لیونکاوالو، روجرو (۱۸۵۸ـ۱۹۱۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=روجِّرو لِئونکاوالّو|نام=Ruggero Leoncavallo|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۵۸م|تاریخ مرگ=۱۹۱۹م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کنسرواتوار ناپل، دیپلم استادی|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز اپرا|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپرا: اپرای دلقک‌ها (۱۸۹۲)، مایا (۱۹۱۰)، کولی‌ها، گوفردو مامِلی، اُدیپوس‌شاه (از روی سوفوکلس، ۱۹۲۰)، شکنجه (ناتمام)؛ اپرت‌های آن‌که نشان بند جوراب دارد (۱۹۱۹)، اولین بوسه، مالبروک (۱۹۱۰)، ملکۀ کوچک گل‌سرخ‌ها (۱۹۱۲)، تو آن‌جایی؟ (۱۹۱۳)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}لِئونکاوالّو، روجِّرو (۱۸۵۸ـ۱۹۱۹)(Leoncavallo, Ruggero)<br/>  
{{جعبه زندگینامه|عنوان=روجِّرو لِئونکاوالّو|نام=Ruggero Leoncavallo|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۵۸م|تاریخ مرگ=۱۹۱۹م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کنسرواتوار ناپل، دیپلم استادی|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز اپرا|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپرا: اپرای دلقک‌ها (۱۸۹۲م)، مایا (۱۹۱۰م)، کولی‌ها، گوفردو مامِلی، اُدیپوس‌شاه (از روی سوفوکلس، ۱۹۲۰م)، شکنجه (ناتمام)؛ اپرت‌های آن‌که نشان بند جوراب دارد (۱۹۱۹م)، اولین بوسه، مالبروک (۱۹۱۰م)، ملکۀ کوچک گل‌سرخ‌ها (۱۹۱۲م)، تو آن‌جایی؟ (۱۹۱۳م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}لِئونکاوالّو، روجِّرو (۱۸۵۸ـ۱۹۱۹)(Leoncavallo, Ruggero)<br/>  
[[پرونده:روجرو لیونکاوالو 1.jpg|بندانگشتی|روجرو لیونکاوالو]]
[[پرونده:روجرو لیونکاوالو 1.jpg|بندانگشتی|روجرو لیونکاوالو]]
آهنگ‌ساز ایتالیایی اپرا. در رستوران‌ها نوازندگی می‌کرد، و اوقات فراغت خود را به آهنگ‌سازی اختصاص می‌داد، تا بالاخره با اپرای ''دلقک‌ها''<ref>''I Pagliacci/The Strolling Players''</ref> (۱۸۹۲) به شهرت و موفقیت دست یافت. از میان دیگر اپراهای اوست: ''زندگی بوهِمی''<ref>''La Bohème/Bohemian Life''</ref> (۱۸۹۷، هم‌زمان با ''لا بوهِم''<ref>''La Bohème''</ref> اثر [[پوچینی ، جاکومو (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴)|پوچینی]]<ref>Puccini</ref> لئونکاوالّو ابتدا [[پیانو]] را خصوصی فراگرفت و بعد وارد کنسرواتوار ناپل<ref>Naples Conservatory</ref> شد، اما در ۱۸۷۶ با یک دیپلم استادی آن را ترک کرد. برای شرکت در سخنرانی‌های