سیوندی

سیوَندی

 

از گویش‌های استان فارس، رایج در روستای سیوندِ زرقان، واقع در هشتاد کیلومتری شیراز. اگرچه گویش سیوندی تحت تأثیر گویش‌های جنوب غربی ایران است، اما با گویش‌های مرکزی ایران، به‌ویژه گویش‌های محلاتی و کاشانی، قرابت زیادی دارد. مصوت‌های سیوندی عبارت‌اند از: ü a e o u. در سیوندی تکیه شدت روی هجای پایانی کلمه است، جز در مورد صورت‌های فعلی که تکیه روی پیشوندهای فعلی است. در این گویش فقط اسم ساختار مؤنث دارد. اما مقوله‌های دیگر دستوری فاقد تمایز جنس هستند. نشانه شمار جمع gar است. برای ساختن نکره از حرف تعریف نامعین ye استفاده می‌کنند که ممکن است با پسوند i یا بدون آن بیاید.