؛ ''کنیزک و بانو''، از اعظم بروجردی؛ ''آخرین کوچ''، از حسین محمودوند؛ ''سگ سادهلوح''، از محمد حسینی علایی؛ ''دوستی کلاغ و کبوتر''، از اعظم عطار؛ ''فریاد زنان مسلمان''، اثر امباقر زلزله؛ ''دو دوست''، از هادی شاکری؛ ''سیاهبازی شهر وارونه''، از جواد انصافی؛ سلطان مبدل، از داوود فتحعلیبیگی؛ و ''بازیسازان''، از حسن عظیمی. | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
این مجموعه (علاوه بر دو سالن تمرین حرفهای) دارای سه فضای متفاوت برای اجرای نمایش است: | این مجموعه (علاوه بر دو سالن تمرین حرفهای) دارای سه فضای متفاوت برای اجرای نمایش است: | ||
* | * تالار اصلی، یک تالار تئاتر کلاسیک (قاب عکسی)، دارای ۲۶۰ صندلی که ۱۰۰ صندلی آن در بالکن قرار دارد. | ||
* | * تالار کوچک، یک تالار جعبهسیاه (بلکباکس)، دارای ۴۰ صندلی. | ||
* | * تالار روباز و مدور در میان حیاط که برای نمایشهای آیینی قابل استفاده است. این تالار برای ۲۰۰ تا ۴۰۰ تماشاگر ظرفیت دارد. | ||
---- | ---- | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
[[رده:تئاتر]] | [[رده:تئاتر]] | ||
[[رده:ایران – آثار، رویدادها، اماکن]] | [[رده:ایران – آثار، رویدادها، اماکن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶
تالار محراب | |
---|---|
نام فارسی | تالار محراب |
کشور | ایران |
نام لاتین | Mehrab amphitheater |
موقعیت | تهران، تقاطع خیابان امام خمینی - خیابان ولیعصر، مقابل کاخ مرمر |
کاربری | آمفیتئاتر |
مشخصات معماری | مجموعۀ چند تالار مخصوص اجرا و تمرین |
زمان ساخت | ۱۳۴۶ش |
تالار محراب (Mehrab amphitheater)
سالن نمایشی که در ۱۳۶۰ش زیر نظر مرکز هنرهای نمایشی، در تقاطع خیابان امام خمینی - خیابان ولیعصر، مقابل کاخ مرمر، افتتاح شد، و گروههای نمایشی در آنجا برنامه اجرا کردند. ساخت آن در سال ۱۳۴۶ش به پایان رسید. در سال 1352ش با عنوان «کارگاه ساختِ ساز» به مالکیت وزارت فرهنگ و هنر آن زمان درآمد و در سال 1360ش تالار اجراهای موسیقایی (سالن اصلی)، از مجموعه، جدا و به عنوان یک تالار مستقل برای اجراهای نمایشی، زیر نظر مرکز هنرهای نمایشی با عنوان «تالارمحراب» شروع به فعالیت کرد. در سالهای ابتدایی فعالیتش به اجرای تعزیه و نمایشهای آیینی اختصاص داشت. طی سالهای ۱۳۷9 - ۱۳86ش به علت بازسازی ساختمان تعطیل بود، و پس از آن فعالیتش از سر گرفته شد.
این تالار مدتی به مرکز تئاتر بانوان اختصاص یافت و نمایشنامههایی در آنجا به اجرا درآمد؛ برخی از این نمایشها عبارتند از: افسانۀ کچل کفترباز از نسیم پلاسعیدی؛ سازهای شیشهای، از امیر جلالالدین انصاری؛ سیزوئه بانسی مرده است، اثر آتول فوگارد؛ کنیزک و بانو، از اعظم بروجردی؛ آخرین کوچ، از حسین محمودوند؛ سگ سادهلوح، از محمد حسینی علایی؛ دوستی کلاغ و کبوتر، از اعظم عطار؛ فریاد زنان مسلمان، اثر امباقر زلزله؛ دو دوست، از هادی شاکری؛ سیاهبازی شهر وارونه، از جواد انصافی؛ سلطان مبدل، از داوود فتحعلیبیگی؛ و بازیسازان، از حسن عظیمی.
این مجموعه (علاوه بر دو سالن تمرین حرفهای) دارای سه فضای متفاوت برای اجرای نمایش است:
- تالار اصلی، یک تالار تئاتر کلاسیک (قاب عکسی)، دارای ۲۶۰ صندلی که ۱۰۰ صندلی آن در بالکن قرار دارد.
- تالار کوچک، یک تالار جعبهسیاه (بلکباکس)، دارای ۴۰ صندلی.
- تالار روباز و مدور در میان حیاط که برای نمایشهای آیینی قابل استفاده است. این تالار برای ۲۰۰ تا ۴۰۰ تماشاگر ظرفیت دارد.