زورف، الکساندر (1997): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
زورف، الکساندر (1997) (Zverev, Alexander) | زورف، الکساندر (1997) (Zverev, Alexander) | ||
تنیس‌باز آلمانی. در [[هامبورگ، بندر|هامبورگ]]<ref>Hamburg </ref> متولد شد. در 3 سالگی زیر نظر مادرش شروع به تمرین کرد. تنیس حرفه‌ای را از ۲۰۱۳ شروع کرد. در 2016 توانست برای نخستین بار به فینال ای‌تی‌پی<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) صعود کند. در رقابت‌های تنیس آزاد سن‌پترزبورگ<ref>St. Petersburg Open</ref> 2016، بر استانیسلاس واورینکا<ref>Stanislas Wawrinka</ref> غلبه کرد و قهرمان شد. در رقابت‌های تور جهانی لندن 2018 نیز قهرمان شد. او در مرحلۀ نیمه‌نهایی و فینال به ترتیب از سد راجر فدرر<ref>Roger Federer</ref> و [[جوکوویچ، نواک (1987)|نواک جوکوویچ]]<ref>Novak Djokovic</ref> عبور کرد. قهرمان دو دورۀ تورنمنت فینال ای‌تی‌پی، در 2021 نیز قهرمان این مسابقات شد و در فینال [[مدودف، دانیل (1996)|دانیل مدودف]]<ref>Daniil Medvedev</ref> را شکست داد. مدال طلای المپیک 2020 توکیو را به دست آورد. در مسابقۀ آزاد فرانسه 2022، در مصاف با رافائل نادال<ref>Rafael Nadal</ref> مچ پایش پیچ خورد و به ناچار از رقابت‌ها کنار کشید. اما سال بعد مجدد وارد 10 تیم برتر شد. در آگوست 2022، زورف اعلام کرد که دیابت نوع 1<ref>type 1 diabetes</ref> دارد، که در 3 سالگی تشخیص داده شده است. در آن سال، او بنیاد الکساندر زورف<ref>Alexander Zverev Foundation</ref>، یک موسسۀ خیریه برای حمایت از افراد مبتلا به دیابت، را راه‌اندازی کرد. در گرند اسلم امریکا 2024، به مرحلۀ یک چهارم نهایی صعود کرد. الکساندر زورف قهرمان مسترز پاریس 2024 شد. او در آوریل 2024 فاتح تنیس مسترز رم نیز شد. زورف پس از شکست دادن نیکولاس جری<ref>Nicolas Jarry</ref> از شیلی، توانست پس از 7 سال دوباره قهرمان رقابت‌های مسترز رم شود و جام قهرمانی را بالای سر ببرد. او با این پیروزی، به دومین جام قهرمانی مسترز رم و ششمین مسترز 1000 امتیازی دست یافت. | تنیس‌باز آلمانی. در [[هامبورگ، بندر|هامبورگ]]<ref>Hamburg </ref> متولد شد. در 3 سالگی زیر نظر مادرش شروع به تمرین کرد. تنیس حرفه‌ای را از ۲۰۱۳ شروع کرد. در 2016 توانست برای نخستین بار به فینال ای‌تی‌پی<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) صعود کند. در رقابت‌های تنیس آزاد سن‌پترزبورگ<ref>St. Petersburg Open</ref> 2016، بر استانیسلاس واورینکا<ref>Stanislas Wawrinka</ref> غلبه کرد و قهرمان شد. در رقابت‌های تور جهانی لندن 2018 نیز قهرمان شد. او در مرحلۀ نیمه‌نهایی و فینال به ترتیب از سد راجر فدرر<ref>Roger Federer</ref> و [[جوکوویچ، نواک (1987)|نواک جوکوویچ]]<ref>Novak Djokovic</ref> عبور کرد. قهرمان دو دورۀ تورنمنت فینال ای‌تی‌پی، در 2021 نیز قهرمان این مسابقات شد و در فینال [[مدودف، دانیل (1996)|دانیل مدودف]]<ref>Daniil Medvedev</ref> را شکست داد. مدال طلای المپیک 2020 توکیو را به دست آورد. در مسابقۀ آزاد فرانسه 2022، در مصاف با رافائل نادال<ref>Rafael Nadal</ref> مچ پایش پیچ خورد و به