جوکوویچ، نواک (1987): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042175925.jpg|بندانگشتی|نواک جوکوویچ]] | |||
جوکوویچ، نواک (1987) Djokovic, Novak) | جوکوویچ، نواک (1987) Djokovic, Novak) | ||
(با نام مستعار نوله) در بلگراد | (با نام مستعار نوله<ref>Nole</ref>) تنیس‌باز صربستانی. در [[بلگراد]]<ref>Belgrade</ref> متولد شد. پدرش صرب و مادرش کروات است. نواک فارغ‌التحصیل کالجی در [[مونیخ]] [[آلمان]] است. دو برادر کوچک‌تر از خودش دارد که هر دو نیز تنیسور بوده و تنیس حرفه‌ای بازی کرده‌اند. در 4 سالگی بازی تنیس را آغاز کرد. در تابستان 1993، در 6 سالگی، والدینش او را به یک کمپ تنیس در [[نووی ساد]]<ref>Novi Sad</ref> فرستادند. آن‌جا زیر نظر تنیسور سابق صربستان یلنا گنچیچ<ref>Jelena Genčić</ref>، تنیس را ادامه داد. گنچیچ طی شش سال بعد با جوکوویچ کار کرد و او را متقاعد ساخت که به جای یک دست، با دو دستش به تنیس ضربه بزند. در 12 سالگی، مربی‌اش گنچیچ با نیکولا پیلیچ<ref>Nikola Pilić</ref> تنیسور تماس گرفت و مقدمات تحصیل آکادمیک جوکوویچ را در آلمان فراهم کرد. در 14 سالگی رقابت در تورنمنت‌های جهانی را شروع کرد. در مسابقات قهرمانی اروپا (تک‌نفره، دونفره و تیمی) قهرمان شد. در 16 سالگی (2003)، به عنوان تنیسور حرفه‌ای وارد رقابت‌های تور جهانی ای‌تی‌پی<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) شد و اولین عنوان حرفه‌ای خود را کسب کرد. چند سال بعد و در 2006، به همراه خانواده‌اش به شهر [[مونت کارلو]]<ref>Monte-Carlo</ref> در [[فرانسه]] نقل‌مکان کرد. در همان سال 2006، که 19 ساله بود، رتبۀ 62 برترین تنیسور جهان را داشت. او با رسیدن به مرحلۀ یک چهارم نهایی مسابقات گرند اسلم رولند گاروس<ref>Roland Garros</ref> و نیز دور چهارم تورنمنت ویمبلدون<ref>Wimbledon</ref> و چند مسابقۀ مختلف دیگر، توانست به جمع 20 تنیسور برتر جهان راه یابد. در 2008 مدال برنز بازی‌های المپیک را کسب کرد. در 2011، در 24 سالگی، و پس از نیل به موفقیت‌های چشمگیر، بهترین بازیکن تمام ادوار تنیس جهان شد و به رتبۀ یک جدول رده‌بندی جهان رسید و تا 2022 این عنوان را حفظ کرد. جوکوویچ در 2007 بنیاد نواک جوکوویچ را برای کمک به کودکان جوامع محروم تأسیس کرد. از 2015 او سفیر حسن‌نیت یونیسف<ref>UNICEF Goodwill Ambassador</ref> شده است. 31 برد متوالی در مسابقات مسترز و رسیدن به فینال مسابقات، از دیگر افتخارات اوست. در کل، 36 عنوان قهرمانی در تورنمنت مسترز دارد و جزو 7 بازیکنی است که موفق شده 4 گرند اسلم را به طور پیاپی پیروز شود (پس از بازیکن افسانه‌ای رود لاور<ref>Rod Laver </ref>). او در مرحلۀ نیمه‌نهایی مسابقات آزاد فرانسه 2021، رافائل نادال<ref>Rafael Nadal</ref> که قهرمان 13 دوره بود را شکست داد و در فینال نیز [[تسیتسیپاس، استفانوس (1998)|استفانوس تسیتسیپاس]]<ref>Stefanos Tsitsipas</ref> را مغلوب کرد. او 21 عنوان قهرمانی در گرند اسلم دارد و با شکستن رکورد گرند اسلم راجر فدرر<ref>Roger Federer</ref>، رکورددار این مسابقات در بخش مردان به‌شمار می‌رود. (9 قهرمانی در مسابقات گرند اسلم استرالیا، 2 قهرمانی در فرانسه، 3 قهرمانی در امریکا، و 7 قهرمانی در ویمبلدون). 9 بار نیز بازیکن سال ای‌تی‌پی شد. در 2022، به علت نزدن واکسن کووید، از استرالیا اخراج شد و فرصت کسب بیست و دومین عنوان گرند اسلم خود را از دست داد. او تنها تنیسوری است که موفق شده 3 عنوان پیاپی جام آزاد استرالیا را پیروز شود. | ||
