پرش به محتوا

امیرآباد (بندر): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =  
| نام فارسی =  
|نام لاتین =(Juybar) Emamzadeh Mahmud
|نام لاتین =Amirabad Port
| نام‌ قدیمی =  
| نام‌ قدیمی =  
| نام دیگر =  
| نام دیگر =منطقه ویژه اقتصادی بندر امیرآباد
| استان = مازندران
| استان = مازندران
| شهرستان =جویبار
| شهرستان =بهشهر
| بخش = گیل‌خوران
| بخش = مرکزی
| موقعیت = فاصله 12کیلومتری شمال شهر جویبار
| موقعیت = فاصله 2کیلومتری غرب شبه‌جزیره میانکاه
| جمعیت = 171نفر (1395ش)
| جمعیت =  
| نوع اقلیم =   
| نوع اقلیم =   
| ارتفاع از سطح دریا =20متر  
| ارتفاع از سطح دریا =20متر  
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی
| تولیدات و صنایع مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم =  
|دهستان=لاریم}}
|دهستان=میانکاله}}
امیرآباد (بندر) Amirabad Port
امیرآباد (بندر) Amirabad Port


(یا: منطقۀ ویژۀ اقتصادی بندر امیرآباد) بندر تجاری - صنعتی در شمال شهرستان بهشهر، استان مازندران. در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، بر کنارۀ مناطق جنوب شرقی دریای خزر، در فاصلۀ 2 کیلومتری غرب شبه‌جزیرۀ میانکاه، 3 کیلومتری شمال غربی خلیج گرگان، 20 کیلومتری شمال غربی شهر بهشهر، 42 کیلومتری شمال شرقی شهر ساری، و در فاصلۀ 220 کیلومتریِ شمال شرقی مرکز شهر تهران واقع شده است. در تملک سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران است. طراحی این مجموعۀ چندمنظورۀ بزرگ در سال‌های پیش از انقلاب انجام شده، و احداث آن از میانۀ دهۀ 1370ش آغاز گردید. جز اهمیت آن در صنعت حمل‌ونقل و تجارت دریایی، چندین کارخانۀ متعدد در مجموعۀ دارد و نیز از حیث صیادی نیز حائز اهمیت است.
(یا: منطقۀ ویژۀ اقتصادی بندر امیرآباد) بندر تجاری - صنعتی در شمال [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]، استان [[مازندران]]. در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، بر کنارۀ مناطق جنوب شرقی [[خزر، دریای|دریای خزر]]، در فاصلۀ 2کیلومتری غرب شبه‌جزیرۀ میانکاه، 3کیلومتری شمال غربی خلیج گرگان، 20کیلومتری شمال غربی [[بهشهر، شهر|شهر بهشهر]]، 42کیلومتری شمال شرقی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، و در فاصلۀ 220کیلومتریِ شمال شرقی مرکز شهر تهران واقع شده است. در تملک سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران است. طراحی این مجموعۀ چندمنظورۀ بزرگ در سال‌های پیش از انقلاب انجام شده، و احداث آن از میانۀ دهۀ 1370ش آغاز گردید. جز اهمیت آن در صنعت حمل‌ونقل و تجارت دریایی، چندین کارخانۀ متعدد در مجموعۀ دارد و نیز از حیث صیادی نیز حائز اهمیت است.


