احمد سامانی ( ـ۳۰۱ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>ابونصر احمد بن اسماعیل، چهارمین امیر (حک: ۲۹۵ـ۳۰۱ق) سلسلۀ [[سامانیان]]. مشهور به امیر شهید. پدرش کمی پس از فتح [[گرگان، شهر|گرگان]] (۲۸۷ق) حکومت این ناحیه را به پسرش احمد سپرد، اما چندی بعد وی را به سبب سستی در جنگ با جستان بن وهسودان، حاکم دیلمستان، عزل کرد. احمد پس از رسیدن به سلطنت، برای پیش‌گیری از قیام عموی خود، اسحاق بن احمد، وی را از [[سمرقند]] به [[بخارا]] فراخواند و دستگیر کرد. سپس در ۲۹۶ق روانۀ [[ری، شهر|ری]] شد تا کار آن ولایت را سامان دهد و در سر راه خود نیز به کار ولایات [[خراسان|خراسان]] و [[گرگان، شهر|گرگان]] و [[طبرستان، سرزمین|طبرستان]] رسیدگی کرد. در ۲۹۸ق لشکری به سیستان فرستاد و به عمر دورۀ اول صفاریان پایان داد. در ۳۰۰ق شورشی را که به هواخواهی از صفاریان برپا شد، فرونشاند. | }}<p>ابونصر احمد بن اسماعیل، چهارمین امیر (حک: ۲۹۵ـ۳۰۱ق) سلسلۀ [[سامانیان]]. مشهور به امیر شهید. پدرش کمی پس از فتح [[گرگان، شهر|گرگان]] (۲۸۷ق) حکومت این ناحیه را به پسرش احمد سپرد، اما چندی بعد وی را به سبب سستی در جنگ با جستان بن وهسودان، حاکم دیلمستان، عزل کرد. احمد پس از رسیدن به سلطنت، برای پیش‌گیری از قیام عموی خود، اسحاق بن احمد، وی را از [[سمرقند]] به [[بخارا]] فراخواند و دستگیر کرد. سپس در ۲۹۶ق روانۀ [[ری، شهر باستانی|ری]] شد تا کار آن ولایت را سامان دهد و در سر راه خود نیز به کار ولایات [[خراسان|خراسان]] و [[گرگان، شهر|گرگان]] و [[طبرستان، سرزمین|طبرستان]] رسیدگی کرد. در ۲۹۸ق لشکری به سیستان فرستاد و به عمر دورۀ اول صفاریان پایان داد. در ۳۰۰ق شورشی را که به هواخواهی از صفاریان برپا شد، فرونشاند. در پی قیام ناصر کبیر حسن اَطروش علوی در ۳۰۱ق سلطۀ سامانیان بر طبرستان خاتمه یافت. احمد سامانی پس از شنیدن این خبر چنان اندوهگین و متزلزل شد که از خدا طلب مرگ کرد. از قضا چند روز بعد توسط بعضی غلامانش به قتل رسید. پیکر وی را در گورستان نوکنده [[بخارا]] به خاک سپردند. </p> | ||
<br><!--11136000--> | <br><!--11136000--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]] | [[رده:ایران از ورود اسلام تا غزنویان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۲
احمد سامانی ( ـ۳۰۱ق)
| احمد سامانی | |
|---|---|
| درگذشت | ۳۰۱ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| لقب | امیر شهید |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | اسماعیل سامانی (پدر) |
ابونصر احمد بن اسماعیل، چهارمین امیر (حک: ۲۹۵ـ۳۰۱ق) سلسلۀ سامانیان. مشهور به امیر شهید. پدرش کمی پس از فتح گرگان (۲۸۷ق) حکومت این ناحیه را به پسرش احمد سپرد، اما چندی بعد وی را به سبب سستی در جنگ با جستان بن وهسودان، حاکم دیلمستان، عزل کرد. احمد پس از رسیدن به سلطنت، برای پیش‌گیری از قیام عموی خود، اسحاق بن احمد، وی را از سمرقند به بخارا فراخواند و دستگیر کرد. سپس در ۲۹۶ق روانۀ ری شد تا کار آن ولایت را سامان دهد و در سر راه خود نیز به کار ولایات خراسان و گرگان و طبرستان رسیدگی کرد. در ۲۹۸ق لشکری به سیستان فرستاد و به عمر دورۀ اول صفاریان پایان داد. در ۳۰۰ق شورشی را که به هواخواهی از صفاریان برپا شد، فرونشاند. در پی قیام ناصر کبیر حسن اَطروش علوی در ۳۰۱ق سلطۀ سامانیان بر طبرستان خاتمه یافت. احمد سامانی پس از شنیدن این خبر چنان اندوهگین و متزلزل شد که از خدا طلب مرگ کرد. از قضا چند روز بعد توسط بعضی غلامانش به قتل رسید. پیکر وی را در گورستان نوکنده بخارا به خاک سپردند.