ارفع الدوله، میرزا رضا (تبریز ۱۲۳۳ـ تهران ۱۳۱۴ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:رضا ارفع.jpg|بندانگشتی|میرزا رضا ارفع]] | }}[[پرونده:رضا ارفع.jpg|بندانگشتی|میرزا رضا ارفع]] | ||
اَرفَع‌الدوله، میرزا رضا (تبریز ۱۲۳۳ـ تهران ۱۳۱۴ش)<br> | |||
[[پرونده:11198700-2.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:11198700-2.jpg|بندانگشتی]] | ||
<p>(ملقب به دانش؛ مشهور به پرنس رضا ارفع) دولتمرد ایرانی، فرزند حسن صراف ایروانی. در زادگاهش دانش آموخت و پس از آن به [[استانبول]] رفت و زبان‌های ترکی، یونانی و فرانسوی را فرا‌گرفت. در ۱۳۰۰ق به نیابت اول سرکنسولی رسید و سپس به سفارت ایران در روسیه و عثمانی منصوب شد. پس از [[جنگ جهانی اول]] به نمایندگی از دولت ایران در دیوان صلح [[لاهه، دیوان|لاهه]] شرکت جست و پس از آن بازنشسته شد. چندی در [[فرانسه]] به‌سر برد، سپس به ایران آمد و وزیر عدلیۀ کابینه [[علاءالسلطنه، محمدعلی خان (تهران ۱۲۱۷ـ۱۲۹۷ش)|علاءالسلطنه]] شد و چندی نیز سفیر کبیر ایران در اروپا بود. از آثارش: مجموعه اشعار ''منتخبات دانش'' (۱۳۰۶ق)، ''خاطرات پرنس ارفع'' (تهران، ۱۳۷۸ش)؛ ''مثنوی طول عمر''، ''آوازه بزم صلح لاهه''، ''رسالۀ رشدیه در خط فارسی''؛'' و گوهر خاوری''.</p> | <p>(ملقب به دانش؛ مشهور به پرنس رضا ارفع) دولتمرد ایرانی، فرزند حسن صراف ایروانی. در زادگاهش دانش آموخت و پس از آن به [[استانبول]] رفت و زبان‌های ترکی، یونانی و فرانسوی را فرا‌گرفت. در ۱۳۰۰ق به نیابت اول سرکنسولی رسید و سپس به سفارت ایران در روسیه و عثمانی منصوب شد. پس از [[جنگ جهانی اول]] به نمایندگی از دولت ایران در دیوان صلح [[لاهه، دیوان|لاهه]] شرکت جست و پس از آن بازنشسته شد. چندی در [[فرانسه]] به‌سر برد، سپس به ایران آمد و وزیر عدلیۀ کابینه [[علاءالسلطنه، محمدعلی خان (تهران ۱۲۱۷ـ۱۲۹۷ش)|علاءالسلطنه]] شد و چندی نیز سفیر کبیر ایران در اروپا بود. از آثارش: مجموعه اشعار ''منتخبات دانش'' (۱۳۰۶ق)، ''خاطرات پرنس ارفع'' (تهران، ۱۳۷۸ش)؛ ''مثنوی طول عمر''، ''آوازه بزم صلح لاهه''، ''رسالۀ رشدیه در خط فارسی''؛'' و گوهر خاوری''.</p> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۳
| میرزا رضا ارفع الدوله | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز ۱۲۳۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۱۴ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| سبک | سنتی |
| لقب | دانش |
| آثار | مجموعه اشعار منتخبات دانش (۱۳۰۶ق)، خاطرات پرنس ارفع (تهران، ۱۳۷۸ش)؛ مثنوی طول عمر، آوازه بزم صلح لاهه، رسالۀ رشدیه در خط فارسی؛ و گوهر خاوری |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | حسن صراف ایروانی (پدر) |
اَرفَع‌الدوله، میرزا رضا (تبریز ۱۲۳۳ـ تهران ۱۳۱۴ش)
(ملقب به دانش؛ مشهور به پرنس رضا ارفع) دولتمرد ایرانی، فرزند حسن صراف ایروانی. در زادگاهش دانش آموخت و پس از آن به استانبول رفت و زبان‌های ترکی، یونانی و فرانسوی را فرا‌گرفت. در ۱۳۰۰ق به نیابت اول سرکنسولی رسید و سپس به سفارت ایران در روسیه و عثمانی منصوب شد. پس از جنگ جهانی اول به نمایندگی از دولت ایران در دیوان صلح لاهه شرکت جست و پس از آن بازنشسته شد. چندی در فرانسه به‌سر برد، سپس به ایران آمد و وزیر عدلیۀ کابینه علاءالسلطنه شد و چندی نیز سفیر کبیر ایران در اروپا بود. از آثارش: مجموعه اشعار منتخبات دانش (۱۳۰۶ق)، خاطرات پرنس ارفع (تهران، ۱۳۷۸ش)؛ مثنوی طول عمر، آوازه بزم صلح لاهه، رسالۀ رشدیه در خط فارسی؛ و گوهر خاوری.