اسکندر گورکانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اسکندر گورکانی ( ـ۸۱۷ق)<br> | اسکندر گورکانی ( ـ۸۱۷ق)<br> | ||
<p>فرزند عمر شیخ، و نوادۀ امیرتیمور گورکانی. در ۸۰۲ق از سوی تیمور به حکومت اندجان منصوب شد. مدتی بعد ولایت [[ | <p>فرزند عمر شیخ، و نوادۀ امیرتیمور گورکانی. در ۸۰۲ق از سوی تیمور به حکومت اندجان منصوب شد. مدتی بعد ولایت [[همدان، شهر|همدان]]، [[نهاوند، شهر|نهاوند]] و [[بروجرد، شهر|بروجرد]] به او واگذار گردید. وی پس از چندی همدان را ترک کرد و به [[شیراز، شهر|شیراز]] رفت و از جانب برادرش [[پیر محمد ( ـ۸۱۲ق)|پیر محمد]]، ایالت [[یزد، شهرستان|یزد]] به او سپرده شد. در ۸۰۹ق بین دو برادر اختلاف افتاد و اسکندر به [[اصفهان، شهر|اصفهان]] رفت و مورد استقبال میرزا رستم برادر دیگرش قرار گرفت. پس از مدتی بر سرتاسر ممالک [[فارس، استان|فارس]] و [[عراق]] عجم دست یافت و اصفهان را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرد. سرانجام میرزا رستم او را در حوالی اصفهان شکست داد و بر چشمانش میل کشید. اسکندر گورکانی در طول دو بار حکومتش بر شیراز (۷۹۶ـ۸۰۲ و ۸۱۲ ـ۸۱۷) همواره از هنرمندان و دانشمندان حمایت می‌کرد. با حمایت‌های او شیراز به یکی از کانون‌های فعال کتاب‌آرایی و نقاشی تبدیل گردیده بود. </p> | ||
<br><!--11309900--> | <br><!--11309900--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | [[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۶
اسکندر گورکانی ( ـ۸۱۷ق)
فرزند عمر شیخ، و نوادۀ امیرتیمور گورکانی. در ۸۰۲ق از سوی تیمور به حکومت اندجان منصوب شد. مدتی بعد ولایت همدان، نهاوند و بروجرد به او واگذار گردید. وی پس از چندی همدان را ترک کرد و به شیراز رفت و از جانب برادرش پیر محمد، ایالت یزد به او سپرده شد. در ۸۰۹ق بین دو برادر اختلاف افتاد و اسکندر به اصفهان رفت و مورد استقبال میرزا رستم برادر دیگرش قرار گرفت. پس از مدتی بر سرتاسر ممالک فارس و عراق عجم دست یافت و اصفهان را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرد. سرانجام میرزا رستم او را در حوالی اصفهان شکست داد و بر چشمانش میل کشید. اسکندر گورکانی در طول دو بار حکومتش بر شیراز (۷۹۶ـ۸۰۲ و ۸۱۲ ـ۸۱۷) همواره از هنرمندان و دانشمندان حمایت می‌کرد. با حمایت‌های او شیراز به یکی از کانون‌های فعال کتاب‌آرایی و نقاشی تبدیل گردیده بود.