کنتاکی: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref> از شرق به غرب این ایالت امتداد دارد. شکاف کامبرلند<ref>Cumberland Gap </ref> در منتهی‌الیه جنوبی آن واقع شده است. رودهای کنتاکی، کامبرلند، و لیکینگ جریان دارند. منطقۀ مشهور بلوگرَس<ref>Bluegrass </ref>، که سرشار از فسفات است، در شمال شرقی آن جای گرفته است. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از [[لوییزویل|لوئیزویل]]<ref>Louisville</ref>، [[لکسینگتون]]<ref> Lexington </ref>، اوئینزبورو<ref>Owensboro</ref>، کاوینگتون<ref> Covington </ref>، و بولینگ گرین<ref>Bowling Green </ref>. تولید توتون، حبوبات، پارچه، زغال‌سنگ و وسایل نقلیه و پرورش اسب از مهم‌ترین فعالیت‌های اقتصادی این ایالت به‌شمار می‌روند. پیش از ورود مهاجران سفیدپوست به کنتاکی در اواسط دهۀ ۱۷۰۰ قبایل مختلف سرخ‌پوست، ازجمله شونی<ref>Shawnee </ref> و چروکی<ref>Cherokee</ref>، در آن سکونت داشتند. این ایالت نخستین منطقه در غرب کوه‌های آلگانی<ref> Allegheny Mountains </ref> بود که کاوشگران امریکایی در آن سکونت گزیدند. کنتاکی در ابتدا بخشی از ایالت [[ویرجینیا]]<ref>Virginia State </ref> بود. در [[جنگ داخلی امریکا]]<ref>US Civil War </ref>، بین ایالات شمالی و جنوبی، (۱۸۶۱ـ‌۱۸۶۵) در اتحادیه باقی ‌ماند، اما به طرفین سرباز داد. اقتصاد آن در [[جنگ جهانی اول]] به‌شدت آسیب دید، اما [[جنگ جهانی دوم]] مجدداً احیا شد. کنتاکی در ۱۹۰۰ از لحاظ درآمد سرانه، برحسب جمعیت، مقام اول را داشت، اما بر‌اثر تقسیم ناعادلانۀ ثروت و درپی آن رکود عظیم اقتصادی<ref>Great Depression</ref> دهۀ ۱۹۳۰ به‌شدت لطمه دید؛ تا ۱۹۴۰ درآمد سرانۀ کنتاکی از همه ایالت‌های امریکا کمتر بود. گرچه این ایالت هنوز هم یکی از فقیرترین ایالت‌های امریکا است، بهینه‌سازی جاده‌ها و اجرای برنامه‌های دولتی از انزوای جوامع روستایی آن کاسته است.