انارمرز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
انارمرز (Anar Marz) | انارمرز (Anar Marz) | ||
روستایی در دهستان چپک‌رود، بخش گیل‌خوران شهرستان جویبار، استان مازندران. در فاصلۀ 6 کیلومتری شمال غربی شهر جویبار، 22 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 4 کیلومتری جنوب دریای خزر، 170 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد. در منطقه‌ای جلگه‌ای، در مسیر جادۀ بابلسر - بهنمیر - جویبار واقع شده است. یکی از ریزابه‌های سیاه‌رود در غرب روستا به سمت شمال جریان دارد. دانشگاه آزاد جویبار در زمین‌های شمال شرقی انارمرز ساخته شده و این روستا در اراضی جنوب غربی‌اش چند آب‌بندان وسیع، با مجموع حدود 300هکتار مساحت، دارد. از این آبگیرها، غیر از استفادۀ کشاورزی، برای پرورش ماهی هم استفاده می‌شود. این روستا در غرب با شهرستان بابلسر، در شمال غربی با روستای لپوصحرا، در شرق و جنوب شرقی با روستاهای پطرود و لاک‌دشت، و در جنوب با روستای دونچال محدود شده است. انارمرز زیارتگاهی به نام آقاسیدرضا با زائرسرا، چند نانوایی، فروشگاه، سالن ورزشی و شرکت توسعۀ دانه‌های روغنی دارد. | روستایی در دهستان چپک‌رود، بخش گیل‌خوران شهرستان جویبار، استان مازندران. در فاصلۀ 6 کیلومتری شمال غربی شهر جویبار، 22 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 4 کیلومتری جنوب دریای خزر، 170 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد. در منطقه‌ای جلگه‌ای، در مسیر جادۀ بابلسر - بهنمیر - جویبار واقع شده است. یکی از ریزابه‌های سیاه‌رود در غرب روستا به سمت شمال جریان دارد. دانشگاه آزاد جویبار در زمین‌های شمال شرقی انارمرز ساخته شده و این روستا در اراضی جنوب غربی‌اش چند آب‌بندان وسیع، با مجموع حدود 300هکتار مساحت، دارد. از این آبگیرها، غیر از استفادۀ کشاورزی، برای پرورش ماهی هم استفاده می‌شود. این روستا در غرب با شهرستان بابلسر، در شمال غربی با روستای لپوصحرا، در شرق و جنوب شرقی با روستاهای پطرود و لاک‌دشت، و در جنوب با روستای دونچال محدود شده است. انارمرز زیارتگاهی به نام آقاسیدرضا با زائرسرا، چند نانوایی، فروشگاه، سالن ورزشی و شرکت توسعۀ دانه‌های روغنی دارد. انارمرز مرکب از دو کلمۀ انار و مرز است و این نام‌گذاری از این واقعیت اجتماعی-تاریخیِ مازندران ریشه گرفته که در برخی آبادی‌ها حدود مزارع و باغات با ردیفی از درختان انار (ترش یا جنگلی یا شیرین) مشخص می‌شده است. در حال حاضر به‌ندرت از درختان انار سابق در این آبادی‌ها اثری هست. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت انارمرز 1,428نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، پرورش و صید ماهی، و دامداری است. محصولات انارمرز شامل برنج و سایر غلات و حبوبات، مرکبات، صیفی‌جات، کلزا، و تولیدات دامی می‌شود. مردم این روستا به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند. | |||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:مازندران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۵
انارمرز (Anar Marz)
روستایی در دهستان چپک‌رود، بخش گیل‌خوران شهرستان جویبار، استان مازندران. در فاصلۀ 6 کیلومتری شمال غربی شهر جویبار، 22 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 4 کیلومتری جنوب دریای خزر، 170 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد. در منطقه‌ای جلگه‌ای، در مسیر جادۀ بابلسر - بهنمیر - جویبار واقع شده است. یکی از ریزابه‌های سیاه‌رود در غرب روستا به سمت شمال جریان دارد. دانشگاه آزاد جویبار در زمین‌های شمال شرقی انارمرز ساخته شده و این روستا در اراضی جنوب غربی‌اش چند آب‌بندان وسیع، با مجموع حدود 300هکتار مساحت، دارد. از این آبگیرها، غیر از استفادۀ کشاورزی، برای پرورش ماهی هم استفاده می‌شود. این روستا در غرب با شهرستان بابلسر، در شمال غربی با روستای لپوصحرا، در شرق و جنوب شرقی با روستاهای پطرود و لاک‌دشت، و در جنوب با روستای دونچال محدود شده است. انارمرز زیارتگاهی به نام آقاسیدرضا با زائرسرا، چند نانوایی، فروشگاه، سالن ورزشی و شرکت توسعۀ دانه‌های روغنی دارد. انارمرز مرکب از دو کلمۀ انار و مرز است و این نام‌گذاری از این واقعیت اجتماعی-تاریخیِ مازندران ریشه گرفته که در برخی آبادی‌ها حدود مزارع و باغات با ردیفی از درختان انار (ترش یا جنگلی یا شیرین) مشخص می‌شده است. در حال حاضر به‌ندرت از درختان انار سابق در این آبادی‌ها اثری هست.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت انارمرز 1,428نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، پرورش و صید ماهی، و دامداری است. محصولات انارمرز شامل برنج و سایر غلات و حبوبات، مرکبات، صیفی‌جات، کلزا، و تولیدات دامی می‌شود. مردم این روستا به زبان طبری (گویش بابلی) سخن می‌گویند.