اسپارک، موریل (۱۹۳۸ـ۲۰۰۶م): تفاوت میان نسخه‌ها

Muriel Spark
موریل اسْپارک; Muriel Spark
زادروز	ادینبورگ 1918م;
درگذشت	فلورانس 2006م
محل زندگی	ایتالیا
ملیت	اسكاتلندی
شغل و تخصص اصلی	نویسنده
شغل و تخصص های دیگر	سردبیر مجلۀ بررسی شعر
آثار	عهد شباب دوشیزه جین برودی (۱۹۶۱)؛ تسلّی‌بخشان و پیردختران کم‌بضاعت (۱۹۶۳)؛ دعای مرگ، دروازه‌ی مَندِل‌باوْم (۱۹۶۵)؛ صندلی راننده (۱۹۷۰)؛ بسیار دور از کنزینگتون (۱۹۸۸)؛ دعای مرگ (۱۹۵۹)؛ مقالات (۱۹۹۰)؛ واقعیت‌ها و رؤیاها (۱۹۹۶)؛ شراکت در جرم (۲۰۰۰)
جوایز و افتخارات	نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا (۱۹۹۳)، جايزۀ ادبیات بریتانیا (۱۹۹۷)

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۵

اسْپارک، موریِل (۱۹۳۸ـ۲۰۰۶م) (Spark, Muriel)

(نام اصلی: موریل سارا کمبِرگ^[۱]) رمان‌نویس اسکاتلندی. اسپارک در اوایل کار خود شعر، نقد، و زندگی‌نامه می‌نوشت، ولی پس از برنده‌شدن در ۱۹۵۱م در مسابقه‌ی داستان کوتاه مجله‌ی آبزرور^[۲] و گرویدن به مذهب کاتولیک در ۱۹۵۴م، به نوشتن آثار داستانی تشویق شد. بیشتر شخصیت‌های داستان‌های او گویی وصله‌هایی ناجورند؛ مثل شخصیت‌های اصلی داستان‌های تسلّی‌بخشان^[۳] (۱۹۵۷م) (نخستین رمان او)، عهد شباب دوشیزه جین برودی^[۴] (۱۹۶۱م) و بسیار دور از کنزینگتون^[۵] (۱۹۸۸م). طنزهای تلخ‌تری را در کتاب‌های دعای مرگ^[۶] (۱۹۵۹م)، مقالات^[۷] (۱۹۹۰م) و واقعیت‌ها و رؤیاها^[۸] (۱۹۹۶م) نوشته است. مجموعه اشعار^[۹] او در ۱۹۶۷م و مجموعه داستان‌^[۱۰]های او در ۱۹۹۴م به‌چاپ رسید. رمان او با نام شراکت در جرم^[۱۱] در ۲۰۰۰م منتشر شد. نخستین رمان‌های او نظیر تسلّی‌بخشان و پیردختران کم‌بضاعت^[۱۲] (۱۹۶۳م)، خیال‌پردازی‌های غم‌انگیز و در عین حال آمیخته به شوخ‌طبعی است؛ رمان‌های بعدی او نظیر دعای مرگ، دروازه‌ی مَندِل‌باوْم^[۱۳] (۱۹۶۵م) و صندلی راننده^[۱۴] (۱۹۷۰م) درون‌مایه‌های عمیق‌تری دارند. در ۱۹۹۳م نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. اسپارک در ادینبورگ زاده شد، مدتی در رُدِزیادی جنوبی (زیمبابوه کنونی) زندگی کرد و طی جنگ جهانی دوم در اداره‌ی اطلاعات سیاسی لندن مشغول به کار شد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹م سردبیر مجله‌ی بررسی شعر بود. نخستین اثر چاپ شده‌ی او شرح حال نقادانه‌ی مِری شِلی (۱۹۵۱م) بود. در کتاب تاریخچه‌ی شغلی (۱۹۹۲م)، زندگی‌نامه‌ی شخصی خود را تا ۱۹۵۷ نوشته است. اسپارک در ۱۹۹۷م برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات بریتانیا شد. در سال ۱۹۶۷م به ایتالیا مهاجرت کرد و در سال ۲۰۰۶م در فلورانس درگذشت.

