آقا علی اکبر بروجردی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آقا | {{جعبه زندگینامه|عنوان=آقا علی‌اکبر بروجردی|نام=Agha Ali Akbar Boroujerdi|نام دیگر=|نام اصلی=علی‌اکبر روحانی بروجردی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=بروجرد ح 1270ق|تاریخ مرگ=مشهد 1348ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=روحانی|شغل و تخصص های دیگر=دولتمرد|سبک=|مکتب=|سمت=پیشنماز و صاحب محراب و منبر مدرسۀ دوستعلی خان معیرالممالک -|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=آقا جمال مجتهد (پدر) - مولی اسدالله تصدیق (پدربزرگ)|گروه مقاله=تاریخ ایران|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}آقا علی‌اکبر بروجردی (بروجرد ح 1270 - مشهد 1348ق) Agha Ali Akbar Boroujerdi | ||
جد | (نام کامل: علی‌اکبر روحانی بروجردی) روحانی، سیاستمدار، و از نزدیکان [[نوری، شیخ فضل الله (تهران ۱۲۵۹ـ همان جا ۱۳۲۷ق)|شیخ فضل‌الله نوری]]. پدرش آقا جمال مجتهد، از پدر خویش مولی اسدالله تصدیق اجتهاد گرفت و در علوم [[فقه]]، [[حدیث]] و [[تفسیر]] متبحر شد. او سال‌ها پیشنماز و صاحب [[محراب (معماری اسلامی)|محراب]] و [[منبر]] مدرسۀ [[معیرالممالک،دوست علی خان (تهران ۱۲۵۵ـ ۱۳۴۵ش)|دوستعلی خان معیرالممالک]] بود. پس از مرگ پدرش در ۱۳۰۲ق، تمام مناصب و مراتب او و همچنین [[مسجد]]، محراب و منبر مدرسۀ دوستعلی خان در [[تهران، شهر|تهران]] به آقا علی‌اکبر رسید، که او هم در حدیث و تفسیر و ادب دستی داشت. جد پدری‌اش، مولی اسدالله مجتهد بروجردی، مشهور به حجة‌الاسلام، از مجتهدان بنام تشیع بود که در بروجرد ثروت و مستغلاتی داشت و جد مادری‌اش محقق قمی بود. | ||
آقا علی اکبر بروجردی در دوران [[مشروطیت، انقلاب|مشروطیت]] بر ضد مشروطه قیام کرد. او نمایندۀ شیخ | آقا علی اکبر بروجردی در دوران [[مشروطیت، انقلاب|مشروطیت]] بر ضد مشروطه قیام کرد. او نمایندۀ شیخ فضل‌الله نوری در مقام مخالفت با مشروطیت بود. اما اقدامات علی‌اکبر در جلسات متعدد مستبدان برای جلوگیری از اعادۀ مشروطیت نتیجه‌ای نداشت و بالاخره تهران فتح شد. با خلع [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه]]، مجاهدان، شیخ فضل‌الله نوری، ملا محمد آملی و آقا علی‌اکبر بروجردی را دستگیر کردند. دادگاه انقلاب مشروطه‌خواهان که عموماً از مجاهدان تندرو تشکیل شده بود، شیخ فضل‌الله نوری را محکوم به اعدام کرد و حکم او فوراً اجرا شد. اما [[عضدالملک قاجار|عضدالملک]] [[نایب السلطنه|نایب‌السلطنه]]، از اعدام بقیۀ روحانیون مخالف مشروطه جلوگیری کرد. آقا علی‌اکبر به [[مشهد، شهر|مشهد]] تبعید شد و در ۱۳۴۸ق همان‌جا درگذشت. | ||
---- | |||
[[رده:دین اسلام]] | |||
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]] | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | |||
[[رده:دوره قاجار]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۳
| آقا علی‌اکبر بروجردی Agha Ali Akbar Boroujerdi | |
|---|---|
| زادروز |
بروجرد ح 1270ق |
| درگذشت | مشهد 1348ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | روحانی |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | آقا جمال مجتهد (پدر) - مولی اسدالله تصدیق (پدربزرگ) |
آقا علی‌اکبر بروجردی (بروجرد ح 1270 - مشهد 1348ق) Agha Ali Akbar Boroujerdi
(نام کامل: علی‌اکبر روحانی بروجردی) روحانی، سیاستمدار، و از نزدیکان شیخ فضل‌الله نوری. پدرش آقا جمال مجتهد، از پدر خویش مولی اسدالله تصدیق اجتهاد گرفت و در علوم فقه، حدیث و تفسیر متبحر شد. او سال‌ها پیشنماز و صاحب محراب و منبر مدرسۀ دوستعلی خان معیرالممالک بود. پس از مرگ پدرش در ۱۳۰۲ق، تمام مناصب و مراتب او و همچنین مسجد، محراب و منبر مدرسۀ دوستعلی خان در تهران به آقا علی‌اکبر رسید، که او هم در حدیث و تفسیر و ادب دستی داشت. جد پدری‌اش، مولی اسدالله مجتهد بروجردی، مشهور به حجة‌الاسلام، از مجتهدان بنام تشیع بود که در بروجرد ثروت و مستغلاتی داشت و جد مادری‌اش محقق قمی بود.
آقا علی اکبر بروجردی در دوران مشروطیت بر ضد مشروطه قیام کرد. او نمایندۀ شیخ فضل‌الله نوری در مقام مخالفت با مشروطیت بود. اما اقدامات علی‌اکبر در جلسات متعدد مستبدان برای جلوگیری از اعادۀ مشروطیت نتیجه‌ای نداشت و بالاخره تهران فتح شد. با خلع محمدعلی شاه، مجاهدان، شیخ فضل‌الله نوری، ملا محمد آملی و آقا علی‌اکبر بروجردی را دستگیر کردند. دادگاه انقلاب مشروطه‌خواهان که عموماً از مجاهدان تندرو تشکیل شده بود، شیخ فضل‌الله نوری را محکوم به اعدام کرد و حکم او فوراً اجرا شد. اما عضدالملک نایب‌السلطنه، از اعدام بقیۀ روحانیون مخالف مشروطه جلوگیری کرد. آقا علی‌اکبر به مشهد تبعید شد و در ۱۳۴۸ق همان‌جا درگذشت.