آلامانی، لوئیجی (۱۴۹۵ـ۱۵۵۶م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آلامانی، لوئیجی (۱۴۹۵ـ۱۵۵۶م)(Alamanni, Luigi)<br /> {{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان = | |عنوان =لوئیجی آلامانی | ||
|نام =Luigi Alamanni | |نام =Luigi Alamanni | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =کشاورزی (۱۵۴۶م)؛ هنر جنگ (۱۵۲۰م)؛ فلورا (۱۵۴۹م)؛ آنتیگونه (۱۵۵۶م)؛ آوارکیده (۱۵۷۰م)؛ و جیرونۀ مهربان (۱۵۴۸م) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =ادبیات غرب | |گروه مقاله =ادبیات غرب | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
[[File:10173700.jpg|thumb|لوئیجی آلامانی|جایگزین=]] | [[File:10173700.jpg|thumb|لوئیجی آلامانی|جایگزین=]] | ||
شاعر و اومانیست ایتالیایی. بیشتر سال‌های عمرش را در دربار فرانسه در تبعید زندگی کرد و بدین ترتیب، در معرفی ادبیات و اندیشۀ دوران رنسانس ایتالیا به فرانسۀ قرن | شاعر و اومانیست ایتالیایی. بیشتر سال‌های عمرش را در دربار [[فرانسه]] در تبعید زندگی کرد و بدین ترتیب، در معرفی ادبیات و اندیشۀ دوران [[رنسانس]] ایتالیا به فرانسۀ قرن ۱۶م نقش مهمی داشت. ازجملۀ آثارش، که شدیداً تحت تأثیر آثار کلاسیک یونان و روم بودند، کتاب ''کشاورزی''<ref>''La coltivazione/ Agriculture''</ref> (۱۵۴۶م) است؛ این کتاب تقلید مطوّلی از کتاب ''گئورگیس''<ref>''Georgics''</ref> ''(در باب کشاورزی)''، اثر [[ویرژیل]]<ref>Virgil</ref>، است. آلامانی در [[فلورانس]]<ref>Florence</ref> زاده شد. در توطئۀ ناموفق ۱۵۲۲م، برضد جولیو دِ مدیچی<ref>Giulio de’ Medici</ref> (بعدها [[کلمنس هفتم (۱۴۷۸م ـ۱۵۳۴)|پاپ کلمنت هفتم]]<ref>Pope Clement VII</ref>) شرکت کرد، و به ناچار به [[فرانسه]] گریخت. پس از چندی به [[ایتالیا]] بازگشت و مدت کوتاهی در حکومت جمهوری‌خواه فلورانس خدمت کرد (۱۵۲۷ـ۱۵۳۰م)، اما از آن پس تا پایان عمر در فرانسه در تبعید به‌سر برد و در آن‌جا تحت حمایت [[فرانسوای اول (۱۴۹۴م ـ۱۵۴۷)|فرانسوای اول]]<ref>Francis I</ref>، [[هانری دوم (۱۵۱۹ـ۱۵۵۹)|هانری دوم]]، و [[کاترین دو مدیسی]]<ref>Catherine de’ Medici</ref> بود. آلامانی، که دست‌پروردۀ دربار فرانسه بود، به ایتالیا بسیار سفر کرد و ارتباطش را با بِمبو<ref>Bembo</ref>، وارکی<ref>Varchi</ref>، و دیگر شخصیت‌های سرشناس آن کشور حفظ کرد. در ''فلورا''نس با انجمن اورتی اوریچلاری<ref>Orti Oricellari</ref> همکاری داشت و از همان زمان از دوستان صمیمی [[ماکیاولی، نیکولو (۱۴۶۹م ـ۱۵۲۷)|ماکیاولی]]<ref>Machiavelli</ref> بود که در کتاب ''هنر جنگ''<ref>''The Art of War''</ref> (۱۵۲۰م) خود نقش یکی از سخنگویان را به آلامانّی داده است. برخی آثار آلامانّی عبارت‌اند از: ''فلورا''<ref>''Flora''</ref> (۱۵۴۹م)، که نمایشی به سبک کمدی‌های رومی است؛ ''آنتیگونه''<ref>''Antigone''</ref> (۱۵۵۶م)، تراژدی‌ای براساس نمایش‌نامه‌ای از [[سوفوکلس]]<ref>Sophocles</ref>؛ ''آوارکیده''<ref>''Avarchide''</ref> (۱۵۷۰م)، حماسه‌ای که با الهام از ''[[ایلیاد]]''<ref>''Iliad''</ref> [[هومر]] سروده است؛ و ''جیرونۀ مهربان''<ref>''Girone il cortese''</ref> (۱۵۴۸م)، که از افسانه‌های فرانسوی [[قرون وسطا]] مایه گرفته است. تأثیرگذارترین اثرش، کتاب ''کشاورزی'' اوست که به [[شعر سپید]]<ref>blank verse</ref> سروده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۴
آلامانی، لوئیجی (۱۴۹۵ـ۱۵۵۶م)(Alamanni, Luigi)
| لوئیجی آلامانی Luigi Alamanni | |
|---|---|
| زادروز |
فلورانس ۱۴۹۵م |
| درگذشت | ۱۵۵۶م |
| محل زندگی | ایتالیا، فرانسه |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| سبک | اومانیسم |
| آثار | کشاورزی (۱۵۴۶م)؛ هنر جنگ (۱۵۲۰م)؛ فلورا (۱۵۴۹م)؛ آنتیگونه (۱۵۵۶م)؛ آوارکیده (۱۵۷۰م)؛ و جیرونۀ مهربان (۱۵۴۸م) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
شاعر و اومانیست ایتالیایی. بیشتر سال‌های عمرش را در دربار فرانسه در تبعید زندگی کرد و بدین ترتیب، در معرفی ادبیات و اندیشۀ دوران رنسانس ایتالیا به فرانسۀ قرن ۱۶م نقش مهمی داشت. ازجملۀ آثارش، که شدیداً تحت تأثیر آثار کلاسیک یونان و روم بودند، کتاب کشاورزی[۱] (۱۵۴۶م) است؛ این کتاب تقلید مطوّلی از کتاب گئورگیس[۲] (در باب کشاورزی)، اثر ویرژیل[۳]، است. آلامانی در فلورانس[۴] زاده شد. در توطئۀ ناموفق ۱۵۲۲م، برضد جولیو دِ مدیچی[۵] (بعدها پاپ کلمنت هفتم[۶]) شرکت کرد، و به ناچار به فرانسه گریخت. پس از چندی به ایتالیا بازگشت و مدت کوتاهی در حکومت جمهوری‌خواه فلورانس خدمت کرد (۱۵۲۷ـ۱۵۳۰م)، اما از آن پس تا پایان عمر در فرانسه در تبعید به‌سر برد و در آن‌جا تحت حمایت فرانسوای اول[۷]، هانری دوم، و کاترین دو مدیسی[۸] بود. آلامانی، که دست‌پروردۀ دربار فرانسه بود، به ایتالیا بسیار سفر کرد و ارتباطش را با بِمبو[۹]، وارکی[۱۰]، و دیگر شخصیت‌های سرشناس آن کشور حفظ کرد. در فلورانس با انجمن اورتی اوریچلاری[۱۱] همکاری داشت و از همان زمان از دوستان صمیمی ماکیاولی[۱۲] بود که در کتاب هنر جنگ[۱۳] (۱۵۲۰م) خود نقش یکی از سخنگویان را به آلامانّی داده است. برخی آثار آلامانّی عبارت‌اند از: فلورا[۱۴] (۱۵۴۹م)، که نمایشی به سبک کمدی‌های رومی است؛ آنتیگونه[۱۵] (۱۵۵۶م)، تراژدی‌ای براساس نمایش‌نامه‌ای از سوفوکلس[۱۶]؛ آوارکیده[۱۷] (۱۵۷۰م)، حماسه‌ای که با الهام از ایلیاد[۱۸] هومر سروده است؛ و جیرونۀ مهربان[۱۹] (۱۵۴۸م)، که از افسانه‌های فرانسوی قرون وسطا مایه گرفته است. تأثیرگذارترین اثرش، کتاب کشاورزی اوست که به شعر سپید[۲۰] سروده است.