اوتریو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اوتریّو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵)(Utrillo, Maurice) | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =تابلوی لاپلاس دو ترتر (ح ۱۹۱۱، نگارخانه تیت، لندن) | |آثار =تابلوی لاپلاس دو ترتر (ح ۱۹۱۱، نگارخانه تیت، لندن) | ||
|خویشاوندان سرشناس =سوزان والادون ( | |خویشاوندان سرشناس =سوزان والادون (مادر) | ||
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان | |گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان | ||
|دوره = | |دوره = | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
[[پرونده:11591300.jpg|بندانگشتی|موریس اوتریو]] | [[پرونده:11591300.jpg|بندانگشتی|موریس اوتریو]] | ||
[[پرونده:11591300-2.jpg|بندانگشتی|از آثار اوتریو]] | [[پرونده:11591300-2.jpg|بندانگشتی|از آثار اوتریو]] | ||
نقاش فرانسوی. هنرمندی خودآموخته بود، و نخست از [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست]]<ref>impressionist</ref>ها تأثیر گرفت، اما دیری نگذشت که نوعی سبک متمایز ساده‌نگارانه<ref>naive </ref> | نقاش فرانسوی. هنرمندی خودآموخته بود، و نخست از [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست]]<ref>impressionist</ref>ها تأثیر گرفت، اما دیری نگذشت که نوعی سبک متمایز ساده‌نگارانه<ref>naive </ref> را با بهره‌گیری هوشمندانه از رنگ‌های بی‌طراوت و بی‌رمق پروراند. از زادگاهش پاریس منظره‌پردازی کرد، و در بسیاری از آن‌ها مونمارتر<ref>Montmartre </ref> را به‌تصویر کشید. پس از پشت‌‌سرنهادن دورۀ امپرسیونیستی، «دورۀ سفید» (ح ۱۹۰۹ـ۱۹۱۶) در هنرش آغاز شد، و از خیابان‌های محل تولدش مونمارتر، با دیوارهای گچی پوسته‌پوسته، نقاشی کرد. | ||
از حدود ۱۹۱۷ سبکش دگرگون شد، که رنگ‌های درخشان‌تر و طراحی ابتدایی‌تری مشخصۀ آن بود، ولی به‌تدریج به سبک پیشین خود بازگشت. نقاشی‌های او اغلب کارت‌پستالی، و القاکنندۀ تصویری شاعرانه از پاریس‌اند، گرچه بهترین آثارش واجد گزندگی تأثربرانگیزی‌اند و استفادۀ ظریفی از فضا را به‌نمایش می‌گذارند؛ تابلوی ''لاپلاس دو ترتر<ref>La Place du Tertre</ref>'' | از حدود ۱۹۱۷ سبکش دگرگون شد، که رنگ‌های درخشان‌تر و طراحی ابتدایی‌تری مشخصۀ آن بود، ولی به‌تدریج به سبک پیشین خود بازگشت. نقاشی‌های او اغلب کارت‌پستالی، و القاکنندۀ تصویری شاعرانه از پاریس‌اند، گرچه بهترین آثارش واجد گزندگی تأثربرانگیزی‌اند و استفادۀ ظریفی از فضا را به‌نمایش می‌گذارند؛ تابلوی ''لاپلاس دو ترتر<ref>La Place du Tertre</ref>'' (ح ۱۹۱۱؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery</ref>، لندن) نمونه‌ای است از آن دست. | ||
اوتریّو پسر سوزان والادونِ<ref>Suzanne Valadon</ref> | اوتریّو پسر سوزان والادونِ<ref>Suzanne Valadon</ref> نقاش بود. از نوجوانی علایمی از روان‌نژندی داشت که او را به‌سوی الکل سوق داد. به تشویق مادرش، برای درمان به نقاشی رو آورد. از ۱۹۰۳ به منظره‌پردازی از مونمانیی<ref>Montmagny</ref>، که مدّتی با مادرش در آن‌جا زندگی می‌کرد و نقاشی از کلیساها و روستاها از روی کارت‌پستال‌ها پرداخت.<br /> <!--11591300--> | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۴
اوتریّو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵)(Utrillo, Maurice)
| موریس اوتریو Maurice Utrillo | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۳م |
| درگذشت | ۱۹۵۵م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | تابلوی لاپلاس دو ترتر (ح ۱۹۱۱، نگارخانه تیت، لندن) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
| خویشاوندان سرشناس | سوزان والادون (مادر) |
نقاش فرانسوی. هنرمندی خودآموخته بود، و نخست از امپرسیونیست[۱]ها تأثیر گرفت، اما دیری نگذشت که نوعی سبک متمایز ساده‌نگارانه[۲] را با بهره‌گیری هوشمندانه از رنگ‌های بی‌طراوت و بی‌رمق پروراند. از زادگاهش پاریس منظره‌پردازی کرد، و در بسیاری از آن‌ها مونمارتر[۳] را به‌تصویر کشید. پس از پشت‌‌سرنهادن دورۀ امپرسیونیستی، «دورۀ سفید» (ح ۱۹۰۹ـ۱۹۱۶) در هنرش آغاز شد، و از خیابان‌های محل تولدش مونمارتر، با دیوارهای گچی پوسته‌پوسته، نقاشی کرد.
از حدود ۱۹۱۷ سبکش دگرگون شد، که رنگ‌های درخشان‌تر و طراحی ابتدایی‌تری مشخصۀ آن بود، ولی به‌تدریج به سبک پیشین خود بازگشت. نقاشی‌های او اغلب کارت‌پستالی، و القاکنندۀ تصویری شاعرانه از پاریس‌اند، گرچه بهترین آثارش واجد گزندگی تأثربرانگیزی‌اند و استفادۀ ظریفی از فضا را به‌نمایش می‌گذارند؛ تابلوی لاپلاس دو ترتر[۴] (ح ۱۹۱۱؛ نگارخانۀ تیت[۵]، لندن) نمونه‌ای است از آن دست.
اوتریّو پسر سوزان والادونِ[۶] نقاش بود. از نوجوانی علایمی از روان‌نژندی داشت که او را به‌سوی الکل سوق داد. به تشویق مادرش، برای درمان به نقاشی رو آورد. از ۱۹۰۳ به منظره‌پردازی از مونمانیی[۷]، که مدّتی با مادرش در آن‌جا زندگی می‌کرد و نقاشی از کلیساها و روستاها از روی کارت‌پستال‌ها پرداخت.