آخر بازی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش‌نامه‌ای نوشتۀ [[بکت، ساموئل|سامویل بکت]]، به زبان فرانسوی، نخستین اجرا در ۱۹۵۷ در پاریس به کارگردانی [[بلن، روژه (۱۹۰۷ـ۱۹۸۴)|روژه بلن]]. صحنۀ نمایش اتاقی خالی است. «هَم»، ارباب نابینای خانه، روی صندلی راحتی‌اش نشسته و ضمن نقل داستان‌هایی برای سرگرم‌کردن خود، مدام از کلاو پیش‌خدمت می‌خواهد که از پنجره بیرون را ببیند و گزارش دهد، یا صندلی او را از این طرف به آن طرف منتقل کند. در دو صندوقچۀ زباله در گوشۀ صحنه، گاه صورتک‌هایی با ادا و اصول به حرکت درمی‌آیند. این دو صورتک، نگ و نل، پدر و مادر «هَم» هستند که از اعماق گذشته سربرمی‌آورند. در گفت‌وگوهای معناباخته و پوچ «هم» و کلاو فقر معنوی زندگی قرن بیستمی بازتاب یافته است. نمایش فاقد هرگونه کنش داستانی است؛ بکت خود این نمایش‌نامه را به انگلیسی برگردانده است.