آموزشی [[کاردوتچی، جوزویه (۱۸۳۵ـ۱۹۰۷)|جوزوئه کاردوتچی]]<ref>Giosuè Carducci</ref> در زمینۀ ادبیات به [[بولونیا، شهر|بولونیا]] رفت و در آن‌جا به تولید نخستین اپرای خود، ''چترتون''<ref>''Chatterton''</ref>، مشغول شد، اما ورشکست شد. با تدریس و نوازندگی پیانو در کافه‌ها زندگی بی‌ثباتی را در پیش گرفت، اما بعد موفق شد در سِمت پیانونواز کافه‌ای به سفرهای زیادی برود. پس از آن شروع به ساختن سه‌گانه‌ای دربارۀ رنسانس ایتالیا به نام ''کرِپوسکولوم''<ref>''Crepusculum''</ref> کرد، و اپرای ''مدیچی‌ها''<ref>''I Medici''</ref> را ساخت، اما دو اپرای طرح‌ریزی‌شدۀ بعدی، ''ساوونارولا''<ref>''Savonarola''</ref> و ''چزاره بورجا''<ref>''Cesare Borgia''</ref> را هرگز به‌اجرا درنیاورد. در ۱۸۹۷، ''زندگی بوهِمی'' در [[ونیز]] از ظهور اپرای پوچّینی برمبنای همین موضوع به‌سختی لطمه خورد، و لئونکاوالّو با وجود دریافت سفارشی برای ساخت یک اپرای آلمانی برای [[برلین]] با نام ''رولاند اهل برلین''<ref>''Der Roland Von Berlin''</ref> در ۱۹۰۴، دیگر هرگز نتوانست موفقیت ''دلقک‌ها'' را تکرار کند؛ او تمامی لیبرتّوهای خود و برخی لیبرتّوهای آهنگ‌سازان دیگر را نیز نوشت. از جمله آثار اوست: اپرا: ''مایا''<ref>''Maia''</ref> (۱۹۱۰)، ''کولی‌ها''<ref>''Goffredo Mameli''</ref>، ''گوفردو مامِلی''<ref>''Goffredo Mameli''</ref>، ''اُدیپوس‌شاه''<ref>''Edipo rè''</ref> (از روی سوفوکلس<ref>Sophocles</ref>، ۱۹۲۰)، ''شکنجه''<ref>''Tormento''</ref> (ناتمام)؛ ''اپرت‌های آن‌که نشان بند جوراب دارد''<ref>''A Chi la Giarettiera''</ref> (۱۹۱۹)، ''اولین بوسه''<ref>''Il Primo bacio''</ref>، ''مالبروک''<ref>''Malbruk''</ref> (۱۹۱۰)، ''ملکۀ کوچک گل‌سرخ‌ها''<ref>''La reginetta delle rose''</ref> (۱۹۱۲)، ''تو آن‌جایی؟''<ref>''?Are You There''</ref> (۱۹۱۳)، ''نامزد''<ref>''La Candidata''</ref>، و ''زنت را به من قرض بده''<ref>''Prestami tua moglie''</ref>. باله: ''زندگی یک عروسک خیمه‌شب‌بازی''<ref>''La Vita d’ una marionetta''</ref>. ارکستری: پوئم سمفونیک ''سِرافیتا''<ref>''Serafita''</ref> (از روی رمان ''بالزاک''<ref>''Balzac''</ref>).
