پلئیاد: تفاوت میان نسخه‌ها

پلئیاد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۳۳

۱۹ بایت حذف‌شده ، ۱۱ ماه پیش

بدون خلاصۀ ویرایش

Automoderated users، ربات‌ها، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار

۴۵٬۸۴۳

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 عنوانی برای چندگروه هفت‌نفره از فلاسفه و، خاصه، شاعران در تاریخ غرب. از ریشۀ پلئیادس<ref>Pleiades</ref> یونانی (به معنای کبوترها) گرفته شده و در اساطیر [[یونان باستان|یونانی]] هفت دختر [[اطلس (اسطوره)|اطلس]] و [[پلیونه]] بودند. وقتی اوریون<ref>Orion</ref> شکارچی در حال تعقیب آنها و مادرشان بود، برای نجات شروع به دعا کردند. خدایان نیز آنها را تبدیل به کبوترهایی کردند و بعدها به شکل ستاره درآمدند. [[زیوس|زئوس]] هفت خواهر را به‌صورت [[پروین (اخترشناسی)|خوشۀ پروین]] (ثریا/ صورت فلکی گاو) در آسمان قرار داد. از این نام اساطیری (پلئیادس) در طول تاریخ برای نامیدن گروه‌های چندتایی متعددی استفاده شده. از جمله گروه آتشفشان پلئیادس در قطب جنوب.
-این نام نخستین بار برای گروهی از فیلسوفان سدهٔ ۶ ق‌م یونان به کار رفت و پس از آن برای چندگروه هفت‌نفره از شاعران در دوره‌های مختلف تاریخ به کار گرفته شد. از آن جمله‌اند گروه شاعران تراژدی‌سرایی که قرن سوم قبل از میلاد (در دورۀ [[بطلمیوس دوم]]) در اسکندریه می‌زیستند (و [[آپولونیوس رودسی|آپولونیوس]]، [[کالیماخوس (ح۳۱۰ـ ح ۲۴۰پ م)|کالیماخوس]]، [[تیوکریتوس|تئوکریتوس]]، [[آراتوس]]، لیکفرون<ref>Lycophron</ref> از اعضای آن بودند) و نیز گروهی که در قرن نوزدهم در روسیه با شرکت [[پوشکین، الکساندر|الکساندر پوشکین]] و [[لرمانتوف، میخاییل (۱۸۱۴ـ۱۸۴۱)|ميخائيل لرمانتف]] به وجود آمد. در قرن بيستم نیز در فرانسه، [[پل والری]] و چند شاعر دیگر، گروهی به همین نام تشکیل دادند. اما مهم‌ترین و معروف‌ترین گروه پلئیاد، گروهی است که در نیمۀ دوم قرن 16م با شرکت هفت شاعر و منتقد فرانسوی تشکیل شد. مهم‌ترین این شاعران، [[رونسار، پیر دو (۱۵۲۴ـ۱۵۸۵)|رونسار]]، ژان-آنتوان دو بایف<ref>Jean-Antoine de Baïf</ref> یوآخیم دو بلای<ref>Joachim du Bellay </ref> (۱۵۲۵ – ١٥٦٠م) بودند. این نام<ref>La Pléiade</ref> را در سال ۱۵۵۶، رونسار برای گروه به کار برد. پیش از آن اصطلاح بریگاد<ref>Brigade</ref> به معنی دسته و تشکیلات برای این گروه به کار می‌رفت. اعضای این گروه در طی سال‌ها تغییر کردند، اما پیوسته تعداد آنها هفت نفر بود.
+این نام نخستین بار برای گروهی از فیلسوفان سدهٔ ۶ ق‌م یونان به کار رفت و پس از آن برای چندگروه هفت‌نفره از شاعران در دوره‌های مختلف تاریخ به کار گرفته شد. از آن جمله‌اند گروه شاعران تراژدی‌سرایی که قرن سوم قبل از میلاد (در دورۀ [[بطلمیوس دوم]]) در اسکندریه می‌زیستند (و [[آپولونیوس رودسی|آپولونیوس]]، [[کالیماخوس (ح۳۱۰ـ ح ۲۴۰پ م)|کالیماخوس]]، [[تئوکریتوس]]، [[آراتوس]]، لیکفرون<ref>Lycophron</ref> از اعضای آن بودند) و نیز گروهی که در قرن نوزدهم در روسیه با شرکت [[پوشکین، الکساندر|الکساندر پوشکین]] و [[لرمانتوف، میخاییل (۱۸۱۴ـ۱۸۴۱)|ميخائيل لرمانتف]] به وجود آمد. در قرن بيستم نیز در فرانسه، [[پل والری]] و چند شاعر دیگر، گروهی به همین نام تشکیل دادند. اما مهم‌ترین و معروف‌ترین گروه پلئیاد، گروهی است که در نیمۀ دوم قرن 16م با شرکت هفت شاعر و منتقد فرانسوی تشکیل شد. مهم‌ترین این شاعران، [[رونسار، پیر دو (۱۵۲۴ـ۱۵۸۵)|رونسار]]، ژان-آنتوان دو بایف<ref>Jean-Antoine de Baïf</ref> یوآخیم دو بلای<ref>Joachim du Bellay </ref> (۱۵۲۵ – ١٥٦٠م) بودند. این نام<ref>La Pléiade</ref> را در سال ۱۵۵۶، رونسار برای گروه به کار برد. پیش از آن اصطلاح بریگاد<ref>Brigade</ref> به معنی دسته و تشکیلات برای این گروه به کار می‌رفت. اعضای این گروه در طی سال‌ها تغییر کردند، اما پیوسته تعداد آنها هفت نفر بود.
 اصولی که این گروه به آن پایبند بود و آن را تبلیغ می‌کرد، اعتقاد به غنی کردن زبان فرانسه از طریق اقتباس كلمات و لغات یونانی و لاتینی و اعادۀ كلمات قدیمی از لهجه‌های محلی بود که از نظر آنها می‌توانست ادبیات فرانسه را با ادبیات کلاسیک هم‌تراز کند. گروه پلئیاد به تجديد اصول [[ادبیات یونانی|ادبيات يونان باستان]] توجه داشتند و مطالعۀ شعر لاتینی و یونانی را توصیه می‌کردند. در [[مانیفست]] این گروه که (در سال 1549 توسط دو بلای نوشته شده و) در کتاب ''دفاع و آرایش زبان فرانسه''<ref>''La Défense et illustration de la langue française''</ref> اعلام شده است، شاعران فرانسوی به آشنایی با آثار نویسندگان کلاسیک و توجه به دستورالعمل‌های آنان تشویق شده‌اند. گروه ادبی پلئیاد، برای نخستین بار اصول و اساسی برای هنر شاعری قائل شد، و شاعران را به آن اصول و مبادی آشنا کرد و مقدمۀ ظهور مکتب [[کلاسی سیسم|کلاسیسیسم]] را در فرانسه و اروپا فراهم آورد. فعالیت‌های این گروه بر شاعران انگلیسی دوره رنسانس نیز تأثیر گذاشت و بسیاری از شاعران انگلیسی، از جمله [[فیلیپ سیدنی]] و [[ادموند اسپنسر]] را به ایجاد تحول در شعر انگلیسی برانگیخت.