پرش به محتوا

اسپرم: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۱ سال پیش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳: خط ۳:
</ref>. هر یاختۀ اسپرم دارای یک کپسول سر<ref> head capsule </ref> حاوی هسته<ref>nucleus </ref>، یک بخش میانی حاوی میتوکندری<ref>mitochondria </ref> که انرژی را تأمین می‌کند، و یک دم طولانی ([[تاژک (زیست شناسی)|تاژک]]<ref>flagellum</ref>) است. در پستانداران، یاخته‌های اسپرم در [[بیضه|بیضه‌]]<nowiki/>های موجود نر تولید می‌شوند. این یاخته‌ها براثر نوع خاصی از تقسیم سلولی، با نام [[میوز]]<ref> meiosis </ref>، پدید می‌آیند که تعداد [[کروموزوم|کروموزوم‌ها]] را در این تقسیم نصف می‌‌کند. یاخته‌های اسپرم ویژگی‌های مخصوص به‌خود دارند. هنگامی‌که اسپرم‌ها از اندام تناسلی نر به مهبل ماده می‌ریزند، به‌طرف رحم<ref>uterus </ref> و لوله‌های تخم‌بر<ref>oviducts</ref> شنا می‌کنند. شنا براثر حرکت دم سلول اسپرم صورت می‌گیرد. در انتهای دیگر سلول هسته قرار دارد و یاخته تقریباً فاقد مواد دیگر است. به همین سبب اسپرم نسبتاً کوچک و وزن آن کم است. اسپرم انسان ۰.۰۰۵ میلی‌متر طول دارد و در بدن موجود ماده دو تا نُه روز زنده می‌ماند. بنابر مطالعه‌ای در [[دانمارک]] (۱۹۹۰)، از ۱۹۴۰، تعداد اسپرم‌ها در واحد حجم ۵۰ درصد کاهش یافته است. این کاهش ممکن است براثر افزایش مواد آلاینده باشد. به‌نظر می‌رسد تعدادی از مواد آلاینده، ازجمله برخی محصولات جانبی نفت و بی‌‌‌فنیل پلی‌کلرینیت<ref> Polychlorinatied biphenyls </ref>ها، اثر مشابهی بر هورمون ماده یا استروژن دارند.
</ref>. هر یاختۀ اسپرم دارای یک کپسول سر<ref> head capsule </ref> حاوی هسته<ref>nucleus </ref>، یک بخش میانی حاوی میتوکندری<ref>mitochondria </ref> که انرژی را تأمین می‌کند، و یک دم طولانی ([[تاژک (زیست شناسی)|تاژک]]<ref>flagellum</ref>) است. در پستانداران، یاخته‌های اسپرم در [[بیضه|بیضه‌]]<nowiki/>های موجود نر تولید می‌شوند. این یاخته‌ها براثر نوع خاصی از تقسیم سلولی، با نام [[میوز]]<ref> meiosis </ref>، پدید می‌آیند که تعداد [[کروموزوم|کروموزوم‌ها]] را در این تقسیم نصف می‌‌کند. یاخته‌های اسپرم ویژگی‌های مخصوص به‌خود دارند. هنگامی‌که اسپرم‌ها از اندام تناسلی نر به مهبل ماده می‌ریزند، به‌طرف رحم<ref>uterus </ref> و لوله‌های تخم‌بر<ref>oviducts</ref> شنا می‌کنند. شنا براثر حرکت دم سلول اسپرم صورت می‌گیرد. در انتهای دیگر سلول هسته قرار دارد و یاخته تقریباً فاقد مواد دیگر است. به همین سبب اسپرم نسبتاً کوچک و وزن آن کم است. اسپرم انسان ۰.۰۰۵ میلی‌متر طول دارد و در بدن موجود ماده دو تا نُه روز زنده می‌ماند. بنابر مطالعه‌ای در [[دانمارک]] (۱۹۹۰)، از ۱۹۴۰، تعداد اسپرم‌ها در واحد حجم ۵۰ درصد کاهش یافته است. این کاهش ممکن است براثر افزایش مواد آلاینده باشد. به‌نظر می‌رسد تعدادی از مواد آلاینده، ازجمله برخی محصولات جانبی نفت و بی‌‌‌فنیل پلی‌کلرینیت<ref> Polychlorinatied biphenyls </ref>ها، اثر مشابهی بر هورمون ماده یا استروژن دارند.