مجموعۀ بندر امیرآباد 1,060هکتار مساحت دارد و بندری پیوسته به شبکۀ ریلی کشور و کریدور شمال-جنوب است. این بندر با برخورداری از تجهیزات مدرن تخلیه و بارگیری، کانتینر و مواد فله‌ای، بهره‌گیری از سیستم‌های پیشرفتۀ نرم‌افزاری، داشتن پانزده پست اسکله، و همچنین براساس میزان تخلیه و بارگیری، در سال 1401ش بزرگ‌ترین بندر شمال کشور بعد از بندر انزلی و ششمین بندر بزرگ ایران معرفی شده است. از ویژگی‌های بندر امیرآباد داشتن اسکله‌ای روریلی و پیوند با شبکۀ سراسری راه‌آهن در شمال کشور، گنجایش مناسب ترانزیت مواد نفتی، پتانسیل خوب ترانزیت غلات، دسترسی به مسیرهای گوناگون جاده‌ای از راه گهرباران، نکا و رستم‌کلا به امیرآباد است. این مجتمع بزرگ دارای زیرساخت‌های مناسب انرژی، با وجود نیروگاه 58مگاواتی بخش خصوصی و وجود پست برق 20، 60 و 230 کیلوولت است. ظرفیت عملیاتی این بندر 7.5میلیون تن، با یازده اسکلۀ چندمنظوره به درازای 1805متر بوده و یک اسکلۀ روریلی 300متری، اسکلۀ نفتی-چندمنظورۀ 430متری، اسکلۀ غلات 188متری، با بارانداز و انبار روباز 200هکتاری و انبار سرپوشیدۀ 7.5هکتاری دارد. سیلو‌های غلات آن 230هزار تن و مخزن‌های نگه‌داری روغن خوراکی آن 40هزار تن است. مخزن‌هایی برای نگه‌داری مواد و فرآورده‌های نفتی به گنجایش 28000مترمکعب، و دو پست اسکله‌ای مجهز به دوش‌های تخلیۀ روغن خوراکی و مواد سوختی برای کامیون و قطار دارد. امیرآباد تجهیزات بندری گوناگونی چون دو جرثقیل دروازه‌ای، شش جرثقیل ریلی ساحلی، شش جرثقیل موبایل ساحلی با ظرفیت باربرداری 60تن، سیزده مکندۀ غلات و یک ریچ استاکر حمل و جا‌به‌جایی کانتینر دارد. این بندر همچنین دارای تجهیزات بندری چون قایق جستجو-نجات، قایق رهنمابر، یدک‌کش و لایروب است.
مجموعۀ بندر امیرآباد 1,060هکتار مساحت دارد و بندری پیوسته به شبکۀ ریلی کشور و کریدور شمال-جنوب است. این بندر با برخورداری از تجهیزات مدرن تخلیه و بارگیری، کانتینر و مواد فله‌ای، بهره‌گیری از سیستم‌های پیشرفتۀ نرم‌افزاری، داشتن پانزده پست اسکله، و همچنین براساس میزان تخلیه و بارگیری، در سال 1401ش بزرگ‌ترین بندر شمال کشور بعد از [[بندر انزلی، شهر|بندر انزلی]] و ششمین بندر بزرگ ایران معرفی شده است. از ویژگی‌های بندر امیرآباد داشتن اسکله‌ای روریلی و پیوند با شبکۀ سراسری راه‌آهن در شمال کشور، گنجایش مناسب ترانزیت مواد نفتی، پتانسیل خوب ترانزیت غلات، دسترسی به مسیرهای گوناگون جاده‌ای از راه گهرباران، [[نکا، شهر|نکا]] و [[رستم کلا|رستم‌کلا]] به امیرآباد است. این مجتمع بزرگ دارای زیرساخت‌های مناسب انرژی، با وجود نیروگاه 58مگاواتی بخش خصوصی و وجود پست برق 20، 60 و 230 کیلوولت است. ظرفیت عملیاتی این بندر 7.5میلیون تن، با یازده اسکلۀ چندمنظوره به درازای 1805متر بوده و یک اسکلۀ روریلی 300متری، اسکلۀ نفتی-چندمنظورۀ 430متری، اسکلۀ غلات 188متری، با بارانداز و انبار روباز 200هکتاری و انبار سرپوشیدۀ 7.5هکتاری دارد. سیلو‌های غلات آن 230هزار تن و مخزن‌های نگه‌داری روغن خوراکی آن 40هزار تن است. مخزن‌هایی برای نگه‌داری مواد و فرآورده‌های نفتی به گنجایش 28000مترمکعب، و دو پست اسکله‌ای مجهز به دوش‌های تخلیۀ روغن خوراکی و مواد سوختی برای کامیون و قطار دارد. امیرآباد تجهیزات بندری گوناگونی چون دو جرثقیل دروازه‌ای، شش جرثقیل ریلی ساحلی، شش جرثقیل موبایل ساحلی با ظرفیت باربرداری 60تن، سیزده مکندۀ غلات و یک ریچ استاکر حمل و جا‌به‌جایی کانتینر دارد. این بندر همچنین دارای تجهیزات بندری چون قایق جستجو-نجات، قایق رهنمابر، یدک‌کش و لایروب است.
----
----


سرویراستار
۵۳٬۱۹۷

ویرایش