آهنگ‌ساز ایتالیایی اپرا. در رستوران‌ها نوازندگی می‌کرد، و اوقات فراغت خود را به آهنگ‌سازی اختصاص می‌داد، تا بالاخره با اپرای ''دلقک‌ها''<ref>''I Pagliacci/The Strolling Players''</ref> (۱۸۹۲م) به شهرت و موفقیت دست یافت. از میان دیگر اپراهای اوست: ''زندگی بوهِمی''<ref>''La Bohème/Bohemian Life''</ref> (۱۸۹۷م، هم‌زمان با ''لا بوهِم''<ref>''La Bohème''</ref> اثر [[پوچینی، جاکومو (۱۸۵۸ـ۱۹۲۴م)|پوچینی]]<ref>Puccini</ref> لئونکاوالّو ابتدا [[پیانو]] را خصوصی فراگرفت و بعد وارد کنسرواتوار ناپل<ref>Naples Conservatory</ref> شد، اما در ۱۸۷۶م با یک دیپلم استادی آن را ترک کرد. برای شرکت در سخنرانی‌های آموزشی [[کاردوتچی، جوزویه (۱۸۳۵ـ۱۹۰۷)|جوزوئه کاردوتچی]]<ref>Giosuè Carducci</ref> در زمینۀ ادبیات به [[بولونیا، شهر|بولونیا]] رفت و در آن‌جا به تولید نخستین اپرای خود، ''چترتون''<ref>''Chatterton''</ref>، مشغول شد، اما ورشکست شد. با تدریس و نوازندگی پیانو در کافه‌ها زندگی بی‌ثباتی را در پیش گرفت، اما بعد موفق شد در سِمت پیانونواز کافه‌ای به سفرهای زیادی برود. پس از آن شروع به ساختن سه‌گانه‌ای دربارۀ رنسانس ایتالیا به نام ''کرِپوسکولوم''<ref>''Crepusculum''</ref> کرد، و اپرای ''مدیچی‌ها''<ref>''I Medici''</ref> را ساخت، اما دو اپرای طرح‌ریزی‌شدۀ بعدی، ''ساوونارولا''<ref>''Savonarola''</ref> و ''چزاره بورجا''<ref>''Cesare Borgia''</ref> را هرگز به اجرا درنیاورد. در ۱۸۹۷م، ''زندگی بوهِمی'' در [[ونیز]] از ظهور اپرای پوچّینی برمبنای همین موضوع به‌سختی لطمه خورد، و لئونکاوالّو با وجود دریافت سفارشی برای ساخت یک اپرای آلمانی برای [[برلین]] با نام ''رولاند اهل برلین''<ref>''Der Roland Von Berlin''</ref> در ۱۹۰۴م دیگر هرگز نتوانست موفقیت ''دلقک‌ها'' را تکرار کند؛ او تمامی لیبرتّوهای خود و برخی لیبرتّوهای آهنگ‌سازان دیگر را نیز نوشت. از جمله آثار اوست: اپرا: ''مایا''<ref>''Maia''</ref> (۱۹۱۰م)، ''کولی‌ها''<ref>''Goffredo Mameli''</ref>، ''گوفردو مامِلی''<ref>''Goffredo Mameli''</ref>، ''اُدیپوس‌شاه''<ref>''Edipo rè''</ref> (از روی سوفوکلس<ref>Sophocles</ref>، ۱۹۲۰م)، ''شکنجه''<ref>''Tormento''</ref> (ناتمام)؛ ''اپرت‌های آن‌که نشان بند جوراب دارد''<ref>''A Chi la Giarettiera''</ref> (۱۹۱۹م)، ''اولین بوسه''<ref>''Il Primo bacio''</ref>، ''مالبروک''<ref>''Malbruk''</ref> (۱۹۱۰م)، ''ملکۀ کوچک گل‌سرخ‌ها''<ref>''La reginetta delle rose''</ref> (۱۹۱۲م)، ''تو آن‌جایی؟''<ref>''?Are You There''</ref> (۱۹۱۳م)، ''نامزد''<ref>''La Candidata''</ref>، و ''زنت را به من قرض بده''<ref>''Prestami tua moglie''</ref>. باله: ''زندگی یک عروسک خیمه‌شب‌بازی''<ref>''La Vita d’ una marionetta''</ref>. ارکستری: پوئم سمفونیک ''سِرافیتا''<ref>''Serafita''</ref> (از روی رمان ''بالزاک''<ref>''Balzac''</ref>).


