اشتال، گئورگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Mohammadi3 صفحهٔ اشتال، گئورگ (۱۶۶۰ـ۱۷۳۴م) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به اشتال، گئورگ منتقل کرد)
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =گیورگ اشتال  
|عنوان =گئورگ اشتال  
|نام =Georg Stahl
|نام =Georg Stahl
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۱۵: خط ۱۵:
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=پزشکی
|تحصیلات و محل تحصیل=پزشکی
| شغل و تخصص اصلی =شیمی دان
| شغل و تخصص اصلی =شیمی‌دان
|شغل و تخصص های دیگر=پزشک
|شغل و تخصص های دیگر=پزشک
|سبک =
|سبک =

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۹

اِشتال، گِئورگ (۱۶۶۰ـ۱۷۳۴م)(Stahl, Georg)

گئورگ اشتال
Georg Stahl
زادروز ۱۶۶۰م
درگذشت ۱۷۳۴م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل پزشکی
شغل و تخصص اصلی شیمی‌دان
شغل و تخصص های دیگر پزشک
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی

شیمی‌دان آلمانی. این نظریه را مطرح کرد که سوختن مواد به علت وجود مادۀ قابل احتراقی با نام فلوژیستون[۱] است. مواد غنی از فلوژیستون، نظیر چوب، اغلب کاملاً می‌سوزند. فلزات، که فلوژیستون کمتری دارند، خوب نمی‌سوزند. شیمی‌دان‌های قرن ۱۸ به ارزیایی نظریات اشتال پرداختند تا آن‌که آنتوان لاوازیه[۲] نظرات او را رد کرد. اشتال در امیرنشین آنسباخ[۳] زاده شد و علم طب را در ینا[۴] آموخت. در ۱۶۸۷، پزشک دوک ساکس وایمار[۵] شد. از ۱۶۹۶ تا ۱۷۱۶، استاد پزشکی هاله[۶] بود و شیمی نیز تدریس می‌کرد. از ۱۷۱۶، پزشک فردریک اول، پادشاه پروس[۷]، بود. نظریۀ فلوژیستون نخستین تلاش برای توضیح مستدل احتراق بود؛ همان که ما آن را با نام اکسایش[۸] می‌شناسیم. تردید دربارۀ این نظریه زمانی آغاز شد که شیمی‌دان‌ها وزن محصولات این واکنش‌ها را اندازه‌گیری کردند: مواد با جدا شدن فلوژیستون بایستی سبک‌تر می‌شدند، در حالی که چنین نبود. اشتال این امر را به این صورت توجیه کرد که فلوژیستون بدون وزن است و حتی وزن منفی[۹] دارد.

 


  1. phlogiston
  2. Antoine Lavoisier
  3. Ansbach
  4. Jena
  5. Saxe-Weimar
  6. Halle
  7. Prussia
  8. oxidation
  9. negative weight