تیافو، فرانسیس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042176070.jpg|بندانگشتی|فرانسیس تیافو]] | |||
تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances) | تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances) | ||
تنیس‌باز امریکایی. در ژوئن 2023 به | تنیس‌باز امریکایی. در ژوئن 2023 به رتبۀ 10 انفرادی جهان رسید. او اولین مرد امریکایی [[سیرا لیون|سیرالئون]]<ref>Sierra Leon</ref> شد که در رتبۀ 10 برتر انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای (ای‌تی‌پی)<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> قرار گرفت. نخستین قهرمانی از سه عنوان ای‌تی‌پی خود را در دلری بیچ اوپن<ref>Delray Beach Open</ref> 2018 به دست آورد و به جوانترین مرد امریکایی تبدیل شد که پس از اندی رادیک<ref>Andy Roddick </ref> در سال 2002 ، یک تورنمنت را در تور جهانی برنده شده است. او دومین عنوان خود را در زمین خاکی در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده<ref>U.S. Men's Clay Court Championships </ref> در سال 2023 به دست آورد. او رتبۀ 160 را در مسابقات دونفره در نوامبر 2021 کسب کرده است. تنیس حرفه‌ای را از ۲۰۱۵ آغاز کرد. در ۱۵ سالگی برندۀ اورنج باول<ref>Orange Bowl</ref> ۲۰۱۳ شد. در ۱۷ سالگی و پس از مایکل چانگ<ref>Michael Chang</ref> در سال ۱۹۸۹، جوانترین امریکایی در قرعه‌کشی اصلی مسابقات آزاد فرانسه شد. قهرمان ملی نوجوانان ایالات متحده شد و در تور چلنجر ای‌تی‌پی<ref>ATP Challenger Tour</ref> به موفقیت رسید و ۴ عنوان به دست آورد. در ۲۰۱۶، به جمع ۱۰۰ نفر برتر رده‌بندی ای‌تی‌پی راه یافت. در مسابقات آزاد استرالیا<ref>2019 Australian Open</ref> ۲۰۱۹، به مرحلۀ یک چهارم نهایی و در ۲۰۲۲، در مسابقات آزاد امریکا<ref>US Open</ref> برای اولین بار به نیمه‌نهایی گرند اسلم<ref>Grand Slam</ref> رسید. تیافو در ژانویۀ 1998 همراه با برادر دوقلویش، در [[مریلند]]<ref>Maryland</ref> متولد شد. او پسری مهاجر از سیرالئون جنگ‌زده بود که در یک مرکز تنیس که پدرش در آن به عنوان نگهبان کار میکرد، با تنیس آشنا شد. تیافو و برادر دوقلویش در ۴ سالگی ورزش تنیس را به‌طور منظم شروع کردند. هنگامی که 5 ساله بودند، پدرشان ترتیبی اتخاذ کرد که آنها آموزش را در همان جایی که خودش کار میکرد (مرکز قهرمانان تنیس نوجوانان) آغاز کنند. وقتی تیافو 8 ساله بود، میشا کوزنتسوف<ref>Misha Kouznetsov </ref> مربیگری او را در مرکز شروع کرد. کوزنتسوف مدت ۹ سال به مربیگری تیافو ادامه داد و بعد به مرکز آموزش ملی در فلوریدا<ref>Florida</ref> نقل مکان کرد. تیافو عناوین سطح بالای نوجوانان را یک به یک به دست آورد و به شماره 2 جهان در رده‌بندی نوجوانان فدراسیون بین‌المللی تنیس (آی‌تی‌اف)<ref>ITF: International Tennis Federation</ref> دست یافت. در 14 سالگی، اولین تورنمنت معتبر بین‌المللی خود را در فرانسه پیروز شد. سال بعد، در دسامبر 2013، تیافو به جوانترین بازیکنی تبدیل شد که برندۀ اورنج باول<ref>Orange Bowl</ref>، یکی از بالاترین مسابقات درجه یک نوجوانان، شد. با این دو عنوان بزرگ، او در مسابقات نوجوانان اوپن (آزاد) فرانسه<ref>French Open</ref> در 2014 رتبۀ اول را