31 برد متوالی در مسابقات مسترز و رسیدن به فینال مسابقات، از دیگر افتخارات اوست. در کل، 36 عنوان قهرمانی در تورنمنت مسترز دارد و جزو 7 بازیکنی است که موفق شده 4 گرند اسلم را به طور پیاپی پیروز شود (پس از بازیکن | |||
در 2022، به علت نزدن واکسن کووید، از استرالیا اخراج شد و فرصت کسب بیست و دومین عنوان گرند اسلم خود را از دست داد | |||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص جهان]] | [[رده:اشخاص جهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۰
جوکوویچ، نواک (1987) Djokovic, Novak)
(با نام مستعار نوله[۱]) تنیس‌باز صربستانی. در بلگراد[۲] متولد شد. پدرش صرب و مادرش کروات است. نواک فارغ‌التحصیل کالجی در مونیخ آلمان است. دو برادر کوچک‌تر از خودش دارد که هر دو نیز تنیسور بوده و تنیس حرفه‌ای بازی کرده‌اند. در 4 سالگی بازی تنیس را آغاز کرد. در تابستان 1993، در 6 سالگی، والدینش او را به یک کمپ تنیس در نووی ساد[۳] فرستادند. آن‌جا زیر نظر تنیسور سابق صربستان یلنا گنچیچ[۴]، تنیس را ادامه داد. گنچیچ طی شش سال بعد با جوکوویچ کار کرد و او را متقاعد ساخت که به جای یک دست، با دو دستش به تنیس ضربه بزند. در 12 سالگی، مربی‌اش گنچیچ با نیکولا پیلیچ[۵] تنیسور تماس گرفت و مقدمات تحصیل آکادمیک جوکوویچ را در آلمان فراهم کرد. در 14 سالگی رقابت در تورنمنت‌های جهانی را شروع کرد. در مسابقات قهرمانی اروپا (تک‌نفره، دونفره و تیمی) قهرمان شد. در 16 سالگی (2003)، به عنوان تنیسور حرفه‌ای وارد رقابت‌های تور جهانی ای‌تی‌پی[۶] (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) شد و اولین عنوان حرفه‌ای خود را کسب کرد. چند سال بعد و در 2006، به همراه خانواده‌اش به شهر مونت کارلو[۷] در فرانسه نقل‌مکان کرد. در همان سال 2006، که 19 ساله بود، رتبۀ 62 برترین تنیسور جهان را داشت. او با رسیدن به مرحلۀ یک چهارم نهایی مسابقات گرند اسلم رولند گاروس[۸] و نیز دور چهارم تورنمنت ویمبلدون[۹] و چند مسابقۀ مختلف دیگر، توانست به جمع 20 تنیسور برتر جهان راه یابد. در 2008 مدال برنز بازی‌های المپیک را کسب کرد. در 2011، در 24 سالگی، و پس از نیل به موفقیت‌های چشمگیر، بهترین بازیکن تمام ادوار تنیس جهان شد و به رتبۀ یک جدول رده‌بندی جهان رسید و تا 2022 این عنوان را حفظ کرد. جوکوویچ در 2007 بنیاد نواک جوکوویچ را برای کمک به کودکان جوامع محروم تأسیس کرد. از 2015 او سفیر حسن‌نیت یونیسف[۱۰] شده است. 31 برد متوالی در مسابقات مسترز و رسیدن به فینال مسابقات، از دیگر افتخارات اوست. در کل، 36 عنوان قهرمانی در تورنمنت مسترز دارد و جزو 7 بازیکنی است که موفق شده 4 گرند اسلم را به طور پیاپی پیروز شود (پس از بازیکن افسانه‌ای رود لاور[۱۱]). او در مرحلۀ نیمه‌نهایی مسابقات آزاد فرانسه 2021، رافائل نادال[۱۲] که قهرمان 13 دوره بود را شکست داد و در فینال نیز استفانوس تسیتسیپاس[۱۳] را مغلوب کرد. او 21 عنوان قهرمانی در گرند اسلم دارد و با شکستن رکورد گرند اسلم راجر فدرر[۱۴]، رکورددار این مسابقات در بخش مردان به‌شمار می‌رود. (9 قهرمانی در مسابقات گرند اسلم استرالیا، 2 قهرمانی در فرانسه، 3 قهرمانی در امریکا، و 7 قهرمانی در ویمبلدون). 9 بار نیز بازیکن سال ای‌تی‌پی شد. در 2022، به علت نزدن واکسن کووید، از استرالیا اخراج شد و فرصت کسب بیست و دومین عنوان گرند اسلم خود را از دست داد. او تنها تنیسوری است که موفق شده 3 عنوان پیاپی جام آزاد استرالیا را پیروز شود.