↑ Muriel Sarah Camberg
↑ Observer
↑ The Comfortes
↑ The Prime of Miss Jean Brodie
↑ A Far Cry from Kensington
↑ Memento Mori
↑ Symposium
↑ Realities and Dreams
↑ Collected Poems
↑ The Collectd Stories
↑ Aiding and Abetting
↑ The Girls of Slender Means
↑ The Mandelbaum Gate
↑ The Driver's Seat

[1] Muriel Sarah Camberg

[2] Observer

[3] The Comfortes

[4] The Prime of Miss Jean Brodie

[5] A Far Cry from Kensington

[6] Memento Mori

[7] Symposium

[8] Realities and Dreams

[9] Collected Poems

[10] The Collectd Stories

[11] Aiding and Abetting

[12] The Girls of Slender Means

[13] The Mandelbaum Gate

[14] The Driver's Seat

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{جعبه زندگینامه
-|عنوان = موریل اسْپارك
+|عنوان = موریل اسْپارک
 |نام =Muriel Spark
 |نام دیگر=
@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 [[File:42207500.jpg|thumb|اسپارک، موریل]]
 [[پرونده:42207500-1.jpg|بندانگشتی|موریل اسپارک]]
-اسْپارک، موریِل (۱۹۱۸ـ2006) (Spark, Muriel)
+اسْپارک، موریِل (۱۹۳۸ـ۲۰۰۶م) (Spark, Muriel)
-(نام اصلی: موریل سارا کمبِرگ<ref>Muriel Sarah Camberg</ref>) رمان‌نویس اسکاتلندی. اسپارک در اوایل کار خود شعر، نقد، و زندگی‌نامه می‌نوشت، ولی پس از برنده‌شدن در ۱۹۵۱ در مسابقه‌ی داستان کوتاه مجله‌ی آبزرور<ref>Observer</ref> و گرویدن به [[کاتولیک، مذهب|مذهب کاتولیک]] در ۱۹۵۴، به نوشتن آثار داستانی تشویق شد. بیشتر شخصیت‌های داستان‌های او گویی وصله‌هایی ناجورند؛ مثل شخصیت‌های اصلی داستان‌های ''تسلّی‌بخشان''<ref>The Comfortes</ref> (۱۹۵۷) (نخستین رمان او)، ''عهد شباب دوشیزه جین برودی''<ref>The Prime of Miss Jean Brodie</ref> (۱۹۶۱) و ''بسیار دور از کنزینگتون''<ref>A Far Cry from Kensington</ref> (۱۹۸۸). طنزهای تلخ‌تری را در کتاب‌های ''دعای مرگ''<ref>Memento Mori </ref> (۱۹۵۹)، ''مقالات''<ref>Symposium</ref> (۱۹۹۰) و ''واقعیت‌ها و رؤیاها''<ref>Realities and Dreams</ref> (۱۹۹۶) نوشته است. ''مجموعه اشعار''<ref>Collected Poems</ref> او در ۱۹۶۷ و ''مجموعه داستان‌''<ref>The Collectd Stories</ref>های او در ۱۹۹۴ به‌چاپ رسید. رمان او با نام ''شراکت در جرم''<ref>''Aiding and Abetting''</ref> در ۲۰۰۰ منتشر شد. نخستین رمان‌های او نظیر تسلّی‌بخشان و ''پیردختران کم‌بضاعت''<ref>The Girls of Slender Means</ref> (۱۹۶۳)، خیال‌پردازی‌های غم‌انگیز و در عین حال آمیخته به شوخ‌طبعی است؛ رمان‌های بعدی او نظیر ''دعای مرگ''، ''دروازه‌ی مَندِل‌باوْم''<ref>''The Mandelbaum Gate''</ref> (۱۹۶۵) و ''صندلی راننده''<ref>''The Driver's Seat''</ref> (۱۹۷۰) درون‌مایه‌های عمیق‌تری دارند. در ۱۹۹۳ نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. اسپارک در ادینبورگ زاده شد، مدتی در رُدِزیادی جنوبی (زیمبابوه کنونی) زندگی