ویو، تئوفیل دو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ویو، تیوفیل دو (۱۵۹۰ـ۱۶۲۶) را به ویو، تئوفیل دو منتقل کرد) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:40167600.png|بندانگشتی|274x274پیکسل|تئوفیل دو ویو]] | [[پرونده:40167600.png|بندانگشتی|274x274پیکسل|تئوفیل دو ویو]] | ||
ویو، تئوفیل دو ( | ویو، تئوفیل دو (۱۵۹۰ـ۱۶۲۶م)(Viau, Theophile de) | ||
نمایش‌نامه‌نویس و شاعر فرانسوی. دوستدار مجادله بود. در | نمایش‌نامه‌نویس و شاعر فرانسوی. دوستدار مجادله بود. در ۱۶۲۳م برای نقشی که در انتشار شعر هتّاکانه داشت، به سوختن در آتش محکوم شد. امّا حکمش به زندان و تبعید تخفیف یافت. ویو در کلراک<ref>Clairac</ref>، نزدیک [[آژن]]<ref>Agen | ||
</ref>، زاده شد و نخستین‌بار با تراژدی شبانی‌اش با نام ''پیرام و تیسبه''<ref>''Pyrame et Thisbe/Pyramus and Thisbe''</ref> ( | </ref>، زاده شد و نخستین‌بار با تراژدی شبانی‌اش با نام ''پیرام و تیسبه''<ref>''Pyrame et Thisbe/Pyramus and Thisbe''</ref> (۱۶۱۷م) شهرت یافت. در [[پاریس، شهر|پاریس]] زندگی آشکارا بی‌بندوباری داشت و در ۱۶۱۹م مدتی از پایتخت تبعید شد. حکم مرگ او پس از انتشار مجموعۀ شعری با نام ''پارناس هجوآمیز''<ref>''Le Parnasse satyrique/The Satirical Parnassus'' | ||
</ref> صادر شد که شامل اشعار هرزه بود. نام شاعر «آقای تئوفیل» ذکر شده بود، از این‌رو، ویو خود را بی‌گناه اعلام کرد. | </ref> صادر شد که شامل اشعار هرزه بود. نام شاعر «آقای تئوفیل» ذکر شده بود، از این‌رو، ویو خود را بی‌گناه اعلام کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۵
| تئوفیل دو ویو Theophile de Viau | |
|---|---|
| زادروز |
کلراک، آژن ۱۵۹۰م |
| درگذشت | ۱۶۲۶م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش‌نامه‌نویس |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| آثار | پیرام و تیسبه (۱۶۱۷) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
ویو، تئوفیل دو (۱۵۹۰ـ۱۶۲۶م)(Viau, Theophile de)
نمایش‌نامه‌نویس و شاعر فرانسوی. دوستدار مجادله بود. در ۱۶۲۳م برای نقشی که در انتشار شعر هتّاکانه داشت، به سوختن در آتش محکوم شد. امّا حکمش به زندان و تبعید تخفیف یافت. ویو در کلراک[۱]، نزدیک آژن[۲]، زاده شد و نخستین‌بار با تراژدی شبانی‌اش با نام پیرام و تیسبه[۳] (۱۶۱۷م) شهرت یافت. در پاریس زندگی آشکارا بی‌بندوباری داشت و در ۱۶۱۹م مدتی از پایتخت تبعید شد. حکم مرگ او پس از انتشار مجموعۀ شعری با نام پارناس هجوآمیز[۴] صادر شد که شامل اشعار هرزه بود. نام شاعر «آقای تئوفیل» ذکر شده بود، از این‌رو، ویو خود را بی‌گناه اعلام کرد.