ناچار از رقابت‌ها کنار کشید. اما سال بعد مجدد وارد 10 تیم برتر شد. در آگوست 2022، زورف اعلام کرد که دیابت نوع 1<ref>type 1 diabetes</ref> دارد، که در 3 سالگی تشخیص داده شده است. در آن سال، او بنیاد الکساندر زورف<ref>Alexander Zverev Foundation</ref>، یک موسسۀ خیریه برای حمایت از افراد مبتلا به دیابت، را راه‌اندازی کرد. در گرند اسلم امریکا 2024، به مرحلۀ یک چهارم نهایی صعود کرد. الکساندر زورف قهرمان مسترز پاریس 2024 شد. او در آوریل 2024 فاتح تنیس مسترز رم نیز شد. زورف پس از شکست دادن نیکولاس جری<ref>Nicolas Jarry</ref> از شیلی، توانست پس از 7 سال دوباره قهرمان رقابت‌های مسترز رم شود و جام قهرمانی را بالای سر ببرد. او با این پیروزی، به دومین جام قهرمانی مسترز رم و ششمین مسترز 1000 امتیازی دست یافت. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: راه یابی به فینال انفرادی مسابقات آزاد فرانسه ۲۰۲۴ و آزاد امریکا ۲۰۲۰؛ راه یافتن به مرحله نیمه نهایی مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۲۰، ۲۰۲۴؛ رسیدن به مرحله یک چهارم نهایی جام دیویس ۲۰۱۸. | ||
[[رده:ورزش]] | [[رده:ورزش]] | ||
[[رده:اشخاص جهان]] | [[رده:اشخاص جهان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۹
زورف، الکساندر (1997) (Zverev, Alexander)
تنیس‌باز آلمانی. در هامبورگ[۱] متولد شد. در 3 سالگی زیر نظر مادرش شروع به تمرین کرد. تنیس حرفه‌ای را از ۲۰۱۳ شروع کرد. در 2016 توانست برای نخستین بار به فینال ای‌تی‌پی[۲] (انجمن تنیس‌بازان حرفه‌ای جهان) صعود کند. در رقابت‌های تنیس آزاد سن‌پترزبورگ[۳] 2016، بر استانیسلاس واورینکا[۴] غلبه کرد و قهرمان شد. در رقابت‌های تور جهانی لندن 2018 نیز قهرمان شد. او در مرحلۀ نیمه‌نهایی و فینال به ترتیب از سد راجر فدرر[۵] و نواک جوکوویچ[۶] عبور کرد. قهرمان دو دورۀ تورنمنت فینال ای‌تی‌پی، در 2021 نیز قهرمان این مسابقات شد و در فینال دانیل مدودف[۷] را شکست داد. مدال طلای المپیک 2020 توکیو را به دست آورد. در مسابقۀ آزاد فرانسه 2022، در مصاف با رافائل نادال[۸] مچ پایش پیچ خورد و به ناچار از رقابت‌ها کنار کشید. اما سال بعد مجدد وارد 10 تیم برتر شد. در آگوست 2022، زورف اعلام کرد که دیابت نوع 1[۹] دارد، که در 3 سالگی تشخیص داده شده است. در آن سال، او بنیاد الکساندر زورف[۱۰]، یک موسسۀ خیریه برای حمایت از افراد مبتلا به دیابت، را راه‌اندازی کرد. در گرند اسلم امریکا 2024، به مرحلۀ یک چهارم نهایی صعود کرد. الکساندر زورف قهرمان مسترز پاریس 2024 شد. او در آوریل 2024 فاتح تنیس مسترز رم نیز شد. زورف پس از شکست دادن نیکولاس جری[۱۱] از شیلی، توانست پس از 7 سال دوباره قهرمان رقابت‌های مسترز رم شود و جام قهرمانی را بالای سر ببرد. او با این پیروزی، به دومین جام قهرمانی مسترز رم و ششمین مسترز 1000 امتیازی دست یافت. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: راه یابی به فینال انفرادی مسابقات آزاد فرانسه ۲۰۲۴ و آزاد امریکا ۲۰۲۰؛ راه یافتن به مرحله نیمه نهایی مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۲۰، ۲۰۲۴؛ رسیدن به مرحله یک چهارم نهایی جام دیویس ۲۰۱۸.