یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۰: خط ۲۰:
|جوایز و افتخارات = 
|جوایز و افتخارات = 
|آثار =آوازخوان طاس؛ کرگدن
|آثار =آوازخوان طاس؛ کرگدن
گرسنگی و تشنگی (۱۹۶۶)
گرسنگی و تشنگی (۱۹۶۶م)
|خویشاوندان سرشناس =تیاتر
|خویشاوندان سرشناس =تیاتر
|گروه مقاله =
|گروه مقاله =
خط ۲۸: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴)(Ionesco, Eugene)<br /> [[File:42064200.jpg|thumb|اوژن یونسکو]]
}}
نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی، زادۀ رومانی. از چهره‌های شاخص تئاتر پوچی<ref>Theatre of the Absurd</ref>&nbsp;بود. بیشتر نمایش‌نامه‌هایش تک‌پرده‌ای‌اند و به بیهودگی کاربرد زبان در برقراری ارتباط می‌پردازند.&nbsp;وی در&nbsp;رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه بخارست<ref>University of Bucharest</ref>&nbsp;تحصیل کرد. در ۱۹۳۱&nbsp;یک دفتر کوچک شعر و چند مقاله در روزنامه‌ها منتشر ساخت. در ۱۹۳۴، ''عریان''<ref>Nu</ref>&nbsp;را انتشار داد که مجموعه مقالاتی است دربارۀ نویسندگان رومانیایی سرشناس آن زمان.&nbsp;پس از جنگ دوم، با مراجعت به [[پاریس]] به کار نمونه‌خوانی مشغول شد و با استفاده از کتاب خودآموز، به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت؛ این تجربه او را به نوشتن ضدنمایش<ref>anti-play</ref>&nbsp;''آوازخوان طاس''<ref>''La Cantatrice chauve/The Bald Prima Donna''</ref>&nbsp;سوق داد.&nbsp;پس از 'آوازخوان طاس'، حدود دَه نمایش‌نامه دیگر نیز نوشت ازجمله ''درس''<ref>La leçon/The lesson</ref>&nbsp;(۱۹۵۱)، ''صندلی‌ها''<ref>The Chairs/Les Chaises</ref>&nbsp;(۱۹۵۲) و ''آدم‌کش''<ref>The killer/Tueur sans gages</ref>&nbsp;(۱۹۵۹). [[بارو، ژان ـ لویی (۱۹۱۰ـ۱۹۹۴)|ژان‌ـ‌لوئی بارو]]<ref>Jean-Louis Barrault</ref>، در ۱۹۶۰، ''کرگدن'' را در ''تئاتر دو فرانس''<ref>Théâtre de France</ref>&nbsp;به‌روی صحنه آورد. از دیگر نمایش‌نامه‌های اوست: ''گرسنگی و تشنگی''<ref>Hunger and Thirst/La soif et la faim</ref>&nbsp;(۱۹۶۶) که به سفارش [[کمدی فرانسز|کمدی فرانسِز]]<ref>Comédie Française</ref>&nbsp;نوشته ‌شد.
[[پرونده:Ionesco, Eugene.jpg|بندانگشتی|اوژن یونسکو]]
یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴م)(Ionesco, Eugene)<br />  
 
نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی، زادۀ [[رومانی]]. از چهره‌های شاخص تئاتر پوچی<ref>Theatre of the Absurd</ref> بود. بیشتر نمایش‌نامه‌هایش تک‌پرده‌ای‌اند و به بیهودگی کاربرد زبان در برقراری ارتباط می‌پردازند. وی در رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه [[بخارست]]<ref>University of Bucharest</ref> تحصیل کرد. در ۱۹۳۱ یک دفتر کوچک شعر و چند مقاله در روزنامه‌ها منتشر ساخت. در ۱۹۳۴م، ''عریان''<ref>Nu</ref> را انتشار داد که مجموعه مقالاتی است دربارۀ نویسندگان رومانیایی سرشناس آن زمان. پس از [[جنگ جهانی دوم]]، با مراجعت به [[پاریس، شهر|پاریس]] به کار نمونه‌خوانی مشغول شد و با استفاده از کتاب خودآموز، به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت؛ این تجربه او را به نوشتن ضدنمایش<ref>anti-play</ref> ''آوازخوان طاس''<ref>''La Cantatrice chauve/The Bald Prima Donna''</ref> سوق داد. پس از 'آوازخوان طاس'، حدود دَه نمایش‌نامه دیگر نیز نوشت ازجمله ''درس''<ref>La leçon/The lesson</ref> (۱۹۵۱م)، ''صندلی‌ها''<ref>The Chairs/Les Chaises</ref> (۱۹۵۲م) و ''آدم‌کش''<ref>The killer/Tueur sans gages</ref> (۱۹۵۹م). [[بارو، ژان ـ لویی (۱۹۱۰ـ۱۹۹۴)|ژان‌ـ‌لوئی بارو]]<ref>Jean-Louis Barrault</ref>، در ۱۹۶۰، ''کرگدن'' را در ''تئاتر دو فرانس''<ref>Théâtre de France</ref> به‌روی صحنه آورد. از دیگر نمایش‌نامه‌های اوست: ''گرسنگی و تشنگی''<ref>Hunger and Thirst/La soif et la faim</ref> (۱۹۶۶م) که به سفارش [[کمدی فرانسز|کمدی فرانسِز]]<ref>Comédie Française</ref> نوشته ‌شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۷

اوژن یونسکو
Eugene Ionesco
زادروز رومانی ۱۹۱۲م
درگذشت ۱۹۹۴م
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه بخارست
شغل و تخصص اصلی نمایش نامه نویس
آثار

آوازخوان طاس؛ کرگدن

گرسنگی و تشنگی (۱۹۶۶م)
خویشاوندان سرشناس تیاتر
جوایز و افتخارات  
اوژن یونسکو

یونسکو، اوژن (۱۹۱۲ـ۱۹۹۴م)(Ionesco, Eugene)

نمایش‌نامه‌نویس فرانسوی، زادۀ رومانی. از چهره‌های شاخص تئاتر پوچی[۱] بود. بیشتر نمایش‌نامه‌هایش تک‌پرده‌ای‌اند و به بیهودگی کاربرد زبان در برقراری ارتباط می‌پردازند. وی در رشتۀ زبان و ادبیات فرانسه در دانشگاه بخارست[۲] تحصیل کرد. در ۱۹۳۱ یک دفتر کوچک شعر و چند مقاله در روزنامه‌ها منتشر ساخت. در ۱۹۳۴م، عریان[۳] را انتشار داد که مجموعه مقالاتی است دربارۀ نویسندگان رومانیایی سرشناس آن زمان. پس از جنگ جهانی دوم، با مراجعت به پاریس به کار نمونه‌خوانی مشغول شد و با استفاده از کتاب خودآموز، به یادگیری زبان انگلیسی پرداخت؛ این تجربه او را به نوشتن ضدنمایش[۴] آوازخوان طاس[۵] سوق داد. پس از 'آوازخوان طاس'، حدود دَه نمایش‌نامه دیگر نیز نوشت ازجمله درس[۶] (۱۹۵۱م)، صندلی‌ها[۷] (۱۹۵۲م) و آدم‌کش[۸] (۱۹۵۹م). ژان‌ـ‌لوئی بارو[۹]، در ۱۹۶۰، کرگدن را در تئاتر دو فرانس[۱۰] به‌روی صحنه آورد. از دیگر نمایش‌نامه‌های اوست: گرسنگی و تشنگی[۱۱] (۱۹۶۶م) که به سفارش کمدی فرانسِز[۱۲] نوشته ‌شد.

 


  1. Theatre of the Absurd
  2. University of Bucharest
  3. Nu
  4. anti-play
  5. La Cantatrice chauve/The Bald Prima Donna
  6. La leçon/The lesson
  7. The Chairs/Les Chaises
  8. The killer/Tueur sans gages
  9. Jean-Louis Barrault
  10. Théâtre de France
  11. Hunger and Thirst/La soif et la faim
  12. Comédie Française