پرش به محتوا

ترکمن، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =  
| نام فارسی =  
|نام لاتین =  
|نام لاتین =Torkaman
| نام‌ قدیمی =  
| نام‌ قدیمی =  
| نام دیگر =  
| نام دیگر =  
| استان = گلستان
| استان = گلستان
| شهرستان =  
| شهرستان =  
| بخش = مرکزی و گمیشان
| بخش = مرکزی و سیجوال
| موقعیت = جنوب جمهوری ترکمنستان، غرب شهرستان آق‌قلا، شمال شهرستان گرگان و کردکوی، و شرق دریای خزر  
| موقعیت = غرب استان گلستان و در ساحل جنوب شرقی دریای خزر  
| جمعیت = ۱۲۳,۱۸۱ نفر(۱۳۸۵ش)
| جمعیت = 79,978نفر (1395ش)
| نوع اقلیم =  
| نوع اقلیم =معتدل و نیمه‌مرطوب
| ارتفاع از سطح دریا =  
| ارتفاع از سطح دریا =  
| تولیدات و صنایع مهم = غلات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، محصولات جالیزی و لبنیات
| تولیدات و صنایع مهم = غلات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، محصولات جالیزی و لبنیات
| برخی بناهای مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم = گمیش‌تپه، خواجه‌ نفس، سیجوال، و بناور
| شهر ها و آبادی های مهم = بندر ترکمن و سیجوال
}}
}}
تُرکَمَن، شهرستان
ترکمن، شهرستان   (County) Torkaman
[[پرونده:14125400.jpg|بندانگشتی|نقشۀ تقسیمات شهرستان ترکمن براساس دهستان‌ها- شهرها به صورت نقاط زرد مشخص شده‌اند و در سمت چپ نقشه جزایر آشوراده نشان داده شده است.]]
واقع در غرب [[گلستان، استان|استان گلستان]] و در ساحل جنوب شرقی [[خزر، دریای|دریای خزر]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سیجوال<ref>Si Joval</ref>، با مرکزیت اداری [[بندر ترکمن]]. از شمال به شهرستان گمیشان، از شرق به [[آق قلا، شهرستان|شهرستان آق‌قلا]]، از جنوب به شهرستان‌های [[گرگان، شهرستان|گرگان]] و [[کردکوی، شهرستان|کردکوی]]، و از غرب به دریای خزر محدود است. اراضی آن را دشت آبرفتی ساحلی تشکیل داده است و قره‌سو با جریان‌ عمومی‌ شمال‌ شرقی‌ - جنوب‌ غربی‌ و چند رود کوچک‌ دیگر، آن را مشروب می‌کنند. راه‌آهن سراسری ایران به مرکز این شهرستان ختم می‌شود و راه‌های [[گنبد کاووس، شهر|گنبد کاووس]] به بندر ترکمن و [[کردکوی، شهر|کردکوی]] به [[گمیش تپه|گمیش‌تپه]] شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. جمعیت این شهرستان 79,978نفر است (1395ش) و مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارتند از بندر ترکمن و سیجوال. غلات و حبوبات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، و محصولات جالیزی از محصولات کشاورزی و لبنیات از فرآورده‌های دامی آن است. از جمله‌ صنایع‌دستی‌ آن‌، قالی‌بافی‌، قالیچه‌بافی‌، گلیم‌بافی‌ و جاجیم‌بافی‌ است‌. در این شهرستان پرورش اسب‌های ترکمن و مسابقات اسب‌دوانی رایج است. مردم این شهرستان که در [[ترکمن صحرا|دشت ترکمن]] واقع شده‌ است، از طوایف [[ترکمن]] و سنی حنفی‌اند. شهرستان ترکمن از لحاظ اقلیمی جزو مناطق معتدل و نیمه‌مرطوب است. از نقاط دیدنی شهرستان ترکمن جزایر آشوراده است که در انتهای شرقی شبه‌جزیرۀ [[میان کاله|میان‌کاله]] و در جنوب شرق دریای خزر قرار دارد. شهرت این جزیره به‌سبب اهمیت تاریخی آن و فرار [[محمد خوارزمشاه ( ـ۶۱۷ق)|سلطان‌محمد خوارزمشاه]] از مقابل سپاهیان [[مغول]] و پناه بردن او به آن‌جاست.
 
در تقسیمات کشوری سال 1316ش‌، بخش‌ ترکمن‌ به‌ نام‌ «بخش‌ بندرشاه‌» در شهرستان‌ گرگان‌ از استان‌ دوم‌ ([[مازندران|مازندران‌]]) تشکیل‌ شد. در 1355ش‌، بخش‌ بندرشاه‌ به‌ مرکزیت‌ شهر بندرشاه‌ و مشتمل‌ بر دهستان‌ جعفربای‌ جنوبی‌ بوده است. در 27 بهمن‌ 1358ش، با مصوبۀ هیأت وزیران شهرستان‌ ترکمن‌ مشتمل بر دو بخش مرکزی و گمیشان در استان‌ مازندران‌ تشکیل‌ شد. با جدا شدن‌ قسمت‌ شرقی‌ استان‌ مازندران‌ و تبدیل‌ آن‌ به‌ استان‌ گلستان‌ در خرداد 1376ش شهرستان‌ ترکمن‌ جزو استان‌ گلستان‌ شد. در سال 1388ش، ضمن تغییرات و اصلاحاتی در شهرستان ترکمن، بخش گمیشان از آن منتزع شد و به شهرستان ارتقاء یافت. شهرستان کنونی ترکمن حدود 290کیلومترمربع وسعت دارد؛ در حالی‌که مساحت شهرستان گمیشان نزدیک به 1,300کیلومترمربع است.
----
 


واقع در غرب استان گلستان و در ساحل جنوب شرقی دریای خزر، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش گمیشان، با مرکزیت اداری بندر ترکمن. از شمال به جمهوری ترکمنستان، از شرق به شهرستان آق‌قلا، از جنوب به شهرستان گرگان و کردکوی، و از غرب به دریای خزر محدود است. اراضی آن را دشت آبرفتی ساحلی تشکیل داده است و گرگان‌رود و شاخه‌هایش آن را مشروب می‌کنند. راه‌آهن سراسری ایران به این بندر ختم می‌شود و راه‌های گنبد کاووس به بندر ترکمن و کردکوی به گمیش‌تپه شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. جمعیت این شهرستان ۱۲۳,۱۸۱ نفر است (۱۳۸۵) و مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از گمیش‌تپه، خواجه‌ نفس، سیجوال، و بناور. غلات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، و محصولات جالیزی از محصولات کشاورزی و لبنیات از فرآورده‌های دامی آن است.


<br/> <!--14125400-->
<br/> <!--14125400-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:گلستان]]
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:گلستان]]
سرویراستار، ویراستار
۵۹٬۲۷۱

ویرایش