کسب کرد. در تورنمنت گرند اسلم نوجوانان در مسابقات آزاد امریکا<ref>US Open</ref>، به نیمه‌نهایی رسید که آخرین تورنمنت فدراسیون بین‌المللی تنیس (آی‌تی‌اف) بود که او در سطح نوجوانان بازی کرد. در آگوست 2015، در مسابقات قهرمانی ملی نوجوانان، در 17 سالگی قهرمان شد و کار خود را در ردۀ نوجوانان تکمیل کرد. تیافو به موفقیت خود در تور چلنجر ادامه داد و در ناکسویل<ref>Knoxville</ref> به دومین فینال رسید. هر چند در فینال، از دَن ایوانز<ref>Dan Evans</ref> شکست خورد. او به‌واسطۀ موفقیت در سطح چلنجر، به رتبۀ ۱۷۶ صعود کرد و چند ماه پیش از رسیدن به ۱۸ سالگی، در رتبۀ ۲۰۰ نفر برتر جای گرفت. او در ۲۰۲۳، قهرمان جام یونایتد<ref>United Cup</ref> شد. در ایندین ولز<ref>Indian Wells</ref>، به اولین نیمه‌نهایی خود در مسابقات مسترز ۱۰۰۰ امتیازی<ref>Masters 1000</ref> رسید. جوانترین فردی است که نامش وارد فهرست ۱۰۰ تنیس‌باز برتر شده است. در مرحلۀ فینال رقابت‌های تنیس 250 امتیازی اشتوتگارت<ref>Stuttgart</ref> [[آلمان]] در ۲۰۲۳، تیافو در برابر لنارد اشتروف<ref>Lennard Struff </ref> آلمانی قرار گرفت و به عنوان قهرمانی این مسابقات دست یافت تا سومین قهرمانی خود در تور مردان را به دست بیاورد. با این قهرمانی، او در ردۀ دهم برترین تنیس‌بازان جهان جای گرفت. در ۲۰۲۴، تیافو به نیمه‌نهایی مسابقات آزاد امریکا و فینال ۱۰۰۰ امتیازی سین‌سیناتی<ref>Cincinnati </ref> در مقابل یانیک سینر<ref>Jannik Sinner</ref> رسید. در نیمه‌نهایی مسابقات آزاد امریکا، او و تیلور فریتز<ref>Taylor Fritz</ref> یک نیمه‌نهایی تمام امریکایی را برگزار کردند. تیافو به علت رفتارهایی همچون بی‌احترامی و فحاشی به داور، تاکنون چندین بار جریمه شده است. | ||
<references /> | |||
[[رده:ورزش]] | |||
[[رده:اشخاص جهان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۲
تیافو، فرانسیس (1998- ) (Tiafoe, Frances)
تنیس‌باز امریکایی. در ژوئن 2023 به رتبۀ 10 انفرادی جهان رسید. او اولین مرد امریکایی سیرالئون[۱] شد که در رتبۀ 10 برتر انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای (ای‌تی‌پی)[۲] قرار گرفت. نخستین قهرمانی از سه عنوان ای‌تی‌پی خود را در دلری بیچ اوپن[۳] 2018 به دست آورد و به جوانترین مرد امریکایی تبدیل شد که پس از اندی رادیک[۴] در سال 2002 ، یک تورنمنت را در تور جهانی برنده شده است. او دومین عنوان خود را در زمین خاکی در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده[۵] در سال 2023 به دست آورد. او رتبۀ 160 را در مسابقات دونفره در نوامبر 2021 کسب کرده است. تنیس حرفه‌ای را از ۲۰۱۵ آغاز کرد. در ۱۵ سالگی برندۀ اورنج باول[۶] ۲۰۱۳ شد. در ۱۷ سالگی و پس از مایکل چانگ[۷] در سال ۱۹۸۹، جوانترین امریکایی در قرعه‌کشی اصلی مسابقات آزاد فرانسه شد. قهرمان ملی نوجوانان ایالات متحده شد و در تور چلنجر ای‌تی‌پی[۸] به موفقیت رسید و ۴ عنوان به دست آورد. در ۲۰۱۶، به جمع ۱۰۰ نفر برتر رده‌بندی ای‌تی‌پی راه یافت. در مسابقات آزاد استرالیا[۹] ۲۰۱۹، به مرحلۀ یک چهارم نهایی و در ۲۰۲۲، در مسابقات آزاد امریکا[۱۰] برای اولین بار به نیمه‌نهایی گرند اسلم[۱۱] رسید. تیافو در ژانویۀ 1998 همراه با برادر دوقلویش، در مریلند[۱۲] متولد