اربیوم: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِرْبیوم (erbium)<br /> عنصری فلزی، نرم، به رنگ خاکستری جلادار، از مجموعۀ [[لانتانید]]<ref>lanthanide series | اِرْبیوم (erbium)<br /> عنصری فلزی، نرم، به رنگ خاکستری جلادار، از مجموعۀ [[لانتانید]]<ref>lanthanide series | ||
</ref>ها، با نماد Er، [[عدد اتمی]] ۶۸، و [[جرم اتمی|جرم اتمی نسبی]] ۱۶۷.۲۶. با عنصر [[ایتریوم]]<ref>yttrium</ref> یا به‌صورت بخش کوچکی از کانی<ref>mineral </ref>های گوناگون یافت می‌شود. در۱۸۴۳، [[موساندر، کارل گوستاو (۱۷۹۷ـ۱۸۵۸)|کارل موساندر]]<ref>Carl Mosander</ref> (۱۷۹۷ـ۱۸۵۸) آن را کشف کرد و آن را به نام شهر ایتربیِ<ref>Ytterby</ref> [[ | </ref>ها، با نماد Er، [[عدد اتمی]] ۶۸، و [[جرم اتمی|جرم اتمی نسبی]] ۱۶۷.۲۶. با عنصر [[ایتریوم]]<ref>yttrium</ref> یا به‌صورت بخش کوچکی از کانی<ref>mineral </ref>های گوناگون یافت می‌شود. در۱۸۴۳، [[موساندر، کارل گوستاو (۱۷۹۷ـ۱۸۵۸)|کارل موساندر]]<ref>Carl Mosander</ref> (۱۷۹۷ـ۱۸۵۸) آن را کشف کرد و آن را به نام شهر ایتربیِ<ref>Ytterby</ref> [[سوئد]] نامید. اولین‌بار مجموعۀ لانتانیدها (عناصر خاکی کمیاب<ref>rare-earth elements | ||
</ref>) را در نزدیکی این شهر پیدا کردند. از ۱۹۸۷ تاکنون، اربیوم برای تقویت پالس‌های داده در فیبرهای نوری<ref>optical fibre</ref> به‌کار می‌رود و انتقال سریع‌تر داده‌ها را ممکن می‌کند. یون‌های اربیوم در فایبرگلاس<ref>fibreglass </ref>، که بر اثر نور فروسرخ (مادون قرمز)<ref> infrared light</ref> باردار شده‌اند، به‌سبب تقویت پالس‌های داده‌ها و ضمن حرکت در امتداد الیاف، انرژی گسیل می‌کنند. | </ref>) را در نزدیکی این شهر پیدا کردند. از ۱۹۸۷ تاکنون، اربیوم برای تقویت پالس‌های داده در فیبرهای نوری<ref>optical fibre</ref> به‌کار می‌رود و انتقال سریع‌تر داده‌ها را ممکن می‌کند. یون‌های اربیوم در فایبرگلاس<ref>fibreglass </ref>، که بر اثر نور فروسرخ (مادون قرمز)<ref> infrared light</ref> باردار شده‌اند، به‌سبب تقویت پالس‌های داده‌ها و ضمن حرکت در امتداد الیاف، انرژی گسیل می‌کنند. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۲
اِرْبیوم (erbium)
عنصری فلزی، نرم، به رنگ خاکستری جلادار، از مجموعۀ لانتانید[۱]ها، با نماد Er، عدد اتمی ۶۸، و جرم اتمی نسبی ۱۶۷.۲۶. با عنصر ایتریوم[۲] یا به‌صورت بخش کوچکی از کانی[۳]های گوناگون یافت می‌شود. در۱۸۴۳، کارل موساندر[۴] (۱۷۹۷ـ۱۸۵۸) آن را کشف کرد و آن را به نام شهر ایتربیِ[۵] سوئد نامید. اولین‌بار مجموعۀ لانتانیدها (عناصر خاکی کمیاب[۶]) را در نزدیکی این شهر پیدا کردند. از ۱۹۸۷ تاکنون، اربیوم برای تقویت پالس‌های داده در فیبرهای نوری[۷] به‌کار می‌رود و انتقال سریع‌تر داده‌ها را ممکن می‌کند. یون‌های اربیوم در فایبرگلاس[۸]، که بر اثر نور فروسرخ (مادون قرمز)[۹] باردار شده‌اند، به‌سبب تقویت پالس‌های داده‌ها و ضمن حرکت در امتداد الیاف، انرژی گسیل می‌کنند.