داردکاشت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
داردکاشت | داردکاشت (Dardekasht) | ||
(یا: فومِش‌کنار؛ قومِش‌کنار) روستایی در دهستان | (یا: فومِش‌کنار؛ قومِش‌کنار) روستایی در دهستان بابل‌کنار، در بخش بابل‌کنارِ شهرستان بابل، در استان مازندران. در فاصلۀ 19 کیلومتری جنوب شرقی شهر بابل و در ارتفاع 56 متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. رودخانۀ بابل‌رود در 3 کیلومتری غرب داردکاشت جریان دارد. شغل مردم روستا کشاورزی، باغداری، و دامداری، و عمده محصولات‌شان برنج، انواع مرکبات، و صیفی‌جات است. داردکاشت خانۀ بهداشت و تکیه دارد. داردکاشت از دو بخش «دار» و «دکاشت» تشکیل شده که در گویش طبری، دار به معنای درخت و دکاشت به معنای کاشته شده به‌کار می‌رود. مازنی‌ها و بومی‌ها به مکانی که درخت یا درختانی در آن وجود داشته باشند، داردکاشت می‌گویند. | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۲۸
داردکاشت (Dardekasht)
(یا: فومِش‌کنار؛ قومِش‌کنار) روستایی در دهستان بابل‌کنار، در بخش بابل‌کنارِ شهرستان بابل، در استان مازندران. در فاصلۀ 19 کیلومتری جنوب شرقی شهر بابل و در ارتفاع 56 متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. رودخانۀ بابل‌رود در 3 کیلومتری غرب داردکاشت جریان دارد. شغل مردم روستا کشاورزی، باغداری، و دامداری، و عمده محصولات‌شان برنج، انواع مرکبات، و صیفی‌جات است. داردکاشت خانۀ بهداشت و تکیه دارد. داردکاشت از دو بخش «دار» و «دکاشت» تشکیل شده که در گویش طبری، دار به معنای درخت و دکاشت به معنای کاشته شده به‌کار می‌رود. مازنی‌ها و بومی‌ها به مکانی که درخت یا درختانی در آن وجود داشته باشند، داردکاشت می‌گویند.