شد. او پسری مهاجر از سیرالئون جنگ‌زده بود که در یک مرکز تنیس که پدرش در آن به عنوان نگهبان کار میکرد، با تنیس آشنا شد. تیافو و برادر دوقلویش در ۴ سالگی ورزش تنیس را به‌طور منظم شروع کردند. هنگامی که 5 ساله بودند، پدرشان ترتیبی اتخاذ کرد که آنها آموزش را در همان جایی که خودش کار میکرد (مرکز قهرمانان تنیس نوجوانان) آغاز کنند. وقتی تیافو 8 ساله بود، میشا کوزنتسوف[۱۳] مربیگری او را در مرکز شروع کرد. کوزنتسوف مدت ۹ سال به مربیگری تیافو ادامه داد و بعد به مرکز آموزش ملی در فلوریدا[۱۴] نقل مکان کرد. تیافو عناوین سطح بالای نوجوانان را یک به یک به دست آورد و به شماره 2 جهان در رده‌بندی نوجوانان فدراسیون بین‌المللی تنیس (آی‌تی‌اف)[۱۵] دست یافت. در 14 سالگی، اولین تورنمنت معتبر بین‌المللی خود را در فرانسه پیروز شد. سال بعد، در دسامبر 2013، تیافو به جوانترین بازیکنی تبدیل شد که برندۀ اورنج باول[۱۶]، یکی از بالاترین مسابقات درجه یک نوجوانان، شد. با این دو عنوان بزرگ، او در مسابقات نوجوانان اوپن (آزاد) فرانسه[۱۷] در 2014 رتبۀ اول را کسب کرد. در تورنمنت گرند اسلم نوجوانان در مسابقات آزاد امریکا[۱۸]، به نیمه‌نهایی رسید که آخرین تورنمنت فدراسیون بین‌المللی تنیس (آی‌تی‌اف) بود که او در سطح نوجوانان بازی کرد. در آگوست 2015، در مسابقات قهرمانی ملی نوجوانان، در 17 سالگی قهرمان شد و کار خود را در ردۀ نوجوانان تکمیل کرد. تیافو به موفقیت خود در تور چلنجر ادامه داد و در ناکسویل[۱۹] به دومین فینال رسید. هر چند در فینال، از دَن ایوانز[۲۰] شکست خورد. او به‌واسطۀ موفقیت در سطح چلنجر، به رتبۀ ۱۷۶ صعود کرد و چند ماه پیش از رسیدن به ۱۸ سالگی، در رتبۀ ۲۰۰ نفر برتر جای گرفت. او در ۲۰۲۳، قهرمان جام یونایتد[۲۱] شد. در ایندین ولز[۲۲]، به اولین نیمه‌نهایی خود در مسابقات مسترز ۱۰۰۰ امتیازی[۲۳] رسید. جوانترین فردی است که نامش وارد فهرست ۱۰۰ تنیس‌باز برتر شده است. در مرحلۀ فینال رقابت‌های تنیس 250 امتیازی اشتوتگارت[۲۴] آلمان در ۲۰۲۳، تیافو در برابر لنارد اشتروف[۲۵] آلمانی قرار گرفت و به عنوان قهرمانی این مسابقات دست یافت تا سومین قهرمانی خود در تور مردان را به دست بیاورد. با این قهرمانی، او در ردۀ دهم برترین تنیس‌بازان جهان جای گرفت. در ۲۰۲۴، تیافو به نیمه‌نهایی مسابقات آزاد امریکا و فینال ۱۰۰۰ امتیازی سین‌سیناتی[۲۶] در مقابل یانیک سینر[۲۷] رسید. در نیمه‌نهایی مسابقات آزاد امریکا، او و تیلور فریتز[۲۸] یک نیمه‌نهایی تمام امریکایی را برگزار کردند. تیافو به علت رفتارهایی همچون بی‌احترامی و فحاشی به داور، تاکنون چندین بار جریمه شده است.
- ↑ Sierra Leon
- ↑ Association of Tennis Professionals (ATP)
- ↑ Delray Beach Open
- ↑ Andy Roddick
- ↑ U.S. Men's Clay Court Championships
- ↑ Orange Bowl
- ↑ Michael Chang
- ↑ ATP Challenger Tour
- ↑ 2019 Australian Open
- ↑ US Open
- ↑ Grand Slam
- ↑ Maryland
- ↑ Misha Kouznetsov
- ↑ Florida
- ↑ ITF: International Tennis Federation
- ↑ Orange Bowl
- ↑ French Open
- ↑ US Open
- ↑ Knoxville
- ↑ Dan Evans
- ↑ United Cup
- ↑ Indian Wells
- ↑ Masters 1000
- ↑ Stuttgart
- ↑ Lennard Struff
- ↑ Cincinnati
- ↑ Jannik Sinner
- ↑ Taylor Fritz