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۶

روجِّرو لِئونکاوالّو
Ruggero Leoncavallo
زادروز ۱۸۵۸م
درگذشت ۱۹۱۹م
ملیت ایتالیایی
تحصیلات و محل تحصیل کنسرواتوار ناپل، دیپلم استادی
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز اپرا
آثار اپرا: اپرای دلقک‌ها (۱۸۹۲م)، مایا (۱۹۱۰م)، کولی‌ها، گوفردو مامِلی، اُدیپوس‌شاه (از روی سوفوکلس، ۱۹۲۰م)، شکنجه (ناتمام)؛ اپرت‌های آن‌که نشان بند جوراب دارد (۱۹۱۹م)، اولین بوسه، مالبروک (۱۹۱۰م)، ملکۀ کوچک گل‌سرخ‌ها (۱۹۱۲م)، تو آن‌جایی؟ (۱۹۱۳م)
گروه مقاله موسیقی

لِئونکاوالّو، روجِّرو (۱۸۵۸ـ۱۹۱۹)(Leoncavallo, Ruggero)

روجرو لیونکاوالو

آهنگ‌ساز ایتالیایی اپرا. در رستوران‌ها نوازندگی می‌کرد، و اوقات فراغت خود را به آهنگ‌سازی اختصاص می‌داد، تا بالاخره با اپرای دلقک‌ها[۱] (۱۸۹۲م) به شهرت و موفقیت دست یافت. از میان دیگر اپراهای اوست: زندگی بوهِمی[۲] (۱۸۹۷م، هم‌زمان با لا بوهِم[۳] اثر پوچینی[۴] لئونکاوالّو ابتدا پیانو را خصوصی فراگرفت و بعد وارد کنسرواتوار ناپل[۵] شد، اما در ۱۸۷۶م با یک دیپلم استادی آن را ترک کرد. برای شرکت در سخنرانی‌های آموزشی جوزوئه کاردوتچی[۶] در زمینۀ ادبیات به بولونیا رفت و در آن‌جا به تولید نخستین اپرای خود، چترتون[۷]، مشغول شد، اما ورشکست شد. با تدریس و نوازندگی پیانو در کافه‌ها زندگی بی‌ثباتی را در پیش گرفت، اما بعد موفق شد در سِمت پیانونواز کافه‌ای به سفرهای زیادی برود. پس از آن شروع به ساختن سه‌گانه‌ای دربارۀ رنسانس ایتالیا به نام کرِپوسکولوم[۸] کرد، و اپرای مدیچی‌ها[۹] را ساخت، اما دو اپرای طرح‌ریزی‌شدۀ بعدی، ساوونارولا[۱۰] و چزاره بورجا[۱۱] را هرگز به اجرا درنیاورد. در ۱۸۹۷م، زندگی بوهِمی در ونیز از ظهور اپرای پوچّینی برمبنای همین موضوع به‌سختی لطمه خورد، و لئونکاوالّو با وجود دریافت سفارشی برای ساخت یک اپرای آلمانی برای برلین با نام رولاند اهل برلین[۱۲] در ۱۹۰۴م دیگر هرگز نتوانست موفقیت دلقک‌ها را تکرار کند؛ او تمامی لیبرتّوهای خود و برخی لیبرتّوهای آهنگ‌سازان دیگر را نیز نوشت. از جمله آثار اوست: اپرا: مایا[۱۳] (۱۹۱۰م)، کولی‌ها[۱۴]، گوفردو مامِلی[۱۵]، اُدیپوس‌شاه[۱۶] (از روی سوفوکلس[۱۷]، ۱۹۲۰م)، شکنجه[۱۸] (ناتمام)؛ اپرت‌های آن‌که نشان بند جوراب دارد[۱۹] (۱۹۱۹م)، اولین بوسه[۲۰]، مالبروک[۲۱] (۱۹۱۰م)، ملکۀ کوچک گل‌سرخ‌ها[۲۲] (۱۹۱۲م)، تو آن‌جایی؟[۲۳] (۱۹۱۳م)، نامزد[۲۴]، و زنت را به من قرض بده[۲۵]. باله: زندگی یک عروسک خیمه‌شب‌بازی[۲۶]. ارکستری: پوئم سمفونیک سِرافیتا[۲۷] (از روی رمان بالزاک[۲۸]).

 

  1. ↑ I Pagliacci/The Strolling Players
  2. ↑ La Bohème/Bohemian Life
  3. ↑ La Bohème
  4. ↑ Puccini
  5. ↑ Naples Conservatory
  6. ↑ Giosuè Carducci
  7. ↑ Chatterton
  8. ↑ Crepusculum
  9. ↑ I Medici
  10. ↑ Savonarola
  11. ↑ Cesare Borgia
  12. ↑ Der Roland Von Berlin
  13. ↑ Maia
  14. ↑ Goffredo Mameli
  15. ↑ Goffredo Mameli
  16. ↑ Edipo rè
  17. ↑ Sophocles
  18. ↑ Tormento
  19. ↑ A Chi la Giarettiera
  20. ↑ Il Primo bacio
  21. ↑ Malbruk
  22. ↑ La reginetta delle rose
  23. ↑ ?Are You There
  24. ↑ La Candidata
  25. ↑ Prestami tua moglie
  26. ↑ La Vita d’ una marionetta
  27. ↑ Serafita
  28. ↑ Balzac
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=لیونکاوالو،_روجرو_(۱۸۵۸ـ۱۹۱۹)&oldid=2010190670»