اشلیمر، یوهان (۱۸۱۹-۱۸۸۱م): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ اشلیمر، یوهان (1819-1881م) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به اشلیمر، یوهان (۱۸۱۹-۱۸۸۱م) منتقل کرد) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
شلیمِر، یوهان لوئیز (رتردام هلند 1819 - تهران 1881م) (Schlimmer, Johan Louis) <br> | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =یوهان | |عنوان =یوهان لوئیز شلیمِر | ||
|نام = | |نام =Johan Louis Schlimmer | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار=دکتر شلیمر هلندی (حکیم شِلیمر فِلَمَنْگی) | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=رتردام هلند 1819 | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=تهران 1881م | ||
|دوره زندگی=قرن ۱۳ق | |دوره زندگی=قرن ۱۳ق | ||
|ملیت=هلندی | |ملیت=هلندی | ||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =پزشکی | |گروه مقاله =پزشکی | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
|رشته = | |رشته = | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(معروف به دکتر شلیمر هلندی (حکیم شِلیمر فِلَمَنْگی) پزشک هلندی مقیم ایران در دورۀ پادشاهی [[ناصرالدین شاه قاجار]] (قرن 13ق). او در ۱۸۵۱م پس از دو سال اقامت در [[حلب، شهر (سوریه)|حلب]]، از راه [[بغداد]] وارد ایران شد. برخلاف سایر معلمین [[دارالفنون]]، وی خودش به ایران آمده است و پس از چند سال سکونت و طبابت آزاد در ایران، به شهرت رسید و همین شهرت سبب شد که او را پس از دکتر پولاک برای معلمی دارالفنون استخدام نمایند. در طی چند سال اقامت در ایران، به نقاط مختلفی ازجمله [[بلوچستان، ناحیه|بلوچستان]] و [[بندرعباس، شهر|بندرعباس]] سفر کرد و درباره بیماریهای پیوک، سالک، جذام و آبله مطالعه نمود و در طی این مدت با طب ایرانی و عقاید و زبان فارسی به خوبی آشنا شد. وی در ۱۲۶۷ق گوسالۀ دوسری را در [[رشت، شهر|رشت]] تشریح کرد. در علم بلورسازی نیز تبحر داشت. مهمترین اثر طبی وی ''فرهنگ پزشکی فرانسه ـ فارسی'' اوست که در واقع نوعی دایرةالمعارف طبی محسوب میشود. اصل تألیف این کتاب در ۱۸۷۴م (1291ق) است و آخرینبار در ۱۳۴۹ش توسط [[دانشگاه تهران]] به چاپ رسیده است. از دیگر آثار وی میتوان به کتابهای شیمی حیوانی به نام ''سِرّالحکمة'' و امراض پوست به نام ''زینتالابدان'' و نیز یک کتاب فارماکو دینامیکی و یک کتاب مفردات پزشکی اشاره نمود. شلیمر در ۱۸۸1م (1298ق) درگذشت و محل دفن او را گورستان پروتستانهای اکبرآباد نوشتهاند.</p> | }}<p>(معروف به دکتر شلیمر هلندی (حکیم شِلیمر فِلَمَنْگی)) پزشک هلندی مقیم ایران در دورۀ پادشاهی [[ناصرالدین شاه قاجار]] (قرن 13ق). او در ۱۸۵۱م پس از دو سال اقامت در [[حلب، شهر (سوریه)|حلب]]، از راه [[بغداد]] وارد ایران شد. برخلاف سایر معلمین [[دارالفنون]]، وی خودش به ایران آمده است و پس از چند سال سکونت و طبابت آزاد در ایران، به شهرت رسید و همین شهرت سبب شد که او را پس از دکتر پولاک برای معلمی دارالفنون استخدام نمایند. در طی چند سال اقامت در ایران، به نقاط مختلفی ازجمله [[بلوچستان، ناحیه|بلوچستان]] و [[بندرعباس، شهر|بندرعباس]] سفر کرد و درباره بیماریهای پیوک، سالک، جذام و آبله مطالعه نمود و در طی این مدت با طب ایرانی و عقاید و زبان فارسی به خوبی آشنا شد. وی در ۱۲۶۷ق گوسالۀ دوسری را در [[رشت، شهر|رشت]] تشریح کرد. در علم بلورسازی نیز تبحر داشت. مهمترین اثر طبی وی ''فرهنگ پزشکی فرانسه ـ فارسی'' اوست که در واقع نوعی دایرةالمعارف طبی محسوب میشود. اصل تألیف این کتاب در ۱۸۷۴م (1291ق) است و آخرینبار در ۱۳۴۹ش توسط [[دانشگاه تهران]] به چاپ رسیده است. از دیگر آثار وی میتوان به کتابهای شیمی حیوانی به نام ''سِرّالحکمة'' و امراض پوست به نام ''زینتالابدان'' و نیز یک کتاب فارماکو دینامیکی و یک کتاب مفردات پزشکی اشاره نمود. شلیمر در ۱۸۸1م (1298ق) درگذشت و محل دفن او را گورستان پروتستانهای اکبرآباد نوشتهاند.</p> | ||
<br><!--11366500--> | <br><!--11366500--> | ||
[[رده:پزشکی]] | [[رده:پزشکی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | [[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۹
شلیمِر، یوهان لوئیز (رتردام هلند 1819 - تهران 1881م) (Schlimmer, Johan Louis)
یوهان لوئیز شلیمِر Johan Louis Schlimmer | |
---|---|
زادروز |
رتردام هلند 1819 |
درگذشت | تهران 1881م |
محل زندگی | هلند- ایران |
ملیت | هلندی |
شغل و تخصص اصلی | پزشک |
آثار | فرهنگ پزشکی فرانسه- فارسی (۱۳۴۹ش، دانشگاه تهران)، سِرّالحکمة و زینتالابدان |
گروه مقاله | پزشکی |
(معروف به دکتر شلیمر هلندی (حکیم شِلیمر فِلَمَنْگی)) پزشک هلندی مقیم ایران در دورۀ پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار (قرن 13ق). او در ۱۸۵۱م پس از دو سال اقامت در حلب، از راه بغداد وارد ایران شد. برخلاف سایر معلمین دارالفنون، وی خودش به ایران آمده است و پس از چند سال سکونت و طبابت آزاد در ایران، به شهرت رسید و همین شهرت سبب شد که او را پس از دکتر پولاک برای معلمی دارالفنون استخدام نمایند. در طی چند سال اقامت در ایران، به نقاط مختلفی ازجمله بلوچستان و بندرعباس سفر کرد و درباره بیماریهای پیوک، سالک، جذام و آبله مطالعه نمود و در طی این مدت با طب ایرانی و عقاید و زبان فارسی به خوبی آشنا شد. وی در ۱۲۶۷ق گوسالۀ دوسری را در رشت تشریح کرد. در علم بلورسازی نیز تبحر داشت. مهمترین اثر طبی وی فرهنگ پزشکی فرانسه ـ فارسی اوست که در واقع نوعی دایرةالمعارف طبی محسوب میشود. اصل تألیف این کتاب در ۱۸۷۴م (1291ق) است و آخرینبار در ۱۳۴۹ش توسط دانشگاه تهران به چاپ رسیده است. از دیگر آثار وی میتوان به کتابهای شیمی حیوانی به نام سِرّالحکمة و امراض پوست به نام زینتالابدان و نیز یک کتاب فارماکو دینامیکی و یک کتاب مفردات پزشکی اشاره نمود. شلیمر در ۱۸۸1م (1298ق) درگذشت و محل دفن او را گورستان پروتستانهای اکبرآباد نوشتهاند.