ابونصر فارسی، هبةالله (ح ۴۴۶ـ ح ۵۱۱ق)

اَبونَصْر فارسی، هبةالله (ح ۴۴۶ـ ح ۵۱۱ق)
(ملقب به قوام‌الملک) دولتمرد، و شاعر ایرانی، از رجال دربار غزنوی. نیاکان او از مردم فارس بودند. از زندگانی وی پیش از راه‌یافتن به دربار غزنویان آگاهی اندکی در دست است. ابونصر یک چندی وزیر ابراهیم غزنوی بود و سپس نایب و سپهسالار عضدالدوله شیرزاد، پسر مسعود غزنوی سوم شد. چندی برای فرونشاندن شورشی به شمال شرقی پنجاب رفت و در این سفر جنگی چالندر را نیز ضمیمه قلمرو غزنویان کرد و حکومت آن را به درخواست مسعود سعد سلمان و با موافقت شیرزاد به او واگذار کرد. اما دیری نپایید که مقام و نفوذ ابونصر بر اطرافیان شیرزاد گران آمد و به بدگویی از او پرداختند. سرانجام به فرمان مسعود غزنوی سوم، ابونصر را از کار برکنار کردند و مسعود سعد نیز که با وی دوستی نزدیک داشت، در بند شد. پس از این از زندگی ابونصر آگاهی چندانی در دست نیست. وی شاعران را به گرامی می‌داشت و خود دوستدار شعر و ادب بود و شعر نیز می‌سرود، اما از اشعار او جز اندکی نمانده است. در دیوان مسعود سعد نزدیک به ۲۵۰ بیت، اعم از قصیده و مثنوی، در ستایش او آمده است.