بارتولومیو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷)(Bartolommeo, Fra)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرا بارتولومئو|نام=Fra Bartolommeo|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=باتچو دلّا پورتا|لقب=|زادروز=ح ۱۴۷۲م|تاریخ مرگ=۱۵۱۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=وصلت عرفانی قدیّسه کاترین (۱۵۱۱؛ لوور، پاریس)، دیوارنگارۀ واپسین داوری (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا)، مریم عذرا و قدّیسان (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا (برلین)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷)(Bartolommeo, Fra)


[[File:12032300.jpg|thumb|وصلت عرفاني قديسه کاترين]]
[[File:12032300.jpg|thumb|وصلت عرفانی قدیّسه کاترین اثر فرا بارتولومئو]]


نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی<ref>High Renaissance</ref>. با نام باتچو دلّا پورتا<ref>Baccio della Porta </ref>&nbsp;نیز شهرت داشت. در فلورانس<ref>Florence </ref>&nbsp;کار می‌کرد. در ۱۵۰۸، در دیداری از ونیز، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ‌‌شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد‌گی و نظم شاخص کلاسیک<ref>classic </ref>&nbsp;را باز‌می‌تابد؛ چنان‌که در پردۀ ''وصلت عرفانی قدیّسه کاترین<ref>The Mystical Marriage of St Catherine </ref>''&nbsp;(۱۵۱۱؛ لوور<ref>Louvre </ref>، پاریس) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ جیرولامو ساونارولا<ref>Girolamo Savonarola </ref>، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنه<ref>nude </ref>اش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک راهبان دومینیکیِ<ref>Dominican </ref>&nbsp;صومعۀ مرقس قدّیس<ref>S Marco </ref>&nbsp;درآمد. پس از وقفه‌ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائل<ref>Raphael </ref>&nbsp;در ۱۵۰۶ درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به‌همراه ماریوتّو آلبرتینلّی<ref>Mariotto Albertinelli </ref>&nbsp;(۱۴۷۴ـ‌۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد کوزیمو روسلّی<ref>Cosimo Rosselli </ref>&nbsp;بودند. در ۱۵۱۴ به رُم رفت و از مشاهدۀ آثار میکلانژ و لئوناردو<ref>Leonardo </ref>&nbsp;تأثیر پذیرفت. در پردۀ''پایین‌آوردن مسیح از صلیب<ref>Deposition </ref>''&nbsp;(۱۵۱۶، کاخ پیتّی<ref>Pitti Palace </ref>)، تأثیر لئوناردو آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀ<ref>fresco </ref>&nbsp;''واپسین داوری<ref>Last Judgement </ref>''&nbsp;(۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا<ref>Sta Maria Nuova </ref>)، ''مریم عذرا و قدّیسان<ref>Madonna and Saints </ref>''&nbsp;(کاخ پیتّی، فلورانس)، و ''معراج مریم عذرا<ref>Assumption</ref>''&nbsp;(برلین) یادکردنی‌اند.
نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی<ref>High Renaissance</ref>. با نام باتچو دلّا پورتا<ref>Baccio della Porta </ref> نیز شهرت داشت. در [[فلورانس]]<ref>Florence </ref> کار می‌کرد. در ۱۵۰۸، در دیداری از [[ونیز]]، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ‌‌شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد‌گی و نظم شاخص کلاسیک<ref>classic </ref> را باز‌می‌تابد؛ چنان‌که در پردۀ ''وصلت عرفانی قدیّسه کاترین<ref>The Mystical Marriage of St Catherine </ref>'' (۱۵۱۱؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ [[ساوونارولا، جیرولامو (۱۴۵۲ـ۱۴۹۸م)|جیرولامو ساونارولا]]<ref>Girolamo Savonarola </ref>، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنه<ref>nude </ref>اش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک [[دومینیکی، فرقه|راهبان دومینیکیِ]]<ref>Dominican </ref> صومعۀ [[مرقس قدیس|مرقس قدّیس]]<ref>S Marco </ref> درآمد. پس از وقفه‌ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائل<ref>Raphael </ref> در ۱۵۰۶ درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به‌همراه ماریوتّو آلبرتینلّی<ref>Mariotto Albertinelli </ref> (۱۴۷۴ـ‌۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد [[روسلی، کوزیمو (۱۴۳۹م ـ۱۵۰۷)|کوزیمو روسلّی]]<ref>Cosimo Rosselli </ref> بودند. در ۱۵۱۴ به [[رم، شهر|رُم]] رفت و از مشاهدۀ آثار [[میکلانژ]] و لئوناردو<ref>Leonardo </ref> تأثیر پذیرفت. در پردۀ ''پایین‌آوردن مسیح از صلیب<ref>Deposition </ref>'' (۱۵۱۶، کاخ پیتّی<ref>Pitti Palace </ref>)، تأثیر [[داوینچی، لیوناردو (۱۴۵۲م ـ۱۵۱۹)|لئوناردو]] آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀ<ref>fresco </ref> ''واپسین داوری<ref>Last Judgement </ref>'' (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا<ref>Sta Maria Nuova </ref>)، ''مریم عذرا و قدّیسان<ref>Madonna and Saints </ref>'' (کاخ پیتّی، فلورانس)، و ''معراج مریم عذرا<ref>Assumption</ref>'' (برلین) یادکردنی‌اند.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۹

