استبینز، جوئل: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =جوئل استبینز | ||
|نام = Joel Stebbins | |نام = Joel Stebbins | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|ملیت=امریکایی | |ملیت=امریکایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه‌های نبراسکا، ویسکانسین و کالیفرنیا | ||
| شغل و تخصص اصلی =اخترشناس | | شغل و تخصص اصلی =اخترشناس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =استاد دانشگاه ایلینوی (از ۱۹۱۳ تا | |سمت =استاد دانشگاه ایلینوی (از ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۲م) -استاد دانشگاه ویسکانسین (از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۸م) - سرپرست رصدخانه واشبرن | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:11248800.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:11248800.jpg|بندانگشتی|جوئل استبینز]] | ||
اِستِبینز، جوئِل (۱۸۷۸ـ۱۹۶۶م)(Stebbins, Joel) | اِستِبینز، جوئِل (۱۸۷۸ـ۱۹۶۶م)(Stebbins, Joel) | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۰
| جوئل استبینز Joel Stebbins | |
|---|---|
| زادروز |
اوماهای نبراسکا ۱۸۷۸م |
| درگذشت | ۱۹۶۶م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه‌های نبراسکا، ویسکانسین و کالیفرنیا |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اِستِبینز، جوئِل (۱۸۷۸ـ۱۹۶۶م)(Stebbins, Joel)
اخترشناس امریکایی. نخستین‌بار نورسنجی الکتریکی[۱] را برای بررسی ستاره‌ها ابداع کرد. در اوماها[۲]ی نبراسکا[۳] زاده شد و در دانشگاه‌های نبراسکا، ویسکانسین[۴]، و کالیفرنیا[۵] درس خواند. از ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۲، استاد دانشگاه ایلینوی[۶] و از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۸، استاد دانشگاه ویسکانسین، و در عین حال سرپرست رصدخانۀ واشبرن[۷] بود. پژوهش‌های خود را تا ۱۹۵۸، در رصدخانۀ لیک[۸] دنبال کرد. در ۱۹۰۶، استفاده از روش‌های الکتریکی را در نورسنجی[۹] آغاز کرد. در ابتدا، فقط درخشان‌ترین اجسام آسمان، مثل ماه، را می‌شد از این راه بررسی کرد. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۲۵، استبینز بیشتر وقت خود را صرف بهینه‌سازی سلول‌های فتوالکتریک[۱۰] کرد تا منحنی نور ستاره‌های دوتایی گرفتی[۱۱] را بررسی کند و با افزایش حساسیت این وسیله، موفق به مشاهدۀ تغییرات نور ستاره‌های ضعیف‌تر شد. در دهۀ ۱۹۳۰، پژوهش‌های فتوالکتریک[۱۲] را برای بررسی ماهیت و توزیع غبار بین ستاره‌ای و تأثیر آن بر انتقال نور ستاره‌ها[۱۳] به‌‌کار برد. او میزان سرخ‌شدگی نور ستاره‌های داغ و خوشه‌های کروی[۱۴] را تجزیه و تحلیل کرد. کشف‌های او به درک ساختار و اندازۀ کهکشان ما کمک کرد.