ائیسائی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
اِئیسائی (۱۱۴۱ـ۱۲۱۵م)(Eisai) | اِئیسائی (۱۱۴۱ـ۱۲۱۵م)(Eisai) | ||
(یا: یوسائی<ref>buddhist monk</ref>) راهب بودایی ژاپنی که ذن<ref>zen </ref> | (یا: یوسائی<ref>buddhist monk</ref>) راهب بودایی ژاپنی که ذن<ref>zen </ref> را از چین به ژاپن برد و مکتب رینزائی<ref>Rinzai school</ref> را بنیاد نهاد. مصرف چای را او در ژاپن رواج داد. ائیسائی آموزش رهبانیت تندائی<ref>Tendai </ref> دید و دو بار به چین رفت. در سفر دومش (۱۱۸۹ـ۱۱۹۱م) رسالت رینزائی را دریافت کرد. از چین بذر چای آورد، اما نخستین نفر نبود که به این اقدام دست زد. پس از بازگشت به ژاپن اولین معبد رینزائی را در کیوشو<ref>Kyushu </ref> و سپس معبد<ref>temple </ref> کنین<ref>Kennin</ref> را در کیوتو<ref>Kyoto </ref> (۱۲۰۲م) پی‌افکند. آثار او مشتمل است بر ''کوئوذن گوئوکوئوکورون<ref>''Kozen gokokuron/Propagation of zen for the Protection of the Nation''</ref>'' (نشر ذن برای حفظ ملت، ۱۱۹۸م) و''کیسّا یوئوجوئوکی<ref>''Kissa yojoki/Drink tea and Prolong life''</ref>'' (چای بنوش و عمر طولانی کن، ۱۲۱۴م). | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۸
اِئیسائی (۱۱۴۱ـ۱۲۱۵م)(Eisai)
(یا: یوسائی[۱]) راهب بودایی ژاپنی که ذن[۲] را از چین به ژاپن برد و مکتب رینزائی[۳] را بنیاد نهاد. مصرف چای را او در ژاپن رواج داد. ائیسائی آموزش رهبانیت تندائی[۴] دید و دو بار به چین رفت. در سفر دومش (۱۱۸۹ـ۱۱۹۱م) رسالت رینزائی را دریافت کرد. از چین بذر چای آورد، اما نخستین نفر نبود که به این اقدام دست زد. پس از بازگشت به ژاپن اولین معبد رینزائی را در کیوشو[۵] و سپس معبد[۶] کنین[۷] را در کیوتو[۸] (۱۲۰۲م) پی‌افکند. آثار او مشتمل است بر کوئوذن گوئوکوئوکورون[۹] (نشر ذن برای حفظ ملت، ۱۱۹۸م) وکیسّا یوئوجوئوکی[۱۰] (چای بنوش و عمر طولانی کن، ۱۲۱۴م).