پردنگون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «پردنگون (Pardangun) روستایی در دهستان بیرون‌بشم، بخش مرزن‌آبادِ شهرستان چالوس، استان مازندران. در فاصلۀ 25کیلومتری جنوب غربی شهر چالوس، 160کیلومتری غرب شهر ساری، 26کیلومتری جنوب دریای خزر، 85کیلومتری شمال شهر تهران، و در ارتفاع حدود 950متری از سطح د...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پردنگون 667نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولات آنها گندم، جو، گردو، سیب، گیلاس، آلبالو، توت و تولیدات دامی است. مردم پردنگون به زبان طبری (گویش کلارستاقی) سخن می‌گویند.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پردنگون 667نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولات آنها گندم، جو، گردو، سیب، گیلاس، آلبالو، توت و تولیدات دامی است. مردم پردنگون به زبان طبری (گویش کلارستاقی) سخن می‌گویند.
----

نسخهٔ ‏۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۱۲

پردنگون (Pardangun)

روستایی در دهستان بیرون‌بشم، بخش مرزن‌آبادِ شهرستان چالوس، استان مازندران. در فاصلۀ 25کیلومتری جنوب غربی شهر چالوس، 160کیلومتری غرب شهر ساری، 26کیلومتری جنوب دریای خزر، 85کیلومتری شمال شهر تهران، و در ارتفاع حدود 950متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی ییلاقی در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی و در 3کیلومتری غرب جاده و رود چالوس است. در مسیر جادۀ کلاردشت به مرزن‌آباد قرار گرفته و از طریق این جاده پس از 3.5کیلومتر مسافت در جنوب شرق به مرزن‌آباد و جادۀ چالوس دسترسی پیدا می‌کند. روستاهای گویتر، بهکله، کلاک، گرمابک و سیرگاه در اطراف قرار دارند و اراضی آن در جنوب شرق به مرزن‌آباد محدود شده است. پردنگون بقالی، نانوایی، اقامتگاه‌های اجاره‌ای و زیارتگاهی به نام امامزاده عبدالرضا دارد.

در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت پردنگون 667نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولات آنها گندم، جو، گردو، سیب، گیلاس، آلبالو، توت و تولیدات دامی است. مردم پردنگون به زبان طبری (گویش کلارستاقی) سخن می‌گویند.