کرد و طی [[جنگ جهانی دوم]] در اداره‌ی اطلاعات سیاسی لندن مشغول به کار شد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹ سردبیر مجله‌ی ''بررسی شعر'' بود. نخستین اثر چاپ شده‌ی او ''شرح حال نقادانه‌ی مِری شِلی'' (۱۹۵۱) بود. در کتاب ''تاریخچه‌ی شغلی'' (۱۹۹۲)، زندگی‌نامه‌ی شخصی خود را تا ۱۹۵۷ نوشته است. اسپارک در ۱۹۹۷ برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات بریتانیا شد. در سال ۱۹۶۷ به [[ایتالیا]] مهاجرت کرد و در سال 2006 در [[فلورانس]] درگذشت.
+(نام اصلی: موریل سارا کمبِرگ<ref>Muriel Sarah Camberg</ref>) رمان‌نویس اسکاتلندی. اسپارک در اوایل کار خود شعر، نقد، و زندگی‌نامه می‌نوشت، ولی پس از برنده‌شدن در ۱۹۵۱م در مسابقه‌ی داستان کوتاه مجله‌ی آبزرور<ref>Observer</ref> و گرویدن به [[کاتولیک، مذهب|مذهب کاتولیک]] در ۱۹۵۴م، به نوشتن آثار داستانی تشویق شد. بیشتر شخصیت‌های داستان‌های او گویی وصله‌هایی ناجورند؛ مثل شخصیت‌های اصلی داستان‌های ''تسلّی‌بخشان''<ref>''The Comfortes''</ref> (۱۹۵۷م) (نخستین رمان او)، ''عهد شباب دوشیزه جین برودی''<ref>''The Prime of Miss Jean Brodie''</ref> (۱۹۶۱م) و ''بسیار دور از کنزینگتون''<ref>''A Far Cry from Kensington''</ref> (۱۹۸۸م). طنزهای تلخ‌تری را در کتاب‌های ''دعای مرگ''<ref>''Memento Mori'' </ref> (۱۹۵۹م)، ''مقالات''<ref>''Symposium''</ref> (۱۹۹۰م) و ''واقعیت‌ها و رؤیاها''<ref>''Realities and Dreams''</ref> (۱۹۹۶م) نوشته است. ''مجموعه اشعار''<ref>''Collected Poems''</ref> او در ۱۹۶۷م و ''مجموعه داستان‌''<ref>''The Collectd Stories''</ref>های او در ۱۹۹۴م به‌چاپ رسید. رمان او با نام ''شراکت در جرم''<ref>''Aiding and Abetting''</ref> در ۲۰۰۰م منتشر شد. نخستین رمان‌های او نظیر تسلّی‌بخشان و ''پیردختران کم‌بضاعت''<ref>''The Girls of Slender Means''</ref> (۱۹۶۳م)، خیال‌پردازی‌های غم‌انگیز و در عین حال آمیخته به شوخ‌طبعی است؛ رمان‌های بعدی او نظیر ''دعای مرگ''، ''دروازه‌ی مَندِل‌باوْم''<ref>''The Mandelbaum Gate''</ref> (۱۹۶۵م) و ''صندلی راننده''<ref>''The Driver's Seat''</ref> (۱۹۷۰م) درون‌مایه‌های عمیق‌تری دارند. در ۱۹۹۳م نشان افتخاری امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد. اسپارک در ادینبورگ زاده شد، مدتی در رُدِزیادی جنوبی (زیمبابوه کنونی) زندگی کرد و طی [[جنگ جهانی دوم]] در اداره‌ی اطلاعات سیاسی لندن مشغول به کار شد. از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۹م سردبیر مجله‌ی ''بررسی شعر'' بود. نخستین اثر چاپ شده‌ی او ''شرح حال نقادانه‌ی مِری شِلی'' (۱۹۵۱م) بود. در کتاب ''تاریخچه‌ی شغلی'' (۱۹۹۲م)، زندگی‌نامه‌ی شخصی خود را تا ۱۹۵۷ نوشته است. اسپارک در ۱۹۹۷م برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات بریتانیا شد. در سال ۱۹۶۷م به [[ایتالیا]] مهاجرت کرد و در سال ۲۰۰۶م در [[فلورانس]] درگذشت.
 &nbsp;