'''ساختار اسپرم'''. سر اسپرم حاوی [[آنزیم]] آکروزین<ref>acrosin </ref> است که با حل پوشش [[تخمک]] باعث نفوذ اسپرم به آن می‌شود. در ۱۹۹۸، محققان هلندی کشف پروتئینی با نام پروتئین بازدارندۀ C را اعلام کردند. زمانی که اسپرم‌ها در اپی‌دیدیم<ref>epididymis </ref> ذخیره شده‌اند، این پروتئین از فعالیت آکروزین تا زمانی که اسپرم‌ها براثر انزال آزاد شوند، جلوگیری می‌کند. اسپرم بیشتر جانوران متحرک است و با تاژک بلندی حرکت می‌کند، اما در بعضی از جانوران، از قبیل خرچنگ‌های گرد و خرچنگ‌های دراز دریایی، اسپرم‌ها غیرمتحرک‌اند. یاخته‌های اسپرم در بیضه‌ها (← [[بیضه|بیضه]]) تولید می‌شوند. اسپرم‌ها از طریق لوله‌های اسپرم‌بر<ref>sperm duct </ref> در مسیر غدد کیسه‌ای<ref>seminal vesicles </ref> و غدۀ [[پروستات]]<ref>prostate gland </ref> عبور می‌کنند. این غدد مایعی با نام [[منی (زیست شناسی)|منی]] تولید می‌کنند که انرژی اسپرم‌ها را تأمین می‌کند و باعث می‌شود پس از ترک بدن قادر به حرکت باشند. در مقدار کمی از منی، صدها میلیون یاختۀ اسپرم وجود دارد. اسپرم‌های پستانداران دارای گیرنده‌<ref>receptor </ref>هایی‌ شبیه گیرنده‌هایی‌اند که در پوشش بینی یافت می‌شوند. این گیرنده‌ها به هدایت اسپرم به‌طرف تخمک کمک می‌کنند. گاه به گامت‌های نر متحرک ([[آنتروزویید|آنتروزوئیدها]]<ref>antherozoids</ref>) گیاهان پست نیز اسپرم می‌گویند.
'''ساختار اسپرم'''. سر اسپرم حاوی [[آنزیم]] آکروزین<ref>acrosin </ref> است که با حل پوشش [[تخمک]] باعث نفوذ اسپرم به آن می‌شود. در ۱۹۹۸، محققان هلندی کشف پروتئینی با نام پروتئین بازدارندۀ C را اعلام کردند. زمانی که اسپرم‌ها در اپی‌دیدیم<ref>epididymis </ref> ذخیره شده‌اند، این پروتئین از فعالیت آکروزین تا زمانی که اسپرم‌ها براثر انزال آزاد شوند، جلوگیری می‌کند. اسپرم بیشتر جانوران متحرک است و با تاژک بلندی حرکت می‌کند، اما در بعضی از جانوران، از قبیل خرچنگ‌های گرد و خرچنگ‌های دراز دریایی، اسپرم‌ها غیرمتحرک‌اند. یاخته‌های اسپرم در بیضه‌ها (← [[بیضه|بیضه]]) تولید می‌شوند. اسپرم‌ها از طریق لوله‌های اسپرم‌بر<ref>sperm duct </ref> در مسیر غدد کیسه‌ای<ref>seminal vesicles </ref> و غدۀ [[پروستات]]<ref>prostate gland </ref> عبور می‌کنند. این غدد مایعی با نام [[منی (زیست شناسی)|منی]] تولید می‌کنند که انرژی اسپرم‌ها را تأمین می‌کند و باعث می‌شود پس از ترک بدن قادر به حرکت باشند. در مقدار کمی از منی، صدها میلیون یاختۀ اسپرم وجود دارد. اسپرم‌های پستانداران دارای گیرنده‌<ref>receptor </ref>هایی‌ شبیه گیرنده‌هایی‌اند که در پوشش بینی یافت می‌شوند. این گیرنده‌ها به هدایت اسپرم به‌طرف تخمک کمک می‌کنند. گاه به گامت‌های نر متحرک ([[آنتروزوئید|آنتروزوئیدها]]<ref>antherozoids</ref>) گیاهان پست نیز اسپرم می‌گویند.


&nbsp;
&nbsp;
۴۷٬۰۰۷

ویرایش