فرا بارتولومئو
Fra Bartolommeo
زادروز ح ۱۴۷۲م
درگذشت ۱۵۱۷م
ملیت ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی نقاش
آثار وصلت عرفانی قدیّسه کاترین (۱۵۱۱؛ لوور، پاریس)، دیوارنگارۀ واپسین داوری (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا)، مریم عذرا و قدّیسان (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا (برلین)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان

بارتولومئو، فرا (ح ۱۴۷۲م ـ۱۵۱۷)(Bartolommeo, Fra)

وصلت عرفانی قدیّسه کاترین اثر فرا بارتولومئو

نقاش ایتالیایی دورۀ رنسانس متعالی[۱]. با نام باتچو دلّا پورتا[۲] نیز شهرت داشت. در فلورانس[۳] کار می‌کرد. در ۱۵۰۸، در دیداری از ونیز، نقاشان آن سرزمین را با شیوۀ رنسانس متعالی فلورانسی آشنا کرد، و رنگ‌‌شناسی هنرمندانۀ ونیزی را از ایشان آموخت و به فلورانس ارمغان بُرد. هنرش ساد‌گی و نظم شاخص کلاسیک[۴] را باز‌می‌تابد؛ چنان‌که در پردۀ وصلت عرفانی قدیّسه کاترین[۵] (۱۵۱۱؛ لوور[۶]، پاریس) مشهود است. بارتولومئو با تأثیر از مواعظ جیرولامو ساونارولا[۷]، احیاگر دینی، کلیۀ اتودهای پیکر برهنه[۸]اش را به آتش کشید، و پس از مرگ ساونارولا، در سلک راهبان دومینیکیِ[۹] صومعۀ مرقس قدّیس[۱۰] درآمد. پس از وقفه‌ای، نقاشی مضامین دینی را ازسر گرفت. رافائل[۱۱] در ۱۵۰۶ درپی دیداری از فلورانس، با فرا بارتولومئو آشنا شد، و دو نقاش بر کار یکدیگر تأثیر نهادند. بارتولومئو، به‌همراه ماریوتّو آلبرتینلّی[۱۲] (۱۴۷۴ـ‌۱۵۱۵م)، که بعدها دوست و همکار نزدیکش شد، شاگرد کوزیمو روسلّی[۱۳] بودند. در ۱۵۱۴ به رُم رفت و از مشاهدۀ آثار میکلانژ و لئوناردو[۱۴] تأثیر پذیرفت. در پردۀ پایین‌آوردن مسیح از صلیب[۱۵] (۱۵۱۶، کاخ پیتّی[۱۶])، تأثیر لئوناردو آشکار است. در میان آثاری که با همکاری آلبرتینِلّّی پدید آورد، دیوارنگارۀ[۱۷] واپسین داوری[۱۸] (۱۴۹۸م در صومعۀ سانتاماریا نوئووا[۱۹])، مریم عذرا و قدّیسان[۲۰] (کاخ پیتّی، فلورانس)، و معراج مریم عذرا[۲۱] (برلین) یادکردنی‌اند.

 

  1. ↑ High Renaissance
  2. ↑ Baccio della Porta
  3. ↑ Florence
  4. ↑ classic
  5. ↑ The Mystical Marriage of St Catherine
  6. ↑ Louvre
  7. ↑ Girolamo Savonarola
  8. ↑ nude
  9. ↑ Dominican
  10. ↑ S Marco
  11. ↑ Raphael
  12. ↑ Mariotto Albertinelli
  13. ↑ Cosimo Rosselli
  14. ↑ Leonardo
  15. ↑ Deposition
  16. ↑ Pitti Palace
  17. ↑ fresco
  18. ↑ Last Judgement
  19. ↑ Sta Maria Nuova
  20. ↑ Madonna and Saints
  21. ↑ Assumption
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=بارتولومیو،_فرا_(ح_۱۴۷۲م_ـ۱۵۱۷)&oldid=2010188409»